Γράφει ο φιλος blogger Σπυρος Παπαδας Το τραγούδι "Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον",είναι του Διονύση Τσακνή, γνωστού καλλιτέχνη, και προσφάτως, αρθρογράφου της Ελευθεροτυπίας.Οι στίχοι του λοιπόν θεωρώ οτι χρίζουν αντικείμενο ανάλυσης,καθώς δεν πιστεύω οτι αποτελούν τη λύση στο πρόβλημα.
Καταρχήν, θεωρώ μεγάλο λάθος να γυρίζεις την πλάτη σου στο μέλλον,γιατι αναπόφευκτα καί το μέλλον θα γυρίσει την πλάτη του σε ΄σενα. Και δε νομίζω οτι είναι χαρακτηριστικό ενός νέου,και κυρίως ενος προοδευτικού νέου,η παραίτηση απ'το μέλλον.
"στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
Αφού η ιστορία σάς ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε":
"Στ’ αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το έχω δει, μη με τρελαίνετε
Το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε"
Δέ νομίζω οτι κανείς μας αντέχει πλέον άλλες κούφιες υποσχέσεις,γιατί πράγματι αυτό το έργο το έχουμε δεί χιλιάδες φορές.Όμως αν το πλοίο των ονείρων μας δέν έρθει στην πολιτική,πάντα θα πλέει το πλοίο αυτών που τους καλείτε να μας σαρώσουν. Αν πράγματι το πλοίο των ονείρων σας, οδηγεί σε κόσμους που το σύστημα δεν αντέχει, ΦΕΡ'ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ,ΦΕΡ'ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
"Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται
Κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δεν θα μ’ έχετε"
Οσο λοιπόν οι επαναστάτες μένουν μονάχοι,η επανάσταση δέν έρχεται.Όσο αποστασιοποιούνται, δε σωζεις οτιδήποτε,ακόμα κι αν σώζεται,γιατί όσο μένεις έξω απ'το χορό,δέν έχεις λόγο για τη μελωδία που παίζεται. Και κάτι ακόμα, όσο μένεις απ'εξω τότε είσαι συνένοχος στον φόνο.Αν μπείς στο παιχνίδι,παλέψεις,πονέσεις,ματώσεις για την αλλαγή,τότε δέν είναι συνένοχος στον φόνο,γιατί η επανάσταση της αποχής δέν είναι επανάσταση,είναι συναίνεση.
"Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
Ξεγράψτε με απ’ τα κατάστιχά σας
στο κόλπο σας δε μπαίνω και στα έργα σας "
Πρέπει λοιπόν να χαλάσεις το στημένο τους κόλπο,να τους χαλάσεις τη "σουπα",να τους μουτζουρώσσεις τα κατάστιχα,κι ο μόνος τρόπος είναι να μπείς στο κόλπο,να μπείς στα έργα και να τα φέρεις στα δικά σου μέτρα.
Η επανάσταση της αποχής,ισοδυναμεί με επανάσταση του καναπέ,είναι εύκολη επανάσταση.
Σπυρος Παπαδας
ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
Φίλε Σπύρο , το τραγούδι ειναι τεράστιο. Απ τη σκοπιά που το βλέπεις έχεις απολυτο δίκιο. Η ένστασή μου είναι οτι το βλέπεις απο μια μονο μερια. Το γεγονός όμως οτι το τραγούδι είναι τεράστιο έχει να κάνει περισσότερο με το ότι επιτρέπει να το δούμε απο ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΟΠΙΕΣ και να υποθέσουμε ΠΟΛΛΑ για το ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ "Το πλοίο των ονείρων του καθενός" που τον "πάει σε κόσμους που εμείς δεν τους αντέχουμε"
ΟΛΟΙ μας έχουμε "κόσμους" που δεν αντέχουν οι άλλοι, και για όλους μας υπάρχουν "κόσμοι" που δεν μπορούμε να αντέξουμε εμείς...
Υποθέτω οτι και ο ιδιος ο Τσακνής θα συμφωνήσει με την κριτική σου αν το δεί μέσα απ τα μάτια σου, υποθέτω όμως πως και εσύ θα το σιγοτραγουδήσεις με άλλη διάθεση αν αυτός σε βάλει να το δείς μέσα απ δικά του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου