"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Μια υποδειγματική γυναίκα


(photo: Ζίλντα Αρνς. Φωτογραφία του 2005, όταν είχε τιμηθεί στη Μαδρίτη με το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που απονέμει ο βασιλιάς της Ισπανίας )


Του Γιώργου Αγγελόπουλου


«Λένε πως ουδείς αναντικατάστατος, όμως η δρ Ζίλντα Αρνς που σκοτώθηκε στον σεισμό της Αϊτής είναι πράγματι αναντικατάστατη» έγραψε ο Βραζιλιάνος συγγραφέας, ακτιβιστής και θεολόγος Φράι Μπέττο για τη γυναίκα που χαρακτηρίζει «Μητέρα της Βραζιλίας».


Oι Βραζιλιάνοι την αποκαλούσαν απλώς «Ζίλντα» ή «Δόνια Ζίλντα», από σεβασμό. Χαμογελαστή και δυνατή, γλυκιά και μαχητική, ανεκτική και επίμονη, οραματίστρια και ρεαλίστρια, είχε κινητοποιήσει χιλιάδες ανθρώπους στη Βραζιλία και τον κόσμο υπέρ της δραστικής μείωσης της παιδικής θνησιμότητας.
Η μέθοδός της για τη φροντίδα των φτωχών εγκύων και των υποσιτισμένων παιδιών έγινε παγκόσμιο υπόδειγμα. Στην Αϊτή βρισκόταν ακριβώς για να εξηγήσει τη μέθοδο αυτή και έδινε διάλεξη σ΄ ένα κτίριο που κατέρρευσε. «Ο στόχος μας», εξηγούσε λίγο νωρίτερα στο ακροατήριό της, «είναι να μειώσουμε την παιδική θνησιμότητα και να προωθήσουμε την ανάπτυξη των παιδιών ώς την ηλικία των 6 ετών. Η πρώτη παιδική ηλικία έχει αποφασιστική σημασία για την υγεία, την εκπαίδευση, την ενίσχυση πολιτισμικών αξιών».
«Ήταν μια εξαιρετική γυναίκα», δήλωσε ο πρόεδρος Λούλα υποκλινόμενος μπροστά στο φέρετρό της.
Η Ζίλντα Αρνς γεννήθηκε το 1934 σε μια μικρή πόλη της Νότιας Βραζιλίας, ένα από τα 13 παιδιά βαθιά θρησκευόμενων ρωμαιοκαθολικών γονιών που είχαν μεταναστεύσει από τη Γερμανία. Το παράδειγμα το πήρε από τους γονείς της. Ο πατέρας της ήταν έμπορος, όμως όταν ξέσπασε επιδημία ευλογιάς πήρε το άλογό του και πήγαινε από σπίτι σε σπίτι για να βοηθήσει. Η μητέρα της έδεσε στο άλογο το κάρο για να μεταφέρει έναν άρρωστο γείτονα τρεις ώρες δρόμο, ώς το νοσοκομείο. Τότε ήταν που η Ζίλντα αποφάσισε να γίνει γιατρός.
Το 1982, ένας αδελφός της, ο Πάολο Εβαρίστο, σφοδρός πολέμιος της δικτατορίας και μετέπειτα καρδινάλιος, ήταν ήδη αρχιεπίσκοπος του Σάο Πάολο. Η βραζιλιάνικη Εκκλησία ήταν τότε επηρεασμένη από τη Θεολογία της Απελευθέρωσης και δημιουργούσε «ποιμενικές επιτροπές» (pastorales) που βοηθούσαν τους άκληρους χωρικούς, τους εποχικούς εργάτες, τους φυλακισμένους. Όταν, το 1983, δημιουργήθηκε η Ρastorale για την παιδική ηλικία, η Ζίλντα ήταν ήδη γιατρός και, κατόπιν προτροπής του τότε γενικού διευθυντή της UΝΙCΕF Τζέημς Γκραντ, τέθηκε επικεφαλής της.
Εφάρμοσε απλές και φτηνές εκπαιδευτικές μεθόδους σε μια φτωχή ενορία του Παρανά, στο νεκροταφείο της οποίας οι περισσότεροι τάφοι ήταν τάφοι παιδιών. Στη συνέχεια οι μέθοδοί της εφαρμόστηκαν σε όλη τη Βραζιλία και μετά σε μια εικοσαριά χώρες. Στη Βραζιλία, η Ρastorale είναι σήμερα παρούσα σε 42.000 κοινότητες, έχει 260.000 εθελοντές, το 92% των οποίων είναι γυναίκες, και σε 25 χρόνια έχει περιθάλψει 1,8 εκατομμύρια παιδιά κάτω των έξι ετών. Στις κοινότητες όπου είναι παρούσα, η παιδική θνησιμότητα είναι 11 ανά 1.000 γεννήσεις, ενώ συνολικά στη Βραζιλία είναι 22,5 ανά 1.000. Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που ήταν καταδικασμένα να πεθάνουν βρίσκονται σήμερα στη ζωή χάρη στη Ζίλντα Αρνς.

ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: