Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Το Βερολίνο είναι η πόλη των μνημείων. Ειδικά σε ό,τι αφορά εκείνα που θυμίζουν τις τραγικές στιγμές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Εδώ υπάρχει το μεγάλο μνημείο του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, δίπλα από την Πύλη του Βρανδεμβούργου, εκεί όπου βρισκόταν η Καγκελαρία του Χίτλερ. Λίγο πιο κάτω, το εντυπωσιακό μνημείο του σοβιετικού στρατού, με τους τάφους των στρατηγών του, φτιαγμένους από τα μάρμαρα της Καγκελαρίας. Στο πάρκο του Τρέπτοου, το άλλο κεντρικό μνημείο του Κόκκινου Στρατού, όπου αναπαύονται χιλιάδες στρατιώτες του που έπεσαν στη μάχη του Βερολίνου. Στο πάρκο του Τιεργκάρντεν, ένας χώρος όπου τιμούνται οι ομοφυλόφιλοι-θύματα του ναζισμού. Μνημείο ανάλογο υπάρχει και για τους Σίντι και Ρομά, ενώ αμέτρητες είναι οι αναμνηστικές πλάκες σε ολόκληρη την πόλη για Εβραίους, κομμουνιστές, σοσιαλδημοκράτες, αντιστασιακούς και άλλους που εξαφανίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί.
Τώρα το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της πόλης του Βερολίνου θέλει να ανεγερθεί ένα νέο μνημείο. Αυτό που θα θυμίζει τη μοίρα των εκατοντάδων χιλιάδων Γερμανίδων οι οποίες βιάστηκαν τις τελευταίες ημέρες του πολέμου από τους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού που επέλαυναν προς τη νίκη.
Ενα ιστορικό γεγονός που δεν αμφισβητείται από κανέναν, διχάζει όμως ακόμη και σήμερα το Βερολίνο. Ο πολιτικός του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, Μίχαελ Μπράουν, έφερε το θέμα στο τοπικό Κοινοβούλιο, προκειμένου να ανεγερθεί στη γερμανική πρωτεύουσα ένα μνημείο «για τις γυναίκες που βιάστηκαν την άνοιξη του 1945». Οπως είπε ο ίδιος μιλώντας στο Κοινοβούλιο, «τα θύματα εκείνων των ομαδικών βιασμών υποφέρουν ακόμη και σήμερα από τα αποτελέσματα αυτών των εγκλημάτων».
Η πρόταση του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στις υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις. Η Μπριγκίτε Λάνγκε, του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, απέρριψε την πρόταση των χριστιανοδημοκρατών, χαρακτηρίζοντάς την εξοργιστικά άχρηστη και είπε ότι πρόκειται για μια μονομερή ανάγνωση της Ιστορίας, η οποία περιορίζεται αποκλειστικά σε ένα μέρος του πολέμου. Η εκπρόσωπος των Πρασίνων, Αλις Στρέβερ, στην ομιλία της υποστήριξε ότι «οι βιασμοί ανήκουν συνολικά στη βαρβαρότητα των πολέμων και δεν περιορίστηκαν μόνο στο Βερολίνο και μόνο στο χρονικό διάστημα της άνοιξης του '45».
Παρόμοια άποψη είχαν και οι Φιλελεύθεροι, ο εκπρόσωπος των οποίων Κλάους Λούντεγκε σημείωσε ότι «απορρίπτουμε την ιδέα πως οι βιασμοί είναι μέρος των πολέμων».
Από την άλλη το Αριστερό Κόμμα, με τον βουλευτή του Βόλφγκανγκ Μπράουερ, αναρωτήθηκε: «Γιατί να μη γίνει ένα μνημείο για όλες εκείνες τις γυναίκες και τα κορίτσια που βιάστηκαν από τον Σεπτέμβριο του 1939, όταν η Γερμανία ξεκίνησε τον πόλεμο;». Και προχώρησε ακόμη παρακάτω το ζήτημα προβοκάροντας τους χριστιανοδημοκράτες με το να συνδέσει το θέμα του μνημείου με τη συμμετοχή της Γερμανίας στον πόλεμο στο Αφγανιστάν. «Μια αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν θα τιμούσε με πολύ καλύτερο τρόπο εκείνες τις γυναίκες και τα κορίτσια που βιάστηκαν το 1945 στην πόλη μας» είπε ο Μπράουερ.
Παρά την απορριπτική στάση του μεγαλύτερου μέρους των πολιτικών κομμάτων στο κρατίδιο του Βερολίνου, το θέμα του μνημείου θα συζητηθεί από την πολιτιστική επιτροπή της τοπικής κυβέρνησης, αλλά μάλλον θεωρείται απίθανο το σχέδιο των χριστιανοδημοκρατών να πραγματοποιηθεί, καθώς στο κρατίδιο του Βερολίνου κυβερνούν τη στιγμή αυτή σοσιαλδημοκράτες και οι κομμουνιστές.
πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου