Της ΜΑΙΡΗΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν θα πτωχεύσει η χώρα. Ηρεµήστε. Το είπε ο Πρωθυπουργός. Τελεία. Και έχει δίκιο. Οχι. Δεν θέλω αµφισβητήσεις του τύπου και πριν από τις εκλογές µάς έλεγε ότι χρήµατα υπάρχουν και ποτέ δεν βρέθηκαν. Λάθος εκτίµηση. Συµβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες.
Πού είχαµε µείνει; Α, ναι. Δεν θα χρεοκοπήσει η χώρα.
Μπορεί να είναι δύσκολα τα πράγµατα. Να απολύθηκε η αδελφή µας, ο συνάδελφος από το διπλανό τµήµα, η κυρία που µένει στον πρώτο.
Μπορεί οι τιµές στο σούπερ µάρκετ κάθε µέρα να ψηλώνουν, λες και είναι δεκάχρονα πάνω στην ανάπτυξη.
Μπορεί να µη µπορούµε να αγοράσουµε βενζίνη ούτε για να καθαρίσουµε λεκέ.
Μπορεί στη λέξη διακοπές να µη σκεφτόµαστε πλέον κυκλαδίτικες παραλίες, αλλά νύχτες χωρίς ρεύµα διότι δεν έχουµε να πληρώσουµε τη ΔΕΗ.
Μπορεί η φράση «τρώµε έξω» να µη σηµαίνει πως πάµε για φαγητό σε εστιατόριο, αλλά στη βεράντα. Και «ντελίβερι», πως έφτασε η κατσαρόλα από το σπίτι της µαµάς στο δικό µας.
Μπορεί τα µπαζάρ όπου τα παλιά µας µοντελάκια πωλούνται σε τιµή ευκαιρίας (και εκεί σπεύδουµε για να αποκτήσουµε κανένα καινούργιο µπλουζάκι, έτσι για αλλαγή) ολοένα και να πληθαίνουν.
Μπορεί οι µισθοί µας να κάνουν κόντρες: ποιος θα περικοπεί πρώτος και περισσότερο. Μπορεί οι άστεγοι και όσοι ψάχνουν τα σκουπίδια για να φάνε να φυτρώνουν σαν µανιτάρια.
Μπορεί οι οδηγοί στα ελεύθερα ταξί να µην κοιτάνε αν τους συµφέρει η κούρσα πριν σου επιτρέψουν να επιβιβαστείς και οι πωλήτριες στα καταστήµατα να σου δείχνουν πρόθυµα την πραµάτεια τους, άσχετα που ξέρουν πως δεν θα ψωνίσεις, διότι τους αρκεί που είδαν πελάτη στο µαγαζί.
Αλλά η χώρα δεν θα χρεοκοπήσει. Εµείς θα χρεοκοπήσουµε. Αν δεν έχουµε ήδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου