Μιλά η ψυχάρα της XRISTEOΌταν έχεις βιώσει καταστάσεις στη ζωή σου, δύσκολες,παράλογες, και έχεις την αίσθηση ότι ζεις σε ένα απέραντο ψυχιατρείο τότε παίρνεις αποφάσεις.Η απόφαση η δική μου ήταν να μην φοβηθώ ποτέ ξανά!!!
Η συναισθηματική βία δεν με αγγίζει αντίθετα με κάνει να τρέχω μακρυά. Όπως οποιαδήποτε μορφή βίας, γιατί απλά την έχω φάει από μωρό. Και δεν είναι αγάπη...είναι ανάγκη να κλειδώσεις τον άλλον! Η αγάπη με την ανάγκη αυτή δεν έχει καμία σχέση!!!
Θα κάνουν τα πάντα για σένα και θα κάνουν τρελά πράγματα, που θα σε βάζουν σε δύσκολη θέση, ΘΑ ΣΟΥ ΖΗΤΟΎΝ να ανταποδώσεις και θα σκέφτεσαι πόσο κενός είσαι, αλλά δεν θα σταματήσει εκεί, θα αρχίσουν να ζητούν αντάλλαγμα σύντομα, είσαι δεν είσαι έτοιμος...για πράγματα που κάναν για σένα, και που δεν θυμάσαι να τα ζήτησες ποτέ.
Θα ισχυριστούν πολλά ναι! Σε προστατεύω, δεν θέλω να πάθεις τίποτα, σιγά σιγά οι φίλοι σου όλοι θα μετατραπούν σε τέρατα που προσπαθούν να σε εκμεταλλευθούν ή τουλάχιστον θα κάνουν τα πάντα για να σε απομακρύνουν από κάθε κοινωνική επαφή σου για να σε εγκλωβίσουν.
Οποιαδήποτε συναλλαγή σου με τους γύρω σου θα ερμηνεύεται ως σαθρή γιατί υπάρχει μόνο μια αλήθεια. ...ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΙ!!!
ΓΙΑΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ!!!!!
Υπήρξαν και υπάρχουν πολλά άτομα που πλήγωσα στην προσπάθειά μου να εξηγήσω αυτό το δικαίωμά μου να φοβάμαι. ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΤΡΑΠΗΚΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΩ.Η αγάπη για μένα έχει διαφορετικό νόημα από εσάς. Ζητώ συγνώμη σε όλους, αλλά δεν μπορώ να αναπνεύσω διαφορετικά! Μικρότερη απλά δεν το είχα στο μυαλό μου με λόγια...γινόταν αυθόρμητα. Αλλά ακόμα και τώρα που ξέρω να το περιγράψω δεν καταφέρνω κάτι καλύτερο από το να πληγώνω τους άλλους. Και αυτή μου η πράξη μου έρχεται μπούμερανγκ. Δεν θα λυγίσω όμως.
Ο γιος μου είναι ο μοναδικός που του επιτρέπω να με ταλαιπωρεί κατά καιρούς...γιατί απλά έτσι ξεκίνησε η σχέση μας χεχε! Ελπίζω και ζώ μόνο για να είμαι γι αυτόν ότι δεν ήταν οι άλλοι για μένα...αλλά και σε αυτόν ακόμα δεν του επιτρέπω την ψυχολογική βία...
Πολλοί από τους φίλους μου θα έχουν παράπονα πως δεν ήμουν εκεί και αφοσιωμένη σε αυτούς ναι, δεν ήμουν έχουν δίκιο, γιατί δεν ένιωθα την ανάγκη να δένομαι τόσο πολύ.Εξαφανιζόμουν για αρκετά μεγάλα διαστήματα χωρίς καμία επαφή και κάποια μέρα τζουπ πάλι πίσω σαν να μην είχε περάσει μια μέρα...Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι δεν τους εκτιμούσα...Ουσιαστικά δεν είχε να κάνει με αυτούς, αλλά με το τι έκανα κάθε εποχή, πού ήταν η δουλειά μου, πού είχα ανάγκη να ταξιδέψω κλπ κλπ κλπ...άντε όμως να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας.
Η αγάπη είναι αυθόρμητη και δεν έχει μέτρα και σταθμά για μένα, δεν αγαπάω κάποιον ποιο πολύ από τον άλλον, απλά αγαπάω ελεύθερα και δημιουργικά, όπως ξέρω εγώ. Επίσης δεν αγαπάω με εγκλωβιστικό τρόπο υποχρέωσης. Δηλαδή δεν μπορώ να υποχρεώσω τους φίλους μου να με "παντρευτούν" ντε και καλά...
Θα ισχυριστούν πολλά ναι! Σε προστατεύω, δεν θέλω να πάθεις τίποτα, σιγά σιγά οι φίλοι σου όλοι θα μετατραπούν σε τέρατα που προσπαθούν να σε εκμεταλλευθούν ή τουλάχιστον θα κάνουν τα πάντα για να σε απομακρύνουν από κάθε κοινωνική επαφή σου για να σε εγκλωβίσουν.
Οποιαδήποτε συναλλαγή σου με τους γύρω σου θα ερμηνεύεται ως σαθρή γιατί υπάρχει μόνο μια αλήθεια. ...ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΙ!!!
ΓΙΑΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ!!!!!
Υπήρξαν και υπάρχουν πολλά άτομα που πλήγωσα στην προσπάθειά μου να εξηγήσω αυτό το δικαίωμά μου να φοβάμαι. ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΤΡΑΠΗΚΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΩ.Η αγάπη για μένα έχει διαφορετικό νόημα από εσάς. Ζητώ συγνώμη σε όλους, αλλά δεν μπορώ να αναπνεύσω διαφορετικά! Μικρότερη απλά δεν το είχα στο μυαλό μου με λόγια...γινόταν αυθόρμητα. Αλλά ακόμα και τώρα που ξέρω να το περιγράψω δεν καταφέρνω κάτι καλύτερο από το να πληγώνω τους άλλους. Και αυτή μου η πράξη μου έρχεται μπούμερανγκ. Δεν θα λυγίσω όμως.
Ο γιος μου είναι ο μοναδικός που του επιτρέπω να με ταλαιπωρεί κατά καιρούς...γιατί απλά έτσι ξεκίνησε η σχέση μας χεχε! Ελπίζω και ζώ μόνο για να είμαι γι αυτόν ότι δεν ήταν οι άλλοι για μένα...αλλά και σε αυτόν ακόμα δεν του επιτρέπω την ψυχολογική βία...
Πολλοί από τους φίλους μου θα έχουν παράπονα πως δεν ήμουν εκεί και αφοσιωμένη σε αυτούς ναι, δεν ήμουν έχουν δίκιο, γιατί δεν ένιωθα την ανάγκη να δένομαι τόσο πολύ.Εξαφανιζόμουν για αρκετά μεγάλα διαστήματα χωρίς καμία επαφή και κάποια μέρα τζουπ πάλι πίσω σαν να μην είχε περάσει μια μέρα...Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι δεν τους εκτιμούσα...Ουσιαστικά δεν είχε να κάνει με αυτούς, αλλά με το τι έκανα κάθε εποχή, πού ήταν η δουλειά μου, πού είχα ανάγκη να ταξιδέψω κλπ κλπ κλπ...άντε όμως να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας.
Η αγάπη είναι αυθόρμητη και δεν έχει μέτρα και σταθμά για μένα, δεν αγαπάω κάποιον ποιο πολύ από τον άλλον, απλά αγαπάω ελεύθερα και δημιουργικά, όπως ξέρω εγώ. Επίσης δεν αγαπάω με εγκλωβιστικό τρόπο υποχρέωσης. Δηλαδή δεν μπορώ να υποχρεώσω τους φίλους μου να με "παντρευτούν" ντε και καλά...
Είμαι πολύ εύκολος άνθρωπος αν κάποιος καταλάβει αυτό το πράγμα για μένα...δηλαδή ότι ζητάω είναι να έχω το περιθώριο και το δικαίωμα να είμαι ελεύθερη από δεσμεύσεις.Να μπορώ να δοκιμάζω, να πέφτω σε λάθη για να καταλαβαίνω, να είμαι ελεύθερη να μαθαίνω και όχι να νιώθω εγκλωβισμένη και απόλυτα προστατευμένη.Γέλιο, δημιουργία, έκφραση, επικοινωνία, παιγνίδι, όλα αυτά θέλω, όχι την ανασφάλεια των άλλων, όχι το δέσιμο ....με αυτά μπορεί να με κρατήσει κανείς με αυτά μόνο σας κρατώ κι εγώ.
Η XRISTEO γράφει στο BLACK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου