Γράφει ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΦΑΡΑΚΟΣ
Τι μας περιμένει, ακόμη, άραγε τι προσπαθούν να καμουφλάρουν πίσω από το νέο προπαγανδιστικό ορυμαγδό που ενεφανίσθη από την περασμένη Παρασκευή; Τους πρώτους μήνες της εξουσίας τους έκαναν πως θύμωναν, πως οργίζονταν με αυτά που τους (μας) ζητούσε η κ. Μέρκελ, με τους ατελείωτους καταλόγους των θυσιών στις οποίες έπρεπε να υποβληθούμε για να μας πετάξουν το σωσίβιο-κόκαλο της οικονομικής διάσωσης. Οι άτιμοι οι γερμαναράδες, οι άλλοι του ΔΝΤ που ρουφάνε το αίμα των λαών, οι τέτοιοι, οι πoίξοι, οι δείξοι…
Ο ΛΟΒΕΡΔΟΣ απειλούσε με παραίτηση, επειδή, λέει, είχαν τολμήσει να του ζητήσουν να μειώσει συντάξεις, ο Παπουτσής, εν πληθούση Βουλή, μάλιστα, εξευτέλιζε, για τα μάτια του κόσμου, φυσικά και έσερνε τα εξ αμάξης σε ένα αθώο υφυπουργό, δέκατο τροχό της αμάξης των κυβερνητικών ευθυνών, ο αρχηγός τους πηγαινοερχόταν εις τας Ευρώπας, δημιουργώντας το άλλοθι μέχρι να έρθει στο σβέρκο μας, ο Ντομινίκ, ο ογκώδης αντιπρόεδρος, του έλεγε τα δικά του, χαριτωμένα και ενίοτε απειλητικά, ο θίασος είχε κουρδισθεί καλά για το έργο που ήδη είχαν ανεβάσει.
Το παιχνίδι παιζόταν καλά, μέχρι να δεθεί ο βρόχος στερεά γύρω το λαιμό μας. Και τότε-τώρα, η λεοντή έπεσε. Προχθές, ως να μη συνέβαινε τίποτε, ο υπουργός Εργασίας (Απασχόλησης, το λένε τώρα) απλώς μας ανακοίνωσε ότι το σχοινί γύρω από το λαιμό μας θα σφιχτεί μέχρι στραγγαλισμού. Και προς παρηγορία μάς παραπέμπουν στη Δευτέρα Παρουσία και στην Αποκάλυψη του Ιωάννου, αλλιώς, σε τρία τέρμινα, όπως το λένε και μάγκικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου