ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το μεγάλο φαγοπότι του φοιτητοπατερικού κηφηναριού - Χιλιάδες φωτοτυπίες για κομματικό υλικό με... επιχορήγηση και ευγενική διάθεση γραφείων απο πανεπιστημιακούς για δυνατότητα απεριόριστων κλήσεων απο τους κομματοπληκτους φοιτητοκηφηνες

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΝΑ ΦΡΙΞΕΤΕ

Του Αποστολου Λακασα

Υπόθεση ρουτίνας ήταν για το Πρυτανικό Συμβούλιο του Παντείου Πανεπιστημίου η παροχή σε κάθε μια από τις φοιτητικές παρατάξεις της δυνατότητας να βγάζουν κάθε χρόνο 20.000 φωτοτυπίες. 

  

Ο εκπρόσωπος των φοιτητών εισηγήθηκε και τα μέλη του Πρυτανικού Συμβουλίου συμφώνησαν ομόφωνα. 

Τι είδους ήταν οι φωτοτυπίες; 

Προεκλογικό και άλλο υλικό των φοιτητικών παρατάξεων. Το κόστος για το Ιδρυμα πλησιάζει στις 100.000 ευρώ. 

Και δεν ήταν η μόνη «χάρη» προς τις παρατάξεις. Εμπειρα πανεπιστημιακά στελέχη,  κάνουν λόγο για μεγάλο φαγοπότι «φοιτητοπατέρων» και για φαινόμενα συναλλαγής και διαφθοράς στα ΑΕΙ με πρωταγωνιστές πρωτοκλασάτα μέλη των φοιτητικών παρατάξεων. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούσαν χώρους του Ιδρύματος για να κάνουν πάρτι -ιδιαιτέρως επικερδή για κάποιους- μοίραζαν πάσο έναντι αντιτίμου, έπαιρναν σημαντικά κονδύλια για αγορά γραφικής ύλης, χρησιμοποιούσαν ακόμη και τηλέφωνα πανεπιστημιακών για προεκλογική εκστρατεία. Βέβαια, το βασικότερο «όχημα» για συναλλαγές πανεπιστημιακών με «φοιτητοπατέρες» ήταν οι Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Ερευνας, με κονδύλια των οποίων κάποιοι φοιτητές πληρώνονταν χωρίς να δουλεύουν!

Ειδικότερα, εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ κόστιζε κάθε χρόνο στον Ελληνα φορολογούμενο η ανεξέλεγκτη δράση φοιτητικών παρατάξεων με την ανοχή των αρχών των πανεπιστημίων. Ενδεικτική, η περίπτωση του Παντείου Πανεπιστημίου. «Τα μέλη του Πρυτανικού Συμβουλίου, ύστερα από εισήγηση του εκπροσώπου των φοιτητών, αποφασίζουν ομόφωνα κι επικυρώνουν προηγούμενη απόφαση του σώματος για τη διάθεση 20.000 σελίδων φωτοτυπιών ανά φοιτητική παράταξη ανά ακαδημαϊκό έτος», αναφέρει το πρακτικό της απόφασης που ελήφθη τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008.  

«Πρόκειται για πάγια τακτική προς τις φοιτητικές παρατάξεις την οποία ακολουθήσαμε και εμείς», ανέφερε  ο τότε πρύτανης του Ιδρύματος κ. Παναγιώτης Τσίρης. «Η πρακτική αυτή προβλέπεται άλλωστε από το άρθρο 2 παράγραφος 3α του νόμου 1268/82, που κάνει λόγο για διευκόλυνση της έκφρασης των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων» ανέφερε πρώην πρύτανης περιφερειακού ΑΕΙ. «Και το άρθρο αυτό δεν έχει αλλάξει με τους νέους νόμους-πλαίσιο που ψηφίστηκαν το 2007 και το 2011» προσθέτει ο ίδιος. 

Ουσιαστικά οι φοιτητικές παρατάξεις αξιοποιούσαν τα κονδύλια του τακτικού προϋπολογισμού χωρίς έλεγχο. Μάλιστα, έμπειρος διοικητικός υπάλληλος κεντρικού ΑΕΙ ανέφερε  ότι υπήρξαν ουκ ολίγες περιπτώσεις πανεπιστημιακών που διέθεταν το γραφείο τους (και τη δυνατότητα απεριόριστων κλήσεων) σε «φίλιες» φοιτητικές παρατάξεις για προεκλογικούς σκοπούς.

Από την άλλη, μέσα από τέτοιες πρακτικές εύκολα κάποιοι φοιτητές μπορούσαν να θησαυρίσουν. Και αυτό διότι, όπως τόνισε  στέλεχος του υπ. Παιδείας, δεν μπορούσε να ελεγχθεί εάν τελικά τα κονδύλια που έδινε στις φοιτητικές παρατάξεις αξιοποιούνταν για τον σκοπό που δίνονταν ή εάν κατέληγαν (έστω ένα μέρος) στις τσέπες κάποιων. Σχετικά ερωτήματα προκύπτουν από τις καταγγελίες για εικονικά τιμολόγια για συναυλίες τραγουδιστών και πάρτι σε χώρους ΑΕΙ και για γραφικές ύλες-αναλώσιμα. Ταυτόχρονα, έως το 2011 σε πολλά ΑΕΙ οι παρατάξεις μοίραζαν κάθε χρόνο πάσo στους φοιτητές. Και ενώ το ΑΕΙ (και το Δημόσιο) πλήρωνε για τα πάσο τον ΟΑΣΑ, αρκετές παρατάξεις χρέωναν αντίτιμο στους φοιτητές (1 ή 2 ευρώ), χωρίς να αποδώσουν το συνολικό ποσό στο ΑΕΙ.

«Πάρτι» γίνονται και με τις επιτροπές ερευνών. «Οι ειδικοί λογαριασμοί ερευνών δεν υφίστανται κανέναν έλεγχο. Ετσι, κάθε πανεπιστημιακός ή πρύτανης μπορεί να προσλάβει οποιοδήποτε “φοιτητοπατέρα” για έργο που ουδέποτε κάνει. Μέσω αυτής της πρόσληψης ο πανεπιστημιακός μπορεί να ελέγχει και να έχει “συμμάχους” τις φοιτητικές παρατάξεις», καταλήγει ο πρώην πρύτανης...