Μεταξύ σφύρας και άκµονος

Της Σίλας Αλεξίου

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ µετά... Ή και λίγο νωρίτερα... Ισως όµως και αργότερα. «Δικαιώθηκε από το Συµβούλιο της Επικρατείας ο συνταξιούχος που ζητούσε την ακύρωση της απόφασης...». Μια νέα γενιά αντιδίκων του Ελληνικού Δηµοσίου γεννιέται. Οι θιγόµενοι από τα ασφαλιστικά και τα συνταξιοδοτικά µέτρα. Μετά τους συµβασιούχους, οι οποίοι επί σειρά ετών δίνουν µάχες στα δικαστήρια, έρχονται οι συνταξιούχοι.

Με επιχειρήµατα τεκµηριωµένα από το Ελεγκτικό Συνέδριο, ποιος τους κρατάει; Γιατί µπορεί µεν η γνωµοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου να µην είναι δεσµευτική για την κυβέρνηση, συνιστά όµως ένα απόρθητο οχυρό για τον πολίτη. Η περί της αντισυνταγµατικότητας κάποιων νέων διατάξεων κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα αποτελέσει το έρεισµα των προσφυγών που αναπόφευκτα θα κατατεθούν είτε οµαδικά, είτε µεµονωµένα.

Η καθυστέρηση στην απονοµή της Δικαιοσύνης θα αφήσει ασφαλώς το περιθώριο εφαρµογής των µέτρων για ένα χρονικό διάστηµα, αλλά κάποια στιγµή, µοιραία, θα πρέπει το ζήτηµα να κριθεί. Και τότε ποιο δικαστήριο θα πει το αντίθετο; Οχι πως δεν σηµειώνονται διαφωνίες µεταξύ των Ανωτάτων Δικαστηρίων, αλλά εν προκειµένω  όπως τουλάχιστον σχολιάζουν νοµικοί και δικαστές ανεπηρέαστοι από πολιτικές συµπάθειες  ορισµένες διατάξεις βγάζουν... µάτι.

Το συµµάζεµα ασφαλώς ήταν απαραίτητο. Και για να επιτευχθεί  σε εποχές ισχνών αγελάδων - παρακάµφθηκε ακόµη και το Σύνταγµα, του οποίου ο συντάκτης δεν είχε ποτέ φανταστεί ότι θα φτάναµε κάποτε στο χείλος του γκρεµού, ώστε να προνοήσει. Οι συνταγµατικές επιταγές ωστόσο εξακολουθούν να ισχύουν. Και να αξιώνουν σεβασµό. Εποµένως; Αδιέξοδο!

Και ας βρουν άκρη τα δικαστήρια. Αλλωστε δεν έχουν και τι να κάνουν... Το ζήτηµα πάντως είναι ότι και οι δικαστές που θα κληθούν να κρίνουν θα βρεθούν µεταξύ σφύρας και άκµονος. Οι ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται η χώρα µας για τη µείωση του δηµοσιονοµικού χρέους, θα χτυπούν την πατριωτική τους συνείδηση δίκην σφύρας. Η υποχρέωση να εφαρµόζουν το Σύνταγµα και τους νόµους του κράτους θα αντιστέκεται σαν τον άκµονα.

Ισως, έως τη δύσκολη εκείνη ώρα της κρίσης, τα πράγµατα να έχουν βελτιωθεί. Και µια νέα νοµοθετική ρύθµιση να τους απαλλάξει από το δίληµµα...