Της Χριστινας KοψινηΣε εκκρεμότητα παραμένουν προκηρυγμένα προγράμματα για την κατάρτιση 45.000 ανέργων με Προϋπολογισμό (από συγχρηματοδότηση) που φτάνει τα 300 εκατομμύρια ευρώ. Τα προγράμματα για τα οποία έχουν ολοκληρωθεί οι διαγωνισμοί και έχουν υποβληθεί οι προτάσεις αξιολόγησης ήδη από την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, αφορούν σε κατάρτιση (7.000 ανέργων) στα αποκαλούμενα «πράσινα επαγγέλματα», σε ειδικότητες του τουριστικού κλάδου, σε τρία έργα στον τομέα της πληροφορικής, καθώς και σε ένα πρόγραμμα για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Η καθυστέρηση στη λήψη της πολιτικής απόφασης για την υλοποίηση των προγραμμάτων ανοίγει ένα νέο κύκλο αναμονής για τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) που εξαρτούν τη δραστηριότητά τους αποκλειστικά από ανάλογες διαδικασίες.
Η καθυστέρηση στην υλοποίηση των διαγωνισμών δεν μπορεί να ερμηνευτεί μόνο στις δυσκολίες των νέων θεμάτων που καλείται να διαχειριστεί κάθε νέα κυβέρνηση, ούτε καν με τη συζήτηση που έχει ανοίξει για το εάν πρέπει να επανακηρυχθούν κάποια ή έχουν προηγηθεί κρυφές συμφωνίες με μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο.
Ολα αυτά είναι γνωστά. Η μεγάλη καθυστέρηση σε αυτή τη φάση εκφράζει το κενό και της παρούσας κυβέρνηση στη χάραξη μιας συνολικής στρατηγικής για τον τομέα της κατάρτισης και του τρόπου σύνδεσης της αρχικής (των ΙΕΚ) με τη συνεχιζόμενη (κυρίως μέσω των ΚΕΚ). Αν και έγινε ήδη ένα πρώτο βήμα ενοποίησης των διάσπαρτων –σε δύο υπουργεία– δραστηριοτήτων, με το Προεδρικό Διάταγμα 189 δεν είναι καθαρός ο στόχος της κυβέρνησης σε αυτόν τον τομέα και δη στην κατάρτιση ενηλίκων, όπου η χώρα έχει μηδενικά ποσοστά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γενική Γραμματεία Διά βίου Μάθησης (η σύγχρονη εξέλιξη της Λαϊκής επιμόρφωσης, των ΝΕΛΕ “Νομαρχιακές Επιτροπές Λαϊκής Επιμόρφωσης”) παραμένει κενή η θέση του επικεφαλής, ενώ παρ’ όλο που φορείς, όπως το ΕΚΕΠΙΣ (Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Δομών Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης και Υποστηρικτικών Υπηρεσιών) ή ο ΕΣΕΕΚΑ (Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση) μπήκαν κάτω από την ομπρέλα του Παιδείας, παραμένει ασαφής ο ρόλος και η λειτουργία τους στις νέες συνθήκες αύξησης της ανεργίας .
Επί παραδείγματι, σκοπός του ΕΣΕΕΚΑ ήταν να συντονίζει τα διάφορα υποσυστήματα που έχουν θεσπιστεί σε αυτόν τον δαιδαλώδη χώρο της κατάρτισης. Να συντονίσει το Παρατηρητήριο Εργασίας που ασχολείται με τη διάγνωση των αναγκών της αγοράς εργασίας με τα άλλα υποσυστήματα, όπως τον ΟΕΕΚ (που έχει στην αρμοδιότητα του τα ΙΕΚ) και τα προγράμματα των ΚΕΚ. Στην πράξη, όμως, αυτός ο συντονισμός λειτούργησε μηχανιστικά και δεν συνδέθηκε με πραγματικές ανάγκες. Ωστόσο, η σύλληψή του βοήθησε στην άρση των διαφορών που μονίμως είχαν οι μηχανισμοί του Παιδείας και του Εργασίας, καθώς διεκδικούσαν τον πρώτο ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτικών.
Σήμερα, ούτε αυτός ο συντονισμός είναι ξεκάθαρος, ενώ πλήρης είναι η σύγχυση σχετικά και με τον ρόλο του Οργανισμού για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (ΟΕΕΚ). Αραγε, θα συνεχίσει να έχει και την ευθύνη και των δημόσιων και την εποπτεία των ιδιωτικών ΙΕΚ;
Κι ενώ ο ΟΕΕΚ παρέχει δυνατότητα πιστοποίησης στους νέους που ολοκληρώνουν τον κύκλο των μαθημάτων στα ΙΕΚ, μέχρι πότε θα συνεχίσουν να στερούνται πιστοποίησης οι άνεργοι ή οι εργαζόμενοι των ΚΕΚ;
Κι αν είναι το ΕΚΕΠΙΣ ο αποκλειστικός φορέας πιστοποίησης, πώς θα πιστοποιείται η γνώση και οι δεξιότητες που δεν έχουν αποκτηθεί ούτε σε ΙΕΚ ούτε σε ΚΕΚ, αλλά προέρχονται ενδεχομένως από τη διαρκή αυτομόρφωση και εμπειρία;
Αυτά είναι μόνον ορισμένα από τα ερωτήματα που αναζητούν επειγόντως απαντήσεις όχι μόνο για να μη χαθούν τα κονδύλια των προγραμμάτων, αλλά για να δημιουργηθεί ένα σύστημα αποτελεσματικής κατάρτισης και διά βίου μάθησης για ανέργους και εργαζόμενους.
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου