Της Σίλας Αλεξίου
ΗΤΑΝ ΣΠΕΙΡΑ. Με ικανότητες και ευελιξία. Απόδειξη της καλής συγκρότησής τους είναι το γεγονός ότι μέσα σε μικρό σχετικά διάστημα άνοιξαν 70 εκκλησίες, αποκομίζοντας ιερά κειμήλια μεγάλης αξίας και ένα σεβαστό χρηματικό ποσό του οποίου το ύψος δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς. Ένα μοιραίο λάθος οδήγησε στη σύλληψή τους.
Οι πράξεις τους κακουργηματικές. Απολογήθηκαν στον ανακριτή και έφυγαν ελεύθεροι. Για να συνεχίσουν; Δεν είναι βέβαιο, αλλά πολύ πιθανό, δεδομένου ότι οι περιοριστικοί όροι, για κάποιους κατά συνήθεια κακοποιούς, δεν λειτουργούν προς την κατεύθυνση της αναχαίτισης της εγκληματικότητας.
Το περιστατικό συνέβη σε ακριτική περιοχή της Ελλάδας και ασφαλώς διαδόθηκε γρήγορα. Την ικανοποίηση ωστόσο που προκάλεσε η σύλληψη- και μάλιστα εν μέσω εορτών- πολύ σύντομα διαδέχθηκε η απογοήτευση. Η ανασφάλεια των κατοίκων ενισχύθηκε και, μοιραία, η αγανάκτηση στράφηκε κατά των δικαστικών αρχών. Αδίκως. Καθώς ο νέος νόμος, με τον οποίο τίθενται οι όροι για την προφυλάκιση, απαγορεύει την επιβολή του μέτρου αν ο κατηγορούμενος δεν έχει αμετάκλητες (άνω των δύο) καταδίκες για ομοειδές αδίκημα. Το γεγονός δηλαδή ότι ο ένας εκ των μελών της σπείρας έχει καταδικαστεί για βιασμό δεν συνιστά λόγο προφυλάκισης.
Άλλο το ένα, άλλο το άλλο, σου λέει ο νομοθέτης. Η προσωπικότητα του δράστη δεν αξιολογείται συνολικά. Η ανάγκη περιορισμού του φαινομένου της άκριτης προφυλάκισης, που είχε όντως εξελιχθεί σε μάστιγα, οδήγησε στην προώθηση της εν λόγω νομοθετικής ρύθμισης. Υπό την πίεση των κινητοποιήσεων των κρατουμένων ωστόσο, προφανώς δεν έτυχε της καλύτερης επεξεργασίας. Με αποτέλεσμα να φθάσουμε στο άλλο άκρο. Χωρίς να ληφθεί υπ΄ όψιν ότι η αμετάκλητη απόφαση εκδίδεται μετά δέκα τουλάχιστον χρόνια (για δύο αμετάκλητες πόσο;) και χωρίς να προβλεφθεί η περίπτωση- όπως εν προκειμένω- της πολυ εγκληματικότητας. Αν οι μηχανισμοί των διωκτικών αρχών λειτουργούσαν. Αν οι περιοριστικοί όροι επιτελούσαν τον σκοπό επιβολής τους. Αν η δικαιοσύνη απονεμόταν εγκαίρως, θα συμφωνούσαμε με την καινοτομία.
Τώρα; Από το «όλοι μέσα» (όπως κατά κόρον συνέβαινε) πήγαμε στο «όλοι έξω».
Δύσκολο να πάρεις θέση.
Μήπως πρέπει κάποιος να το ξανασκεφτεί; Για να μας απαλλάξει και από το δίλημμα...
ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
Αν θέλειι να πάρει θέση κάποιος κυρία Αλεξίου, παίρνει και πολύ εύκολα μάλιστα, αρκεί να να μην φορά ΠΑΣΟΚικές παρωπίδες. Μαζί με τις παρωπίδες φεύγει και το "δίλημμα"
Γειά σου Καστανίδη γίγανταααα....
πηγη ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου