Προσφάτως, συνεργεία της νομαρχίας Θεσσαλονίκης κατέσχεσαν φορτίο με σάπια κάστανα… κινεζικής προέλευσης, τα οποία προορίζονταν για την αγορά.
Καλά, δεν έχουμε εμείς κάστανα και φέρνουμε από τα βάθη της Ασίας;
Ασφαλώς και έχουμε. Τα πιο πολλά βουνά μας είναι φορτωμένα με καρποφόρες καστανιές, όμως λίγοι αγρότες μας μπαίνουν στον κόπο να σκαρφαλώσουν στις πλαγιές του Πηλίου, της Οσσας, του Γράμμου, του Πάικου κ.α. να μαζέψουν τον καρπό. Και όσοι το κάνουν τα πωλούν σε απίστευτα υψηλές τιμές, σε σημείο που να αναγκάζεται ο καταναλωτής να καταφύγει στα κινέζικα.
Να ’ταν μόνο τα κάστανα! Τα βαπόρια ξεφορτώνουν στα λιμάνια μας σκόρδα Κίνας, λεμόνια Χιλής, ακτινίδια Νέας Ζηλανδίας κ.ά. τα οποία φτάνουν στο πιάτο μας διασχίζοντας, αποθηκευμένα στα αμπάρια, χιλιάδες χιλιόμετρα και σε συνθήκες που επηρεάζουν την ποιότητά τους. Μετά τα είδη ρουχισμού, τα παπούτσια, τις ομπρέλες και τις πάσης φύσεως μικροηλεκτρονικές συσκευές, κ.λπ. οι Κινέζοι εισβάλλουν και στο στομάχι μας. Το ίδιοι και οι Χιλιανοί και οι Νεοζηλανδοί από την άκρη της άκρης του κόσμου.
Ποια είναι η αλήθεια που κρύβουμε; Οι αγρότες αποφεύγουν τις νέες καλλιέργειες γιατί -μολονότι δεν το ομολογούν, όπως ο καστανοπαραγωγός- «έχουν πολλή δουλειά» επιμένοντας σε παραδοσιακές, που τους αποφέρουν εισόδημα μόνο και μόνο γιατί επιδοτούνται γενναία από τις Βρυξέλλες.
Αρνούνται να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι η κάνουλα με τα ευρώ της Ε.Ε. κλείνει οριστικά σε τρία χρόνια και θα πρέπει να στραφούν στην παραγωγή άλλων δυναμικών γεωργικών προϊόντων που μπορεί να απαιτούν μόχθο και παρουσία στο χωράφι, δημιουργούν όμως ελπίδες ότι το αγροτικό νοικοκυριό δεν θα αφανιστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου