ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Το κόστος μιας Ελληνικής αποχώρησης απο την Ευρωζώνη για τη Γερμανία

Του Τασου Τελλογλου

«Καλύτερα ένα τέλος με φρίκη παρά μία φρίκη χωρίς τέλος» συνοψίζει ο φιλελεύθερος ευρωβουλευτής κ. Γιώργος Χατζημαρκάκης  την εντύπωση που υπάρχει στη γερμανική πολιτική σκηνή από τη διελκυστίνδα των διερευνητικών εντολών. Πόσο, όμως, στοιχίζει η φρίκη του τέλους για το θησαυροφυλάκιο της γερμανικής ομοσπονδίας; 

Ολοι οι λογαριασμοί που έχουν γίνει μέχρι σήμερα ανεβάζουν το ποσό σε έναν ετήσιο δανεισμό της ομοσπονδίας (Nettokreditaufnahme) μεταξύ 65 και τα 75 δισ. ευρώ, «ένα ποσό απολύτως διαχειρίσιμο» είπε  ανώτερος υπάλληλος του υπ. Οικονομικών που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Η επιθεώρηση Wirtschaftswoche ανεβάζει το ποσό στα 77 δισ. ευρώ, το Spiegel στα 65,5 δισ. Περίπου 33.000 ευρώ ανά κάτοικο θα έχουν καταβληθεί αν προσθέσει κανείς τα 240 δισ. ευρώ των δύο πακέτων, το ύψος του «κουρέματος» και τα 40 δισ. από τα διαρθρωτικά ταμεία ώς το 2014.

Ωστόσο, αυτοί οι λογαριασμοί του περιοδικού πάσχουν σοβαρά, καθώς έχουν προστεθεί στα 100 δισ. του «κουρέματος» και χρήματα των ασφαλιστικών Ταμείων ή των ελληνικών τραπεζών.

Από το συνολικό ποσό η μεγαλύτερη κατηγορία είναι οι λεγόμενοι λογαριασμοί Target -2, χρήματα δηλαδή που δίνει η γερμανική κεντρική τράπεζα στην ΕΚΤ για να καλύπτεται το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδας, αφού η ΕΚΤ κατηύθυνε αυτά τα ποσά στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Σ’ αυτές τις πληρωμές το γερμανικό μερίδιο ανέρχεται στα 28,8 δισ. ευρώ και άρχισε να μεγαλώνει μετά την εκδήλωση της κρίσης του 2008.

Ο καθηγητής Χανς Βέρνερ Ζιν, που αποκάλυψε την «τρύπα» του συστήματος Target -2, υποστηρίζει ότι ώς τον Αύγουστο του 2011 οι πληρωμές αυτές στις χώρες PIGS (Portugal, Irland, Greece, Spain) προσέγγισαν τα 390 δισ. ευρώ, οι απαιτήσεις της Bundesbank προσέγγισαν τα 337 δισ. και το συνολικό έλλειμμα των 4 χωρών στο σύστημα TARGET προσέγγισε τα 327 δισ. Ο καθηγητής Ζιν λέει πως τώρα η πολιτική μοιάζει να δέχεται το γεγονός ότι αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα και προχωρήσει στη στάση πληρωμών τότε τα χρήματα που έχει να λαμβάνει η γερμανική κεντρική τράπεζα μέσω του Target -2 θα χαθούν.

Πλάι σ’ αυτά προστίθενται κεφάλαια που έχει καταβάλει η Γερμανία για ενισχύσεις στις τράπεζες εξ αιτίας του «κουρέματο» και το μερίδιο της στο ΕFSF (26 δισ. ευρώ), το μερίδιό της στο ΔΝΤ (1,3 δισ.), καθώς και το μερίδιό της στις αγορές από την ΕΚΤ ελληνικών ομολόγων (κάτι λιγότερο από 10 δισ.).

Αντίστοιχα στην Αυστρία υπολογίζουν ότι οι απώλειες από μία ελληνική έξοδο από το ευρώ θα είναι της τάξεως των 7,7 δισ. ευρώ. Από τα δάνεια του EFSF οι Αυστριακοί θα χάσουν -τόσο τους αναλογεί- 3,11 δισ. ευρώ, ενώ 1,6 δισ. έχει δώσει η Βιέννη σε διμερή δάνεια και 3 δισ. της αναλογούν από τη διαγραφή της ζημιάς που είναι δυνατόν να υποστεί η ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα που έχει αγοράσει.

Αυτό υπολογίζουν οι Αυστριακοί ότι θα πρέπει να είναι το ποσό που θα καταβάλουν στην ΕΚΤ για την ανακεφαλαιοποίησή της, καθώς το σύνολο της «έκθεσης» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε πάσης φύσεως ελληνικές εκκρεμότητες (TARGET-2 και ομόλογα) προσεγγίζει τα 150 δισ. και θα καταγραφεί στο ενεργητικό της. Αυτός είναι αλλωστε και ο λόγος που τόσο η γερμανική όσο και η αυστριακή κυβέρνηση επιθυμούν να συνεχίσουν να καταβάλλουν και μετά μία πιθανή εξοδο της Ελλάδας από το ευρώ τμήματα των δανείων του EFSF στους δανειστές της χώρας.

Το ανομολόγητο, ωστόσο, πρόβλημα είναι πόσα χρήματα θα χρειαστεί να καταβάλει η ΕΚΤ για αγορές ιταλικών, ισπανικών (και γαλλικών) ομολόγων, αν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ. Ο Ζιν γράφει σε ένα από τα πρόσφατα κείμενά του ότι ότι αν οι χώρες PIGS εγκαταλείψουν το ευρώ η Γερμανία θα χρειαστεί να πληρώσει 469 δισ. και η Γαλλία 364 δισ. Αν προστεθεί και η Ιταλία, τα ποσά αυτά θα γίνουν 522 δισ. και 364 δισ. στέλνοντας το χρέος των δύο χωρών στο 103% του ΑΕΠ τους (2011).