ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΩΣ

Το άρθρο που ακολουθεί γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 2008 μετά το "κάψιμο της Αθήνας" και δημοσιεύτηκε στο ΠΑΡΟΝ. Όσοι "Δεκέμβρηδες" και αν περάσουν δυστυχώς είναι πάντα επίκαιρο...

Του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΟΥ
Αντγου ε.α., Επίτιμου Διοικητή Στρατιάς και Αρχηγού ΓΕΕΦ

Κλαίμε στα ερείπια της πατρίδας μας, εκεί όπου αναίσθητοι πολιτικοί και κάλπικοι πνευματικοί ταγοί μάς φέρανε, στο έσχατο σημείο της διάλυσης του κράτους της σύγχρονης Ελλάδας.

Είμαστε απαρηγόρητοι, όλοι εμείς που πιστεύουμε σε ελληνικές αξίες και ιδανικά, να βλέπουμε τους δειλούς και τους ανθέλληνες να καταστρέφουν με μανία τα πάντα και να μην υπάρχει σανίδα σωτηρίας.

Οι δυο μεγάλοι κομματικοί στρατοί, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αφού εντάξανε στο δυναμικό τους ό,τι χειρότερο υπήρχε στην ελληνική κοινωνία, επέπεσαν με μανία στο δημόσιο χρήμα και μας καταντήσαν έρμαια των διαθέσεών τους. Για να εξυπηρετήσουνε τους άνομους σκοπούς τους και για να εξουδετερώσουνε κάθε αντίδραση και πνευματική αντίσταση, ξεθεμελιώσανε κυριολεκτικά την Παιδεία μας.

Όσα είδαμε αυτές τις μέρες στους ελληνικούς δρόμους της πρωτεύουσας, αλλά δυστυχώς για πρώτη φορά και στις μεγάλες πόλεις της περιφέρειας, δεν είναι παρά η μεγάλη χρεοκοπία της ελληνικής Παιδείας.

Δολοφονήσανε την ελληνική γλώσσα (ζητήσανε ακόμα και την αντικατάστασή της από την αγγλική), αποβάλανε οτιδήποτε το εθνικό από τα σχολεία, γελοιοποιήσανε τα σύμβολα του Ελληνισμού, καταργήσανε τη γυμναστική και τις συναφείς εκδηλώσεις, κομματικοποιήσανε τα παιδιά και εισήγαγαν την άνευ ορίων συντεχνιακή κομματική αντίληψη.

Καταργήσανε ή μάλλον παραποιήσανε την ιστορία μας, για να μην υπάρχουν πατριωτικά πρότυπα στους νεαρούς μαθητές. Καταργήσανε την προσευχή και αφήσανε επίτηδες τους βάνδαλους εδώ και πολλά χρόνια να καταστρέφουν τα σχολειά. Στα πανεπιστήμια το όργιο της κομματικής βαρβαρότητας δεν είχε όρια. Λυσσασμένοι κομματικοί γίνανε καθηγητές παρ' αξίαν, για να εγκαθιδρύσουν τη δική τους οικογενειοκρατία, οι οικονομικές καταχρήσεις στους πανεπιστημιακούς χώρους γίνανε κανόνας, η αναξιοκρατία μόλυνε την πνευματική στύλωση των ιδρυμάτων μας, μάθημα δεν γίνεται πουθενά και η δήθεν κατοχύρωση του πανεπιστημιακού ασύλου παρέσχε καταφύγιο στους άνομους και στους παλιανθρώπους.

Είναι λοιπόν τα σημερινά απαράδεκτα γεγονότα αποτέλεσμα της ισοπέδωσης της Παιδείας μας, με πρόθεση. Και η πρόθεση ερμηνεύεται σαν πνευματικός αφοπλισμός των Ελλήνων, για να ετοιμαστούν για τον φυλετικό αφανισμό τους. Όσοι θέλουν να πάρουν μια πραγματική και αντικειμενική εικόνα της Παιδείας μας, ας δούνε στην τηλεόραση τους μικρούς δωδεκάχρονους μαθητές που οδηγούνται από τους καθηγητές τους στα συλλαλητήρια, όπου τους οπλίζουν με μια πέτρα, για να χτυπήσουν την ίδια τους την πατρίδα. Τα είδαμε όλα αυτά στην πλατεία Συντάγματος και καταλάβαμε ότι ήρθε πια το τέλος. Οι νεοταξικοί και οι ανθέλληνες κάνανε καλή δουλειά όλα αυτά τα χρόνια με την ανοχή του υπουργείου Παιδείας. Όταν διαμαρτυρόμασταν για τα βιβλία της Ιστορίας, είναι φανερό ότι το κάναμε από εθνικό χρέος και συνείδηση ευθύνης της γενιάς μας. Εκεί ακριβώς βρισκόμαστε λοιπόν και αυτό είναι το απόλυτο χάος. Δυστυχώς, και τα μικρότερα κόμματα της Βουλής χάριν της άγρας ψήφων ακολουθούν την ίδια πολιτική, προσπαθώντας μάλιστα κατά περίπτωση να την υπερβούν σε λαϊκισμό και προκλητικότατα.

Αισθάνομαι πολύ βαριά την ευθύνη της πίεσης των σκέψεων και των συνειρμών που μου δημιουργούν η γνώση και η πείρα των 41 χρόνων που ανάλωσα στην υπηρέτηση της πατρίδας μας, για να σας πω και το πικρότερο όλων. Πρέπει και οφείλω να σας αποκαλύψω την αλήθεια. Η εικόνα της κυβέρνησης, η εικόνα του ελληνικού κράτους που είδαμε αυτές τις μέρες, όταν ανενόχλητοι εγκληματίες καίγανε τα πάντα, σας έδωσε την εικόνα μιας χώρας που μπορεί ν' αντέξει σ' έναν πόλεμο; Όλοι οι σοβαροί αναλυτές, και δυστυχώς κυρίως ξένοι, είπαν ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα ανίκανη να επιβάλει την τάξη και να προστατεύσει τους πολίτες της. Σε περίπτωση κρίσης ή πολέμου, ξέρετε ότι για τον στρατό που θα κληθεί να αμυνθεί ο πρώτιστος παράγων είναι η εσωτερική ασφάλεια της χώρας;

Δεν σας κρύβω ότι τα γεγονότα αυτά είναι μια μέθοδος δράσης που εμείς δείχνουμε στους εχθρούς μας, οι οποίοι δεν χρειάζεται πλέον να κάνουν πολλά, διότι έχουν απόλυτη πια εμπιστοσύνη σ' αυτά που θα κάνουν κατά της Ελλάδος οι πολυπληθείς ντόπιοι προδότες με τους συνοδοιπόρους τους. Αυτή η κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, ενώ γνωρίζουν ότι πορευόμαστε προς τον γκρεμό, όχι απλώς δεν έκαναν και δεν κάνουν κάτι για να τον αποφύγουμε, αλλά απαγορεύουν και την όποια κίνηση αποκάλυψης προς τον λαό των κινδύνων που διατρέχουμε σαν έθνος.

Θέλω επίσης να του θυμίσω ότι το Σαββάτο το βράδυ η ΕΡΤ, του άλλου ικανού μάναντζερ, ενώ είχε ανακοινωθεί ο φόνος του μαθητή και τα πρώτα επεισόδια, αυτή έδειχνε γλέντι όπου έσπαγαν πιάτα και αναποδογύριζαν τραπέζια σε τσακίρ κέφι, κάτι κουλτουριάρικα, ανήμπορα γερόντια.

Η Ελληνική Αστυνομία πάσχει. Για τη βαρύτατη ασθένειά της φταίνε αποκλειστικά οι μέχρι τώρα πολιτικοί της προϊστάμενοι, εδώ και τρεις δεκαετίες. Τη διαλύσανε για μικροκομματικά συμφέροντα. Είναι ανύπαρκτη η εκπαίδευση και η επιτελική κατάρτιση. Δεν υπάρχουν κανόνες εμπλοκής, ακόμα και για το κρίσιμο θέμα των πυροβολισμών. Χιλιάδες αστυνομικοί έχουν γίνει ορντινάτσες απίστευτων ανθρώπων και τη «βγάζουν λάδι». Ο συνδικαλισμός την έβλαψε ανεπανόρθωτα.

Όμως το χειρότερο ήταν η εκ κομματικών καθιερωθείσα φράση «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι». Θυμηθείτε και τον υπουργό που άνευ λόγου χαστούκιζε δημοσία αστυνομικό, προς ιδίαν τέρψη. Σε κανένα μέρος του κόσμου η Αστυνομία δεν υβρίζεται με τέτοια τιποτένια συνθήματα. Άραγε αντιλαμβανόμεθα τις ευθύνες μας όταν αποκόπτουμε από το κοινωνικό σύνολο συλλήβδην όλους τους εργαζόμενους στα Σώματα Ασφαλείας; Επιζητούμε από τα πτυελοδοχεία ιδανική συμπεριφορά αστυνομικού; Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Αφού εμείς τους πετάμε και τους αποκλείουμε κοινωνικά.

Οι μικροί μαθητές που πετροβολούσαν τα ΜΑΤ, αύριο θα πάνε για πανελλήνιες εξετάσεις, για να μπούνε κάπου λόγω φτώχειας και ανεργίας. Οι πιο διαβαστεροί και ικανοί θα πετύχουν. Στο σταυροδρόμι του αποχωρισμού, οι επιτυχόντες στις Σχολές της Αστυνομίας θα ενταχθούν στα Σώματα Ασφαλείας και οι αποτυχόντες θα ψάξουν για κάτι άλλο, μέσα στην αβεβαιότητα. Σ' αυτό το σταυροδρόμι οι μεν επιτυχόντες βαφτίζονται κακοί «μπάτσοι…», οι δε αποτυχόντες καλοί Δημοκράτες. Απίστευτη νεοελληνική κομματική παράνοια. Μείγμα γέλιου και κλάματος.