"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Διαλεκτικός υλισμός ή ηλεκτρικός διαμελισμός;

Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ

Κάτι πάνω από 4.000 mails πήρε το υπουργείο, με προτάσεις και σχόλια πολιτών επί του φορολογικού συστήματος, που ακόμα επεξεργάζεται η κυβέρνηση. Οι πολίτες, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα γι' αυτό τον περίεργο διάλογο έσπευσαν να καταθέσουν τη γνώμη τους σε μια απολύτως ελληνικού τύπου προχειρότητα, που τείνει να πάρει και τη μορφή δημοψηφίσματος! Χωρίς φυσικά να ευθύνονται οι ίδιοι. Αντιθέτως, μπράβο τους για τη συμμετοχή.

Κατ' αρχήν ο διάλογος είναι περίεργος, γιατί διάλογος σημαίνει συζήτηση. Δεν σημαίνει σου στέλνω ένα μήνυμα με γνώμες και προτάσεις κι εσύ μου απαντάς μ' ένα ευχαριστώ πολύ. Αυτός είναι ο γνωστός ελληνικού τύπου διάλογος κουφών, που μοιάζει περισσότερο με φάρσα παρά με ανταλλαγή απόψεων, απαραίτητη προϋπόθεση για να διαλέγονται οι άνθρωποι.

Φυσικά, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση απαιτεί ηλεκτρονικούς κυβερνήτες και, κυρίως, συγκυβερνήτες. Πρέπει να αισθανθεί ο λαός ότι συμμετέχει στα κοινά, αλλάζοντας ο ίδιος την τύχη του με άμεση συμμετοχή. Καθόλου κακή ιδέα. Πολύ περισσότερο μάλιστα, που μπορεί να δελεάσει και περισσότερους από τους 4.000, που συμμετείχαν με γνώμες για τους φόρους και να αυξήσει τον αριθμό τους στις 500.000 ή και στα 2.000.000 από τα 9.000.000 των ενήλικων Ελλήνων, που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά.

Φυσικά είναι εξαιρετικά χρήσιμο για μια κυβέρνηση να ζητάει τη γνώμη των πολιτών και τις ιδέες τους για τον τρόπο που πρόκειται να νομοθετήσει ως πλειοψηφία στη Βουλή επί όλων των θεμάτων. Ασχέτως αν αυτό οδηγούσε κάποιον κακοπροαίρετο να αναρωτηθεί τι σόι στελέχωση έχει μια κυβέρνηση, που οι υπουργοί, οι υφυπουργοί, οι γραμματείς, οι αρμόδιοι διευθυντές, τμηματάρχες και υπάλληλοι δεν έχουν σχέδιο, λύσεις και συγκεκριμένη πολιτική επί σοβαρότατων θεμάτων σαν το φορολογικό και αναγκάζονται να μαζεύουν mail από τον κάθε πολίτη, επώνυμα ή ανώνυμα, για να αντλήσουν καμιά καλή ιδέα.

Οταν μάλιστα στελεχώνεται η κυβέρνηση και από τους άριστους, με συγκεκριμένα βιογραφικά σταλμένα, επίσης, με mail.

Το κορυφαίο είναι ότι οι πολίτες στέλνουν τις σκέψεις τους όχι πάνω σε ένα σαφές σχέδιο, που ανακοινώνεται, αλλά επί φημών που σπέρνει η κυβέρνηση στην τηλεόραση, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες.

Κακά τα ψέματα. Καλή είναι η συλλογή γνωμών από τους ελάχιστους πρόθυμους και πραγματικά ενδιαφερόμενους πολίτες, που χρησιμοποιούν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού. Ασχημο είναι να διαστρεβλώνει κανείς αυτή τη διαδικασία και να την ανάγει σε μείζονα λειτουργία της δημοκρατίας -και μάλιστα της άμεσης- την ώρα που ένας μέσος πολίτης χρειάζεται κάτι χρόνια για να πάρει λίγα χρωστούμενα της Εφορίας, μια βεβαίωση χαρακτηρισμού του οικοπέδου του από το δασαρχείο ή τη σύνταξή του.

Η προπαγάνδα είναι χρήσιμο εργαλείο για μικρό χρονικό διάστημα. Η γυμνή πραγματικότητα έρχεται να της αφαιρέσει τα ρούχα πολύ σύντομα.

Η κυβέρνηση, κάθε κυβέρνηση, θα ήταν χρήσιμο να σεβόταν τους πολίτες της όχι μόνο όταν βρίσκονται πίσω από τα e-mails, που της χρησιμεύουν ως άλλοθι. Αλλά και όταν αυτοί οι ίδιοι ταλαιπωρούνται από το πρωί ώς το βράδυ στις απευθείας επαφές τους με τη βία άλλοτε της ασχετοσύνης, άλλοτε του αυταρχισμού, άλλοτε της ανικανότητας, άλλοτε της αναλγησίας της κρατικής μηχανής.

Και θα αντλούσε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα η κυβέρνηση, και κάθε κυβέρνηση, αν παράλληλα με τα e-mails διάβαζε κάθε πρωί πολλές εμπεριστατωμένες θέσεις και απόψεις, τυπωμένες στις εφημερίδες, που δεν αντιπροσωπεύουν απλώς τους υπογράφοντες. Αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες λαού, που δεν έχουν φωνή. Και δεν χρησιμοποιούνται ως στοιχεία για προπαγάνδα.


πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: