Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ Ο υπουργός των Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου επιστρέφει από τις Βρυξέλλες με γεμάτες τις τσέπες. Οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες τού έδωσαν περίπου αυτά που ζήτησε να πάρει. Για την ακρίβεια, του έδωσαν περισσότερα απ' όσα ήλπιζε.
Πρώτα πρώτα εκδήλωσαν τη στήριξή τους στο ελληνικό κεφάλαιο και τη δυνατότητα του κράτους να ξεχρεώσει κάτι τις από αυτά που χρωστάει στις τράπεζές τους.
Δεύτερον, αποδέχτηκαν, κατ' αρχήν, τον σχεδιασμό του προϋπολογισμού, που κουβαλούσε παραμάσχαλα ο υπουργός και του έδωσαν την ελπίδα ότι αν στεγνώσει τις τσέπες των συμπατριωτών του με τις φορολογίες, μπορεί και να παραχωρήσουν μια παράταση για να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα, όχι αύριο, αλλά αντιμεθαύριο.
Ολα αυτά θα μπορούσαν να είναι πολύ ευχάριστα αν ήταν ευχάριστα και για τον υπ' αριθμόν ένα ενδιαφερόμενο, τον οποίο και αφορούν: τον Ελληνα πολίτη.
Και θα ήταν πολύ ευχάριστα αν οδηγούσαν σε μια στοιχειώδη ευημερία όχι μόνο τον Ελληνα, αλλά και τους πολίτες των υπόλοιπων χωρών. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι τέτοιο.
Ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ έστειλε στην Αθήνα πριν από μία εβδομάδα μια επιστολή ζητώντας από την κυβέρνηση επτά κινήσεις, η έβδομη από τις οποίες αναφέρεται σε πάγωμα μισθών που είναι πάνω από 2.000 ευρώ.
Στην πρώτη και την πέμπτη ζητάει επίσης συγκράτηση (!) των μισθών -που καρκινοβατούν εδώ και 14 χρόνια με πρόσχημα τη λιτότητα- και περισσότερους φόρους.
Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο σε ηλικία αρτηριοσκλήρωσης κ. Γιουνκέρ, όπως άλλωστε και οι συνεργάτες του κύριοι Αλμούνια και Τρισέ, αλλά η κοινή λογική λέει ότι η παγκόσμια οικονομία και η μαμά της, η ευρωπαϊκή, δεν στηρίζεται πάνω στο πόσες φέτες ψωμί θα φάει κάθε μέρα η κυρία Γερτρούδη, αλλά στο πόσες άχρηστες κρέμες νυκτός θα πασαλείψει στο σώμα της.
Η παγκόσμια οικονομία στηρίζεται στο πόσα πολυτελή -για να μην πω άχρηστα- καταναλώματα θα αγοράζει ο καθένας από μας και στο πόσα λεφτά θα δανείζεται από τις τράπεζες για να τα αποκτήσει.
Βασικοί υπηρέτες και δυναμό αυτού του βλακώδους συστήματος -βλακώδες λόγω του μελλοντικού οικονομικού, οικολογικού, ψυχολογικού τιμήματος- είναι ο κύριος Γιουνκέρ και οι σε ηλικία αρτηριοσκλήρωσης δύο συνεταίροι του. Οι οποίοι ζητούν από την κυρία Γερτρούδη και την αντίστοιχη κυρία Ερατώ να περιορίσουν την αγοραστική τους δύναμη και να γίνουν φτωχότερες από πέρσι! Ωστε οι αγαπητές κυρίες αλλά και οι αρσενικοί συμπολίτες τους να αγοράσουν λιγότερα προϊόντα, οι βιομηχανίες να παράξουν λιγότερα, οι έμποροι να πουλήσουν λιγότερα, οι τράπεζες να δανείσουν λιγότερα, όλοι να δουλεύουν με λιγότερους εργαζόμενους για να λιγοστέψουν τα λεφτά που χρωστάνε τα κράτη στις τράπεζες! Μεγαλοφυές!
Οταν ο Γ. Παπανδρέου ψηφίστηκε πρωθυπουργός, έφερε εδώ τον «φίλο του» νομπελίστα οικονομολόγο Π. Κρούγκμαν για να μας διαφημίσει (ο κ. Παπανδρέου) τις κυβερνητικές του ικανότητες.
Ο λιτός Αμερικανός τότε είχε πει ότι η πολιτική των Ευρωπαίων να στεγνώνουν την τσέπη των καταναλωτών για να μειώσουν τα ελλείμματα και να μην έχουν πληθωρισμό είναι ηλίθια. Αυτή ακριβώς ήταν η λέξη που χρησιμοποίησε.
Δεν θα ρωτήσω τι διάολο επιτηρούσαν όλοι αυτοί οι Ευρωπαίοι στην ελληνική οικονομία από τότε που τους έφερε ο κ. Αλογοσκούφης και πώς τους ξέφυγαν όλα αυτά που επιτηρούσαν. Δεν φαντάζομαι να συμμετείχαν στο ελληνικό «πάρε το κάτι τις και κάνε τα στραβά μάτια».
Αλλά δεν έχω και πολλές απορίες με τόσο ψέμα, τόση υποκρισία, τόση απάτη και τόση ανοησία που πρωταγωνιστούν στα ανθρώπινα.
Δεύτερον, αποδέχτηκαν, κατ' αρχήν, τον σχεδιασμό του προϋπολογισμού, που κουβαλούσε παραμάσχαλα ο υπουργός και του έδωσαν την ελπίδα ότι αν στεγνώσει τις τσέπες των συμπατριωτών του με τις φορολογίες, μπορεί και να παραχωρήσουν μια παράταση για να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα, όχι αύριο, αλλά αντιμεθαύριο.
Ολα αυτά θα μπορούσαν να είναι πολύ ευχάριστα αν ήταν ευχάριστα και για τον υπ' αριθμόν ένα ενδιαφερόμενο, τον οποίο και αφορούν: τον Ελληνα πολίτη.
Και θα ήταν πολύ ευχάριστα αν οδηγούσαν σε μια στοιχειώδη ευημερία όχι μόνο τον Ελληνα, αλλά και τους πολίτες των υπόλοιπων χωρών. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι τέτοιο.
Ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ έστειλε στην Αθήνα πριν από μία εβδομάδα μια επιστολή ζητώντας από την κυβέρνηση επτά κινήσεις, η έβδομη από τις οποίες αναφέρεται σε πάγωμα μισθών που είναι πάνω από 2.000 ευρώ.
Στην πρώτη και την πέμπτη ζητάει επίσης συγκράτηση (!) των μισθών -που καρκινοβατούν εδώ και 14 χρόνια με πρόσχημα τη λιτότητα- και περισσότερους φόρους.
Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο σε ηλικία αρτηριοσκλήρωσης κ. Γιουνκέρ, όπως άλλωστε και οι συνεργάτες του κύριοι Αλμούνια και Τρισέ, αλλά η κοινή λογική λέει ότι η παγκόσμια οικονομία και η μαμά της, η ευρωπαϊκή, δεν στηρίζεται πάνω στο πόσες φέτες ψωμί θα φάει κάθε μέρα η κυρία Γερτρούδη, αλλά στο πόσες άχρηστες κρέμες νυκτός θα πασαλείψει στο σώμα της.
Η παγκόσμια οικονομία στηρίζεται στο πόσα πολυτελή -για να μην πω άχρηστα- καταναλώματα θα αγοράζει ο καθένας από μας και στο πόσα λεφτά θα δανείζεται από τις τράπεζες για να τα αποκτήσει.
Βασικοί υπηρέτες και δυναμό αυτού του βλακώδους συστήματος -βλακώδες λόγω του μελλοντικού οικονομικού, οικολογικού, ψυχολογικού τιμήματος- είναι ο κύριος Γιουνκέρ και οι σε ηλικία αρτηριοσκλήρωσης δύο συνεταίροι του. Οι οποίοι ζητούν από την κυρία Γερτρούδη και την αντίστοιχη κυρία Ερατώ να περιορίσουν την αγοραστική τους δύναμη και να γίνουν φτωχότερες από πέρσι! Ωστε οι αγαπητές κυρίες αλλά και οι αρσενικοί συμπολίτες τους να αγοράσουν λιγότερα προϊόντα, οι βιομηχανίες να παράξουν λιγότερα, οι έμποροι να πουλήσουν λιγότερα, οι τράπεζες να δανείσουν λιγότερα, όλοι να δουλεύουν με λιγότερους εργαζόμενους για να λιγοστέψουν τα λεφτά που χρωστάνε τα κράτη στις τράπεζες! Μεγαλοφυές!
Οταν ο Γ. Παπανδρέου ψηφίστηκε πρωθυπουργός, έφερε εδώ τον «φίλο του» νομπελίστα οικονομολόγο Π. Κρούγκμαν για να μας διαφημίσει (ο κ. Παπανδρέου) τις κυβερνητικές του ικανότητες.
Ο λιτός Αμερικανός τότε είχε πει ότι η πολιτική των Ευρωπαίων να στεγνώνουν την τσέπη των καταναλωτών για να μειώσουν τα ελλείμματα και να μην έχουν πληθωρισμό είναι ηλίθια. Αυτή ακριβώς ήταν η λέξη που χρησιμοποίησε.
Δεν θα ρωτήσω τι διάολο επιτηρούσαν όλοι αυτοί οι Ευρωπαίοι στην ελληνική οικονομία από τότε που τους έφερε ο κ. Αλογοσκούφης και πώς τους ξέφυγαν όλα αυτά που επιτηρούσαν. Δεν φαντάζομαι να συμμετείχαν στο ελληνικό «πάρε το κάτι τις και κάνε τα στραβά μάτια».
Αλλά δεν έχω και πολλές απορίες με τόσο ψέμα, τόση υποκρισία, τόση απάτη και τόση ανοησία που πρωταγωνιστούν στα ανθρώπινα.
πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου