Να πληρώσουν οι κλέφτες

Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ

Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση, το 49% των ερωτηθέντων απάντησε ότι θα πλήρωνε για να συμμετάσχει στη σωτηρία της πατρίδας από τη χρεοκοπία, ενώ ένα 43% όχι.
Από την ταυτότητα της έρευνας δεν μπορεί να βγάλει κανείς συμπέρασμα για το σκεπτικό των μεν και των δε. Μπορεί, όμως, να συμπεράνει με βεβαιότητα ότι το 49% μάλλον αγνοεί πώς κυβερνιέται, από ποιες διαδικασίες περνάει η διοίκησή του και πώς ακριβώς διαχειρίζεται η εξουσία του τα χρήματά του.

Υπάρχει η αμυδρή πιθανότητα το ποσοστό αυτό να ξέρει την πικρή αλήθεια, αλλά να αισθάνεται ικανοποιημένο συμμετέχοντας στο σύστημα, που δημιουργεί τα ελλείμματα και τα χρωστούμενα. Στο κάτω κάτω, δεν υπάρχει διαφθορά χωρίς διεφθαρμένους και δεν υπάρχει διαπλοκή και παρανομία χωρίς διαπλεκόμενους και παράνομους.

Θέλω να πω μ' όλα αυτά ότι ακούγεται παράξενο με πόση απλοχεριά οι ερωτώμενοι δέχονται να πληρώσουν για χρήματα που έφαγαν ή σπατάλησαν άλλοι και μάλιστα όχι άγνωστοι· άνθρωποι με ονοματεπώνυμο. Οι οποίοι δεν έφαγαν καν τα χρήματα της επιχείρησης όπου εργάζονται, ούτε αυτά κακοδιαχειρίστηκαν. Αδιαφόρησαν και σπατάλησαν και τσέπωσαν τα χρήματα του ελληνικού λαού.
Δεν χρειάζεται να διεξαγάγει κανείς καμία πολύχρονη και ενδελεχή έρευνα για να βρει τους υπαίτιους. Ολες οι πράξεις της Διοίκησης περνάνε από το κόσκινο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που κάθε χρόνο συντάσσει την έκθεσή του και κάθε χρόνο είναι κόλαφος για τον τρόπο που σκορπίζονται τα εκατομμύρια χωρίς έλεος. Δίπλα στην έκθεση αυτή, κάθε χρόνο ο Συνήγορος του Πολίτη, αλλά και η -ας πούμε- ανεξάρτητη Αρχή για το Μαύρο Χρήμα και η Αρχή για τη Διαφάνεια συντάσσουν επίσης τις εκθέσεις τους, όπου παρελαύνει όλο αυτό το κύκλωμα των υπηρεσιών, επιτροπών, γραμματειών, ιδρυμάτων και επιχειρήσεων του Δημοσίου.

Εκεί εναποτίθεται και η τελευταία φορολογική δεκάρα όσων πληρώνουν φόρους, αλλά και τα δάνεια, που καλείται να πληρώσει πάλι η άτυχη μερίδα αυτών που πληρώνουν φόρους και τα οποία σήμερα έχουν σφίξει από τον λαιμό την ελληνική οικονομία.

Η σπατάλη, λοιπόν, ανά υπηρεσία, η κακοδιαχείριση, η έλλειψη σεβασμού στο υπό διαχείριση χρήμα, άρα στον ιδρώτα του παράγοντος πολίτη, η παραγωγή έργου ή όχι και η ποιότητά της είναι καταγραμμένη μέχρι κεραίας.

Παράλληλα, είναι καταγραμμένη η οικονομική απόδοση κάθε υπουργού, υφυπουργού, γραμματέα, προέδρου επιτροπής, δημάρχου, κοινοτάρχη και συμβούλου, αλλά και όλων όσοι διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, επειδή κάθε πράξη, όσο σκοτεινή κι αν είναι, καταγράφεται, έστω και με άλλο όνομα.

Τέλος, οι πραγματικές ανάγκες κάθε υπηρεσίας σε προσωπικό σε όλη την επικράτεια είναι γνωστές εδώ και χρόνια. Για όσες καινούργιες δεν είναι, η λύση είναι απλούστατη: μια σύντομη οικονομοτεχνική μελέτη από την προϊστάμενη υπηρεσία με χρονικό όριο στενό, που να συνοδεύεται από ποινική ρήτρα, φτάνει και περισσεύει.

Από την έρευνα αυτή μπορεί να φανεί στο άψε-σβήσε ποιος βουλευτής, υφυπουργός, υπουργός, γραμματέας, διευθυντής βολεύει και ποιους σε βάρος του δημόσιου χρήματος, ζώντας τζάμπα ο ίδιος με τις ειδικές φορολογικές ρυθμίσεις που απολαμβάνει -σαν την αυτοτελή φορολόγηση ας πούμε- στην υγεία του κορόιδου, που καλείται πάντα, όπως και τώρα, να πληρώσει.

Το έλλειμμα, το χρέος και η μαύρη τρύπα, ο χρυσός καταπιόνας του ελληνικού δημοσίου έχουν ονοματεπώνυμο. Είναι χιλιάδες κυρίες και κύριοι που κατασπατάλησαν και κατασπαταλούν τα χρήματα των φορολογούμενων κάθε μέρα, χωρίς να καλούνται ποτέ να πληρώσουν με οποιονδήποτε τρόπο.

Η υποκριτική δημοκρατία έχει εφεύρει την πολιτική ευθύνη για τους εκλεγμένους, που αρκούνται στην τιμωρία της μη επανεκλογής τους στις εκλογές. Και έχει εφεύρει την ασυλία των υπολοίπων με το «μην τα σκαλίζεις».

Και βρίσκει η υποκριτική δημοκρατία το εύκολο θύμα, αυτόν που υφίσταται την κλοπή ολοχρονίς, για να ξαναπληρώσει αυτά που του 'χουν κλέψει! Και μάλιστα κατά 49% ευχαρίστως!

Ωραία. Να πληρώσει το 49% ευχαρίστως και όλοι οι ζώντες με ονοματεπώνυμο που χρέωσαν τη χώρα. Αν δούλευαν σε ιδιωτική επιχείρηση, θα είχαν απολυθεί και μηνυθεί για υπεξαίρεση. Μήπως το κράτος δεν είναι ιδιωτική επιχείρηση όλων μας;