"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Έφυγε η Μιπ Γκις

ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ. Απεβίωσε , σε ηλικία εκατό ετών, η Μιπ Γκις, η γυναίκα που αψηφώντας τις απειλές των ναζί έκρυψε την οικογένεια της Αννας Φρανκ και διέσωσε το διάσημο ημερολόγιο. Οπως ανακοίνωσε η εκπρόσωπος του Μουσείου Αννας Φρανκ, κυρία Αν Μαρί Μπέκερ, η Γκις άφησε την τελευταία της πνοή εξαιτίας των τραυμάτων που υπέστη στον αυχένα έπειτα από πτώση λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα.
Η Μιπ Γκις ήταν από τους ελάχιστους ανθρώπους που είχε πρόσβαση στο μυστικό κρησφύγετο των Φρανκ. Με τον σύζυγό της τους μετέφερε προμήθειες, βιβλία και νέα από τα μέτωπα του πολέμου τους 25 μήνες που έμειναν κρυμμένοι εκεί προτού συλληφθούν.

Η Γκις συγκέντρωσε μετά τη σύλληψη των Φρανκ τα βιβλία, τα χαρτιά και τα τετράδια της Αννας και τα κλείδωσε σ’ ένα συρτάρι με την ελπίδα ότι θα της τα παρέδιδε όταν τελείωνε ο πόλεμος. Στο ημερολόγιό της η Αννα Φρανκ καταγράφει τη ζωή στο κρησφύγετο από τις 12 Ιουνίου του 1942 έως την 1η Αυγούστου του 1944.


Μετά την έκδοσή του η Γκις ασχολήθηκε με την προώθηση της ανεκτικότητας. Ηταν άνθρωπος χαμηλών τόνων που απέρριπτε τους επαίνους για τη βοήθεια που έδωσε στους Φρανκ.

Γεννήθηκε στη Βιέννη στις 15 Φεβρουαρίου 1909 και μετακόμισε στο Αμστερνταμ σε ηλικία 11 ετών για να διασωθεί από την έλλειψη τροφίμων στην Αυστρία. Εζησε με ανάδοχη οικογένεια από την οποία έλαβε το όνομα Μιπ. Από το 1933 εργάστηκε ως βοηθός γραφείου στην εταιρεία του Οτο Φρανκ, του πατέρα της Αννας. Το 1941 αρνήθηκε να γίνει μέλος ναζιστικής οργάνωσης αλλά δεν εκτοπίστηκε στην Αυστρία καθώς νυμφεύθηκε τον Ολλανδό φίλο της Γιαν Γκις.

Ο Οτο Φρανκ ζήτησε από την Γκις, τον Ιούλιο του 1942, να τους βοηθήσει να κρυφτούν στο μυστικό κρησφύγετο στην αποθήκη της εταιρείας και να τους προμηθεύει με τρόφιμα και άλλα είδη όσο χρόνο παρέμεναν εκεί. «Τους απάντησα “ναι, βέβαια θα σας βοηθήσω” επειδή μου φάνηκε φυσικό. Αυτοί οι άνθρωποι έρμαια της τύχης τους και δεν ήξεραν πού να στραφούν», έλεγε μετά τη λήξη του πολέμου.

Στο βιβλίο της «Ενθυμούμενη την Αννα Φρανκ» η Γκις διηγείται ότι βρισκόταν στο γραφείο όταν εισέβαλε η αστυνομία στο κρησφύγετο ειδοποιημένη από κάποιον, η ταυτότητα του οποίου ποτέ δεν έγινε γνωστή. Μετά τη σύλληψη των Φρανκ, έτρεξε στην αστυνομία ευελπιστώντας ότι θα πετύχαινε, έναντι χρημάτων, την απελευθέρωσή τους. Ηταν όμως πολύ αργά και οι Φρανκ είχαν πάρει τον δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, από όπου γύρισε μόνο ο Οτο.

πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: