Η άγνωστη προτίμηση του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας αποκαλύπτεται στο βιβλίο του ερευνητή Γιλμάζ Κοτς, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ξεχασμένα» (Unutunlanlar). Ο συγγραφέας στηρίχθηκε στα πρακτικά της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης κατά τη διάρκεια του «Πολέμου της Ανεξαρτησίας» (δηλαδή της Μικρασιατικής Εκστρατείας 1919-1922).
Οταν οι Τούρκοι αντιπρόσωποι συνεδρίαζαν στη Σεβάστεια, στο Ερζερούμ και στην Αγκυρα, ο Ατατούρκ εκμυστηρεύτηκε σε συνεργάτες του στο μέγαρο Τζάνκαγια (σημερινή προεδρική κατοικία) ότι θα του άρεσε να έχει η τουρκική σημαία το χρώμα του ουρανού. Εκείνοι, όμως, διαφώνησαν. Ετσι αποφάσισε να υιοθετήσει τη σουλτανική κόκκινη σημαία με την ημισέληνο και το αστέρι, σύμβολο των Οθωμανών από την εποχή του Μωάμεθ του Πορθητή.
Το ίδιο βιβλίο αναφέρεται σε συζητήσεις για το Κουρδικό το 1921. Ορισμένοι Κούρδοι αντιπρόσωποι ζητούν με τηλεγραφήματα από την κυβέρνηση να διασφαλίσει τα περιουσιακά τους δικαιώματα και μια στοιχειώδη αυτονομία. Κάποιοι άλλοι, όμως τονίζουν ότι «δεν έφτασε ο καιρός να χωριστεί η Τουρκία από το Κουρδιστάν ύστερα από εξίμισι αιώνες κοινής συμβίωσης, δεδομένου ότι οι δύο λαοί έχουν θρησκευτικούς, ιστορικούς και πνευματικούς δεσμούς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου