Τό πρόσφατο δείπνο που παρέθεσε πρόσφατα ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΥΡΚΟΣ, σε πολιτικά πρόσωπα του τόπου, υπήρξε αντικείμενο έντονου πολιτικού σχολιασμού. Ο διοργανωτής απέσπασε και θετικά αλλά και αρνητικά σχόλια για τις επιλογές του
Προκειμένου να δώσω μια "γεύση" διάλεξα δυο ενδεικτικά άρθρα απο δύο πάρα πολύ καλούς δημοσιογράφους. Απολαύστε τα και βγάλτε τα συμπεράσματά σας
Υποστολή σημαίας
Από τον ΦΙΛΙΠΠΟ ΣΥΡΙΓΟ
ΤΙ να σημαίνει, άραγε, ότι ο Λεωνίδας Κύρκος, ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της Αριστεράς, αποφάσισε να απευθυνθεί για την πολιτική του διαθήκη, όχι στις λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις, αλλά στο κατεστημένο αυτού του τόπου, διανθισμένο με ολίγη ανανεωτική πτέρυγα του ΣΥΝ που έχει προέλευση το ΚΚΕ Εσωτερικού και την ΕΑΡ;
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της Βουλής, ο πρόεδρος της Ν.Δ., το μισό υπουργικό συμβούλιο, «διακεκριμένοι δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες» προσκλήθηκαν χθες στο κλειστό δείπνο που παρέθεσε στην Αίγλη. Απ' έξω, φυσικά, το ΚΚΕ, απ' έξω και ο νυν πρόεδρος του ΣΥΝ αλλά και οι δύο προηγούμενοι!
ΠΑΡΟΥΣΑ η παραπάνω από εμφανής διάθεση του Λ. Κύρκου να στηρίξει την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου σε όλες τις επιλογές της και ταυτόχρονα να την ενισχύσει με εκείνο το κομμάτι της Αριστεράς, που ο ίδιος θεωρεί ότι βρίσκεται στο σωστό μήκος κύματος...
ΚΑΤΑ τα άλλα ο «ιστορικός ηγέτης» παρουσίασε τις θέσεις του για την εξασφάλιση «μίνιμουμ συνεννόησης» των πολιτικών δυνάμεων του τόπου και τη δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς!
ΟΡΙΣΜΕΝΑ πράγματα, όμως, είναι ανεξήγητα. Οπως για παράδειγμα ότι ο Κύρκος απευθύνθηκε κατά βάση σε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ.) που με τις κυβερνητικές επιλογές τους έφεραν τη χώρα στο σημερινό οικονομικό αδιέξοδο. Και ταυτόχρονα έδειξε να προσβλέπει σε αυτές ακριβώς και για την εξεύρεση της σωτήριας λύσης...
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ επίσης προκαλεί πώς ο αριστερός ηγέτης, που το 1989 πρωτοστάτησε στη δίωξη κατά του ΠΑΣΟΚ και ειδικότερα του αρχηγού και ιδρυτή του, Ανδρέα Παπανδρέου, σήμερα συμπλέει απροσχημάτιστα με αυτό το ίδιο κόμμα, που στην προηγούμενη κυβερνητική θητεία του έδρεψε δάφνες για τη συντηρητική πολιτική του, η οποία αποτέλεσε ένα είδος πρελούδιου στην καραμανλική λαίλαπα που ακολούθησε αμέσως μετά.
ΑΛΛΑΞΕ, άραγε, μόνο το ΠΑΣΟΚ ή και ο Λεωνίδας Κύρκος, ώστε να βρεθούμε σ' αυτές τις τόσο δύσκολες στιγμές, ενώπιον ενός τόσο σφοδρού πολιτικού έρωτα, που εκτός από απορίες προκαλεί και ρίγη; Και αν, όπως κήρυξε χθες με την πολιτική του διαθήκη ο γηραιός αριστερός ηγέτης, για να περιφρουρήσουμε την ομαλότητα και να βγούμε (κάποτε...) από την κρίση χρειάζεται πράγματι να πειθαρχήσουμε σε όλα τα κελεύσματα της άρχουσας τάξης και του κατεστημένου, τότε προς τι η όποια διαφορά αντιλήψεων με τους εκφραστές και τα όργανά τους;
ΕΚΤΟΣ αν το συμπέρασμα του Λ. Κύρκου, από όλη την πολιτική διαδρομή και τους αγώνες του, είναι ότι η αριστερή ιδεολογία και πρακτική χρεοκόπησαν και γι' αυτό θα πρέπει να καταθέσουν τα όπλα. Για τη σωτηρία της πατρίδας, φυσικά...
Αποστάγματα παλαιάς εμπειρίας
Του Aλεξη Παπαχελα
Ακούω διάφορους να λένε «μα τι θέλει πάλι και μιλάει ο Κύρκος;» ή «τι τα μπλέκει πάλι ο Μητσοτάκης;».
Μιλούν απαξιωτικά κάθε φορά που κάποιος βετεράνος πολιτικός ηγέτης τυχαίνει να παρεμβαίνει πολιτικά λέγοντας πράγματα που δεν είναι κατ’ ανάγκη δημοφιλή, αρεστά ή συμβατά με τα κλισέ της εποχής.
Κάθε χώρα, όμως, έχει ανάγκη τη σοφία ανθρώπων που έχουν ζήσει τη δημόσια ζωή του τόπου με το κουτάλι και οι οποίοι βρίσκονται σε μια ηλικία που δεν τους απασχολεί αν θα χάσουν κανένα σταυρό λόγω κάποιας δήλωσης. Οι Αγγλοσάξονες τους ονομάζουν senior statesmen και είναι οι άνθρωποι που παίζουν συνήθως τον ρόλο του δυσάρεστου ή του κήρυκα του ρεαλισμού.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν κάνουν λάθη, πως δεν είναι εμπαθείς, πως δεν παρασύρονται από διάφορες προσωπικές προτιμήσεις ή πεποιθήσεις. Κανείς όμως δεν μπορεί να τους αρνηθεί το δικαίωμα να ομιλούν με ένα ιδιαίτερο βάρος, να μετράει η γνώμη τους λίγο παραπάνω από εκείνη των τηλεμαϊντανών υπουργών ή βουλευτών.
Στο κάτω κάτω ας μην ξεχνάμε πως οι άνθρωποι αυτοί, όσοι έχουν απομείνει –γιατί μας τελειώνουν σιγά σιγά– έχουν ζήσει εμπειρίες που εμείς οι νεότεροι μόνο από ιστορικά βιβλία τις έχουμε ψηλαφήσει.
Οσες εμπειρίες και να έχει ο Χ ή Ψ σημερινός πολιτικός σε 30-40 χρόνια, δεν θα έχει περάσει νύχτες καταδικασμένος σε θάνατο, δεν θα έχει χειρισθεί απίστευτα λεπτές υποθέσεις σε ταραγμένες περιόδους της ελληνικής ιστορίας και δεν θα έχει περάσει πραγματικές μεγάλες κρίσεις. Να το πούμε αλλιώς, το «εργοστάσιο» που έφτιαξε τους πολιτικούς αυτής της γενιάς έκλεισε...
Οχι πως έχουν πάντα δίκιο. Ούτε και πρέπει να τους μυθοποιήσουμε λόγω της ηλικίας τους. Εκαναν τραγικά λάθη που σφράγισαν την ιστορία του τόπου και είχαν αδυναμίες που δεν τις θεράπευσαν ποτέ.
Εχω πάντως μάθει στη ζωή μου πως δεν χάνεις τίποτα, αντίθετα κερδίζεις πολλά, απλά και μόνο όταν ακούς και μαθαίνεις από τις εμπειρίες ανθρώπων που η ζωή τους χάρισε μοναδικές και ιστορικές εμπειρίες. Είμαστε ένας λαός που κατασκευάζει και γκρεμίζει μύθους με την ίδια ευκολία. Καιρός να γίνουμε και ένας λαός που ακούει τους παλιούς, έστω και αν δεν συμφωνεί ή δεν του αρέσουν αυτά που λένε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου