H ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑ

Γραφει η XRISTEO

Πάνω από το παιδικό μου κρεβάτι σε ένα πολύ εμφανές σημείο κρεμόταν η προσευχή του πατέρα μου...πέρναγαν τα χρόνια και το χαρτί της κιτρίνιζε, αλλά η επίδρασή της πάνω μου ήταν πάντα η ίδια...

Δώσε Κύριε στο παιδί μου την δύναμη
να αναγνωρίζει τις αδυναμίες του και
τη γενναιότητα, ν' αντιστέκεται στον εαυτό
του όταν τον βλέπει φοβισμένο

Βοήθησέ το να στέκει περήφανο κι αλύγιστο
στις έντιμες αποτυχίες του, αλλά σεμνό
και ταπεινό στις νίκες του

Δώσε του Κύριε, να Σε γνωρίσει καλά
και να γνωρίσει και τον εαυτό του, πράγμα
που αποτελεί το θεμέλιο λίθο των γνώσεών μας

Οδήγησέ το, ΣΕ παρακαλώ, όχι στο δρόμο
της ευκολίας και των ανέσεων, αλλά
στο ανηφορικό μονοπάτι των
δυσκολιών και των αγώνων

Εκεί, δίδαξέ το να στέκει όρθιο
στις στιγμές δοκιμασίας και μάθε το
να είναι συμπαθής
σε όσους αποτυγχάνουν

Χάρισε Κύριε στο παιδί μου
καθαρή καρδιά και ευγενικά ιδανικά

Δώσε του τη δύναμη να κυβερνάει
τον εαυτό του, προτού ζητήσει να κυβερνήσει
τους άλλους

Να ξέρει να γελάει χαρούμενα, μα να μην
ξεχνάει και να κλαίει

Βοήθησε το να προχωρεί στο μέλλον
δίχως να λησμονεί το παρελθόν

Δώσε του Κύριε, την ταπείνωση,
ώστε να θυμάται πάντοτε την απλότητα
του αληθινού μεγαλείου, την αξία της αληθινής δύναμης

ΤΟΤΕ κι εγώ ο πατέρας του, θα τολμώ να ψιθυρίσω: ΔΕΝ ΈΖΗΣΑ ΜΑΤΑΙΑ!!!!


ΕΨΑΧΝΑ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ "ΚΥΡΙΟ" ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΜΑΘΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ!!!

Τελικά δεν ήταν κύριος...ήταν κυρία και την λέγαν ΖΩΗ!!!