Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Ο ευγενικός γίγαντας του µπάσκετ, ο Σουδανός Μανούτ Μπολ που έγινε η φωνή των προσφύγων της χώρας του, έφυγε από τη ζωή το περασµένο Σάββατο, στα 47 του χρόνια, από µια σπάνια αρρώστια.
Με ύψος 2 µέτρα και 31 εκατοστά, ο Μανούτ Μπολ ήταν ένας από τους δύο ψηλότερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο στο µπάσκετ, όµως το ύψος του ήταν αρκετό για να διακριθεί. Συµπαίκτες του θυµούνται πως, στα ξενοδοχεία, νιβόταν και έπλενε τα δόντια του γονατιστός µπροστά στον νιπτήρα. Για να κοιµηθεί στοιχειωδώς άνετα, χρειαζόταν δύο µονά κρεβάτια, τα οποία παρέτασσε κατά µήκος. Ο Μανούτ Μπολ γεννήθηκε το 1962 σ ένα χωριό του Νότιου Σουδάν. Ανήκε στη φυλή των Ντίνκα και προερχόταν από οικογένεια αρχηγών. Ο παππούς του, ο Μπολ Τσολ, είχε ύψος 2,40 µ. και ήταν ένας ισχυρός φύλαρχος µε 40 συζύγους. Ο πατέρας του Μανούτ, ο Μαντούτ, ξεπερνούσε τα δύο µέτρα, είχε επτά συζύγους και πολλές αγελάδες που αποτελούν ένδειξη πλούτου. Κατά την τελετή της ενηλικίωσής του, ο Μανούτ σκότωσε ένα λιοντάρι µε τη λόγχη.
Η ζωή του άλλαξε το 1982, όταν ο Ντον Φίλεϋ, προπονητής που αναζητούσε παίκτες στην Αφρική, τον συνάντησε στο Χαρτούµ και τον έπεισε να τον ακολουθήσει στην Αµερική. Την επόµενη χρονιά είχε συµβόλαιο µε τους Clippers του Σαν Ντιέγκο. Ηταν η πρώτη από δέκα σεζόν, κατά τις οποίες πέρασε από τις οµάδες των πανεπιστηµίων του Κονέκτικατ, του Ρόουντ Αϊλαντ, της Ουάσιγκτον, του Μαϊάµι, της Φιλαδέλφειας, της Καλιφόρνιας. Οµως ουδέποτε ξέχασε το Σουδάν και διέθετε τα περισσότερα χρήµατά του για να βοηθάει πρόσφυγες και φτωχούς οµοεθνείς του. Ηταν πρώτος στις διαδηλώσεις µπροστά στη σουδανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον κατά των σφαγών των φτωχών Ντίνκα από τους µουσουλµάνους, που ελέγχουν την κυβέρνηση στον βορρά. «Ο Θεός µε οδήγησε στην Αµερική δίνοντάς µου µια καλή δουλειά, όµως µου έδωσε και καρδιά για να κοιτάζω πίσω», έλεγε.
Το 1998 επέστρεψε στο Σουδάν, όπου αρνήθηκε τη θέση του υπουργού Αθλητισµού, επειδή η προϋπόθεση ήταν να ασπαστεί το Ισλάµ (ήταν χριστιανός). Τον κατηγόρησαν ότι χρηµατοδοτεί τους αντάρτες και έγινε παρίας στη χώρα του. Μόλις το 2002 του επέτρεψαν να φύγει, οπότε πήγε ξανά στις ΗΠΑ, τούτη τη φορά ως πρόσφυγας. Αρχισε και πάλι να συγκεντρώνει χρήµατα για την πατρίδα του και το 2006 συµµετείχε στην πορεία τριών εβδοµάδων από τη Νέα Υόρκη στην Ουάσιγκτον για την ελευθερία του Σουδάν.
Πέθανε από µια σπάνια δερµατική νόσο και από νεφρικά προβλήµατα σ ένα νοσοκοµείο του Σάρλοτσβιλ, στη Βιρτζίνια. «Ο κόσµος στον οποίο θα ήθελα να ζήσω είναι αυτός στον οποίο κάθε πολίτης θα ήταν σαν τον Μανούτ Μπολ», είχε πει ο Τσαρλς Μπάρκλεϋ, πρώην συµπαίκτης του στη Φιλαδέλφεια.
πηγη ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου