Του 17χρονου ΒΑΣΙΛΗ ΣΚΩΛΙΚΗ
Τα λόγια για τις πεποιθήσεις είναι ότι οι πράξεις για τα έργα μας. Η πεποίθηση του ανθρώπου είναι αυτό που θέλει και επιθυμεί να κάνει και όχι αυτό που τελικώς πράττει όπως και τα λόγια μας είναι μια απλή θεωρία για το τι θα κάνουμε, δεν είναι το τελικό αποτέλεσμα.
Είναι σαν μία έρευνα όπου η θεωρία και πεποίθηση αποτελεί την υπόθεση και το υλικό για την διεξαγωγή της και οι πράξεις το πείραμα. Μια έρευνα όμως δεν είναι πάντοτε αληθής, έτσι και στη ζωή μας, δεν μπορούνε πάντοτε να συνάδουν τα «θέλω μας» με τις πράξεις μας.
Στην ζωή, αυτό τελικά που δίνει την απόλυτη ευτυχία, είναι το να ζεις ευδιάθετα και περήφανα την δυστυχία. Γιατί μόνο όταν ζεις την δυστυχία, νιώθεις την ευτυχία. Έτσι η ζωή αποκτά ενδιαφέρον και νόημα.
Επομένως, το φαινόμενο να επιθυμούμε να κάνουμε κάτι και να μην το πετυχαίνουμε πάντα είναι σύνηθες, και προφανές στην ζωή του ανθρώπου. « Είναι όντως σκληρό να αποτύχεις, όμως είναι ακόμα σκληρότερο να μην έχεις δοκιμάσει να επιτύχεις».
Όποιος δεν προσπαθεί να επιτύχει, δε δοκιμάζει τις δυνατές συγκινήσεις , δε γεύεται τα «δυνατά κρασιά της ηδονής» που προσφέρει η αισθητική γοητεία του κινδύνου, η ξεχωριστή, η μαγνητική τους δύναμη, που έλκει και απωθεί ταυτόχρονα. Έλκει τους ανθρώπους της δράσης , του αγωνιστικού ζήλου , τους υψηλόφρονες , τους τολμηρούς, τους ωραίους και απωθεί τους ανθρώπους της απόδρασης, τους χαμαιλέοντες , τους τιποτόφρονες.
Αν εναρμονίσουμε την μόνιμη θεωρία και πράξη ίσως σημαίνει ότι δεν δοκιμάσαμε να αποτύχουμε , κάνοντας την θεωρία ανούσια πράξη.
Η αποτυχία είναι κλήρος του ανθρώπου, αναπόφευκτο και αξεπέραστο σημείο. Μόνο ο θεός και όσοι δεν προσπαθούν , δεν αποτυγχάνουν. Εξάλλου, η παντοδυναμία είναι το Θεού μόνο ιδιότητα. Μοίρα και χρέος του ανθρώπου είναι όχι να μην αποτυγχάνει, αλλά να προσπαθεί να επιτυγχάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου