"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Και κλάααμα το τοπ μόντελ

Tης Μαριαννας Τζιαντζη

Περικοπές στην ενημέρωση εφαρμόζουν αρκετά κανάλια, ανάμεσά τους και ο ΑΝΤ1 (κατάργηση δελτίων και ενημερωτικών εκπομπών), όμως στο glamour δεν χωράνε τσιγκουνιές.
Στο Μιλάνο έφτασε η χάρη των Ελληνίδων που συμμετέχουν στο «Νext top model». Εκεί πέντε-έξι τυχερές κοπέλες πήραν μια γεύση από ιταλική haute couture και φωτογραφήθηκαν με φόντο τον καθεδρικό ναό της πόλης, τον Duomo.

Ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών, δεν στήθηκαν σαν κούτσουρα μπροστά στο μνημείο, αλλά προσπάθησαν να «βγάλουν συναίσθημα», να μοιάζουν σαν «να έχουν ξεφύγει από κινηματογραφική ταινία». (Στις κινηματογραφικές αυτές ηρωίδες δεν συγκαταλέγεται η εκφραστική γιαγιά από τον «Καιρό των Τσιγγάνων» που η φωτογραφία της μπροστά στον Duomo έγινε η αφίσα της ταινίας του Κουστουρίτσα.) Ετσι, τα κορίτσια πηδούσαν σαν τα κατσίκια σε έναν φραγμένο με σχοινί χώρο (καθώς η πλατεία μπροστά στον ναό ήταν γεμάτη τουρίστες) και προσπαθούσαν να πάρουν θεατρικές πόζες. Μια κοπέλα μπουρδουκλώθηκε με τα τακούνια της, ενώ μια άλλη παραπονιόταν ότι «έχει πρόβλημα με το κεφάλι» της, δηλαδή στη διάρκεια των αλμάτων της αυτό «φεύγει αλλού», γέρνει σε λάθος μεριά.

Οι κοπέλες επέστρεψαν στην Ελλάδα και οι κριτές ανέλυσαν τις φωτογραφίες, ώστε να αποφασίσουν ποια θα αποχωρήσει από το παιχνίδι. Στο στάδιο αυτό, οι κοινές θνητές νιώθουν κάποια ανακούφιση όταν διαπιστώνουν ότι καμιά καλλονή δεν είναι τέλεια. Αλλη έχει πεταχτό σαγόνι, άλλη έχει μεγάλη περιφέρεια (δηλαδή δυο τρία χιλιοστά πάνω από την ιδανική περίμετρο), άλλη έχει φευγάτο κεφάλι, άλλη δεν έχει μάτι αρκούντως αγριωπό.

Η πασίγνωστη ατάκα του Χάρρυ Κλυνν «και κλάααμα η κυρία» εδώ γίνεται «και κλάααμα το τοπ μόντελ». Θρηνούν οι κοπέλες επειδή φοβούνται ότι θα αποκλειστούν. Κλαίει με μαύρο δάκρυ μια κοπελίτσα επειδή μισεί τα μπούτια της. Εχουν προηγηθεί τα φαρμακερά σχόλια κάποιων κριτών, π.χ. κάποιος δηλώνει ότι ανατριχιάζει όταν βλέπει σε μια φωτογραφία ένα μποτάκι να σφίγγει μια γάμπα: «Δεν μπορώ να το βλέπω αυτό το πράγμα!». Οταν όμως οι κοπέλες το παρακάνουν στην κλάψα, οι αρμόδιοι επεμβαίνουν και τις συμβουλεύουν να αγαπήσουν το σώμα τους, να έχουν αυτοπεποίθηση. Αγάπα τους πόδας σου ως εαυτόν!

Ενας επικοινωνιολόγος έλεγε ότι η σύγχρονη διαφήμιση συχνά μας ωθεί να αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας αντί να «χαϊδεύουμε» τον εαυτό μας, να του κάνουμε τα χατήρια (self-doubt αντί για self-indulgence). Στο ριάλιτι αυτό οι κοπέλες από τη μια αποθεώνονται («είσαι τέλεια, μπορείς να γίνεις εξώφυλλο σε οποιοδήποτε περιοδικό μόδας») και από την άλλη εκμηδενίζονται («δεν ξέρεις να ποζάρεις, δεν ξέρεις να περπατήσεις»).
Πότε θεές και πότε ξυλάγγουρα, οι παίκτριες κινούνται στο δίπολο του ναρκισσισμού και της ανασφάλειας, όπως εκπαιδεύεται να κινείται και το πλατύ γυναικείο κοινό που καταναλώνει τα προϊόντα (γνήσια ή μαϊμούδες δεν έχει σημασία) της βιομηχανίας της μόδας και της ομορφιάς.
πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: