Τέως πάντων

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

Το πολιτικό σύστημα έχει βαλθεί να αυτοκαθαρθεί. Βρήκε την ώρα. Τώρα που πήραν φωτιά τα μπατζάκια μας και έχουμε παραδώσει τη διακυβέρνηση στο εξωτερικό, τώρα θεωρούν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ψάξουν τους υπαίτιους. Τώρα θα παίξουμε κλέφτες και αστυνόμους. Τώρα θα καθήσουμε μπροστά στο πλέι στέισον και θα αρχίσουμε να πυροβολούμε τους κακούς. Ωσπου να πλακώσει ο δοσάς και να μας σηκώσει καναπέ, κονσόλα, τηλεόραση και στερεοφωνικό, όλα μαζί.

Τώρα θα βάλουμε στη φυλακή φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς και θα δημεύσουμε τις περιουσίες τους. Τώρα θα δώσουμε βορά στο πεινασμένο και αδηφάγο κοινό λίστες πάσης φύσεως. Με φοροφυγάδες, λαμόγια, απατεώνες και καταχραστές. Η μισή κοινωνία θα υποβλέπει την υπόλοιπη μισή. Θα πήξουν τα δικαστήρια, θα γεμίσουν οι φυλακές, θα δουλεύουν υπερωρίες εισαγγελείς και ανακριτές. Θα φάμε από τις σάρκες μας, θα γυρίσει το χρήμα, το μαύρο, το αδήλωτο, το ξεπλυμένο και θα αλλάξει τσέπες. Θα γίνουμε μάρτυρες ολικής ανακύκλωσης, οικονομικής και ηθικής.

Θα αποδοθούν ευθύνες. Κάποιοι θα αποπεμφθούν. Αλλοι θα διαπομπευθούν. Πρώην πρωθυπουργοί θα ιδρώσουν. Πολιτικά στελέχη θα διωχθούν. Διοικητικοί υπάλληλοι θα προπηλακιστούν. Διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες θα παταχθούν. Η Βουλή των Ελλήνων περνάει στην αντεπίθεση. Βουτάει ρομφαία και μαστίγιο και παίρνει στο κατόπι τον ίδιο της τον εαυτό.

Τέτοια ανιστορικότητα δεν έχει ξαναγίνει. Η ιστορία του τόπου θα κοπεί βιαίως στη μέση. Σε προ εξεταστικής της Siemens και του Βατοπεδίου και σε μετά. Το ίδιο και τα δύο μεγάλα κόμματα, θα αναβαπτισθούν στον εισαγγελέα και στον ανακριτή. Η ριζοσπαστική πολιτική αναδίπλωση θα λάβει χώρα στα δικαστικά ακροατήρια. Με τέλειο συντονισμό και τα δύο κόμματα εξουσίας αποκηρύσσουν ταυτόχρονα το αμαρτωλό τους παρελθόν. Μιλάμε πλέον για τέως πολιτικούς αρχηγούς, για τέως υπουργούς, για τέως κομματικά στελέχη. Μιλάμε για τέως κόμματα.

Πριν από την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο λαός ζήταγε άρτον και θεάματα. Λίγο πριν από την πτώση της ρωμαίικης ασυναρτησίας, ο λαός ζητά τα ίδια πράγματα. Και επειδή η κυβέρνηση από άρτο «δεν το έχει», η τιμωρία που επιφυλάσσει στους ενόχους θα είναι θεαματική. Επί Γ. Παπανδρέου μπορεί να πτωχεύει η χώρα αλλά θα θριαμβεύσει η δικαιοσύνη. Προφανώς, όταν ο πρωθυπουργός επαίρεται ότι θα σώσει την Ελλάδα, εννοεί από θρησκευτικής απόψεως. Η σωτηρία θα επέλθει αλλά θα συμβεί πέραν του κόσμου τούτου.

Ο πρωθυπουργός μάλλον ονειρεύεται μία εξαϋλωμένη Ελλάδα. Και αφού, όπως το πάει, χώρα δεν υπάρχει περίπτωση να παραδώσει, θα παραδώσει την ψυχή της. Αλλά εξιλεωμένη. Κάτι είναι και αυτό.

Πτωχή πλην τιμία οραματίζεται τη χώρα η κυβέρνησή της. Με την πτώχευση μια χαρά τα πήγε. Τώρα παλεύει και για την τιμή της.

Και η Ν.Δ. τι κάνει; Αποχαρακτηρίζεται και αυτή. Τόρα, τόρα, τόρα αναφωνούσαν οι Γιαπωνέζοι μαχητές, πριν από την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ. Ντόρα, ντόρα, ντόρα αναφωνεί και ο κ. Σαμαράς, έχοντας καταγάγει την πρώτη του περιφανή πολιτική νίκη. Ισως και την τελευταία.