Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναλυτική δεινότητα για ν' αποφανθεί κάποιος ότι: Με τυχόν αποδοχή αυτών των προτάσεων (ή και μέρους των) αυτομάτως αποδομείται η Κυπριακή Δημοκρατία ως πολιτειακό μόρφωμα. Η οποία και αντί να μετεξελιχθεί σε ομοσπονδιακό κρατικό σχήμα -που είναι και το ζητούμενο-υποκαθίσταται από εκ παρθενογενέσεως συνομοσπονδία δύο χωριστών οντοτήτων! Οι οποίες θα έχουν, συν άλλοις, ακόμη και δικαίωμα συνομολόγησης συμφωνιών με τρίτα κράτη! Και που θα διαθέτουν μέχρι και δικό τους FIR! Αρα χωριστές περιοχές ελέγχου πτήσεων.
Αυτά, συν η εκ περιτροπής προεδρία, συν η ερμηνεία της πολιτικής ισότητας με όρους άνισης αριθμητικής εξίσωσης και συν το απαιτούμενο δικαίωμα για χωρίς έλεγχο εισροή, παραμονή κι εγκατάσταση Τούρκων υπηκόων στην επικράτεια της Κύπρου (που με μαθηματική βεβαιότητα θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε Αλεξανδρετοποίηση), δημιουργούν προϋποθέσεις εθνικής απορρίζωσης του Κυπριακού Ελληνισμού. Ενεργοποιώντας αντίστροφη μέτρηση όσον αφορά την ιστορική του συνέχεια στη φυσική του γεωγραφία.
Η τουρκική πλευρά δεν είναι καθόλου αφελής. Γνωρίζει εκ προοιμίου ότι δεν είναι δυνατόν η Λευκωσία να δεχθεί τέτοιες προσεγγίσεις. Και ό,τι την ενδιαφέρει σ' αυτή τη φάση και με αυτό τον στρατηγικό της ελιγμό, είναι:
Υπό το φως αυτής ακριβώς της διαλεκτικής, η Λευκωσία, σε συνεννόηση πάντοτε με την Αθήνα, πρέπει να προχωρήσει σε ψύχραιμη αξιολόγηση της τουρκικής κίνησης, την οποία να διαχειριστεί με αποφασιστικότητα μεν, δε, αποφεύγοντας, να προκαλέσει αδιέξοδα που θα της χρεωθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου