Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ
Σαν «χαμένο» εμφανίστηκε στις κάμερες το γραφικό καρτούν. Δεν είναι βέβαια και μικρό πράγμα εδώ που τα λέμε, ολόκληρος αστυνόμος ΧρυσοΣαϊνης να αναγκάζεται να αφήσει τα σορόπια του γάμου και να τρέχει για πουρνάρια
Μιλώ για αυτά που κάποιος άγνωστος τόλμησε να χρησιμοποιήσει για προσάναμμα, προκειμένου να του βάλει φωτιά στα μπατζάκια του και όχι μόνο…
Απορεί και εξίσταται ο Χρυσοσαϊνης για το πως πέρασε το πακέτο με τα πουρνάρια από το «φοβερό και τρομερό» σύστημα ασφαλείας που είχε επιβάλει η ευφυής μεγαλειότητα του τάζοντας παράλληλα στους φανατικούς αναγνώστες του κόμικ του , πως «θα συλληφθεί και θα τιμωρηθεί υποδειγματικά» ο αποστολέας.
Για το δεύτερο δεν έχω καμία αμφιβολία. Είναι μαθηματικώς βέβαιο πως η Θεά Τύχη που με τα καμώματα της έκανε ολόκληρα τέρατα του αστυνομικού μυστηρίου σαν την Μις Μάρπλευ και τον Σερλοκ Χολμς να ωχριούν μπροστά στο γραφικό μας καρτούν , τον γίγαντα Χρυσοσαίνη, θα συνεχίσει να του προσφέρει αφειδώς την εύνοιά της εδραιώνοντας τον στον θρόνο του.
Για την σύλληψη των καθαρμάτων δεν χρειάζεται να αυτός προσπαθήσει. Θα του τους σερβίρει η τύχη έτοιμους στο πιάτο από δικά τους λάθη αναδεικνύοντας για μια ακόμη φορά τον κύριο Τίποτα σε εμβληματική μορφή του αστυνομικού μυστηρίου. Οι περιπτώσεις τόσο του «Χλωρού» παλαιότερα όσο «Βιολόγου» πρόσφατα που έβαλαν οι ίδιοι φωτιά στα βρωμερά μπατζάκια τους μιλάνε από μόνες τους
Για το πρώτο θα ήθελα απλά να τον βοηθήσω λιγάκι. Για την απορία του σχετικά με το «από πού μπήκε» το πακέτο γιατί βλέπω πως επικεντρώνονται όλοι σε λάθος κατεύθυνση! Ψάχνουν πόρτες αντί να ψάχνουν ΠΑΡΑΘΥΡΑ!
Ποια είναι αυτά?
Μα φυσικά εκείνα από τα οποία ο Χρυσοσαίνης και το σινάφι του όλων των χρωμάτων ρίχνουν στο κενό τα όνειρα του κοσμάκη και κυρίως των νέων ανθρώπων
Τα «παράθυρα» απ όπου πετάνε ως σκουπίδι κάθε έννοια αξιοκρατίας για να εισάγουν στο σύστημα τους εκλεκτούς ημέτερους και όχι μόνο
Τα παράθυρα σαν αυτό απ το οποίο αρχικά μπήκε στο σύστημα ο νεαρός παρατρεχάμενός του Σαίνη, δικηγόρος-Μαιμού για να σαλτάρει λίγο αργότερα στο κενό, όταν ξύπνησε την συνείδησή του η ασφυκτική πίεση της πραγματικότητας
Τα παράθυρα που επιτρέπουν στους χαϊδεμένους των Χρυσοσαίνιδων να απολαμβάνουν 15 και 16 μισθούς την ίδια ώρα που ο κοσμάκης χάνει τον 14ο και τον 13ο
Τα παράθυρα που επιτρέπουν στο σινάφι του να βγαίνει στην σύνταξη μετά από μονοψήφιο αριθμό χρόνων παρασιτικής ανάμειξης με τα κοινά την ίδια ώρα που ο κοσμάκης πρέπει να κατασκευάσει σε προχωρημένη ηλικία μέχρι και το ίδιο του το φέρετρο πριν βγεί σε σύνταξη πείνας
Το παράθυρο του μεγάρου του απ το οποίο η Μεγαλούπολη της διαφθοράς, μέχρι χθες του φάνταζε ως Καμπούλ όταν ο ίδιος την αγνάντευε ως επισκέπτης με άλλα Σαίνια να ναι οι οικοδεσπότες, για να πάρει όψη «παραδεισου» τώρα που την παρατηρεί ως οικοδεσπότης του μεγάρου με τα άλλα Σαίνια να τα έχει στείλει ο λαός μας σπίτι τους
Ας μην κοιτά τις πόρτες ο Σαινης μας. Τα παράθυρα να τον προβληματίσουν.
Αυτά απ τα οποία το διεφθαρμένο σύστημα που υπηρετεί έγιναν η μόνη οδός λύτρωσης για τον μέσο Έλληνα που βλέπει ΟΛΕΣ τις πόρτες μιας αξιοπρεπούς ζωής να του τις σφραγίζουν συστηματικά οι διάφοροι Χρυσοασαίνηδες της πολιτικής που μας έφεραν στη σημερινή κατάντια
Απ αυτά μπήκε το πακέτο
Όσο η κοινωνία τα βλέπει ορθάνοιχτα για λίγους και εκλεκτούς, τόσο θα γεννά αποβράσματα έτοιμα να τα εκμεταλλευτούν εις βάρος ακόμα και της ανθρώπινης ζωής.
Και πολύ φοβάμαι πως το ερώτημα για το αν έχουμε γίνει πραγματικά ή όχι Καμπούλ δεν θα έχει κανένα μα κανένα νόημα.
Γιατί απλούστατα θα έχουμε γίνει ζούγκλα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου