"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Πίσω από το προσωπείο ένα κενό

Πίσω από το προσωπείο ένα κενό
Σεφέρης

Του Κώστα Γεωργουσόπουλου

Μπορεί να πτωχεύουμε γενικώς, ακόμη και γλωσσικώς, αλλά στην πολιτική ορολογία οργιάζουν οι νεολογισμοί ή οι νέες σηματοδοτήσεις παλαιών εννοιών. Πριν από πολλά χρόνια ο κυβερνητικός ανασχηματισμός έγινε αναδόμηση και έγινε νούμερο της επιθεώρησης. Θυμάμαι τον αξέχαστο Χρόνη Εξαρχάκο να «αναδομεί» ως εκπαιδευτής στρατιωτίνες με όλες τις πολυσημίες που επιδεχόταν η νεόκοπη έννοια.

«Σ΄ έχουν αναδομήσει εσένα;»,
«Έχει αναδομηθεί!»,
«Πόσοι σε αναδομούν;» κ.τ.λ.

Τώρα, αν ζούσε ο Εξαρχάκος ή κάποιος ευφυής επιθεωρησιογράφος μπορεί να συναξάρει με τον όρο «διαβούλευση». Τι είναι άραγε αυτό για την επιθεωρησιακή γλώσσα: «Πολιτική παρτούζα;», «Απανωτός οργασμός;», «Παρατεταμένη εκσπερμάτωση;», «Αναβαθμισμένο πρωινιάτικο;».

Αν ζούσε επίσης ο παλαιός φίλος δημοσιογράφος Χάρης Μπουσμπουρέλης που είχε εισαγάγει στο πολιτικό λεξιλόγιο και τη σχολιογραφία τον επίσης ευφυή όρο-διαπίστωση «οι ανά την επικράτειαν καφενέδες», θα μπορούσε να προσαρμόσει το εύρημά του στις σύγχρονες συνθήκες ηλεκτρονικής επικοινωνίας και πανδημικής διαβούλευσης: «τα ανά την επικράτειαν Ίντερνετ καφέ», «οι ανά την επικράτειαν φεϊσμπουκαδόροι», «οι ανά την επικράτειαν γκούγκληδες» κ.τ.λ.

Στα γιαπωνέζικα ιδεογράμματα, που μελέτησε ο Ρολάν Μπαρτ, το πιο περίπλοκο, πιο σύνθετο και πιο ζωγραφικά φλύαρο είναι το ιδεόγραμμα του ΜΗΔΕΝΟΣ.
Άφεριμ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: