Ο Ελληνας ασθενής

RZECZPOSPOLITA

(Κύριο Άρθρο)

[...] Η Ελλάδα μοιάζει να είναι ένα τυπικό παράδειγμα εκφυλισμού του σύγχρονου κράτους κοινωνικής οργάνωσης. Ενός κράτους στο οποίο οι συνθήκες διαβίωσης θα έπρεπε να γίνονται καλύτερες από τη μία χρονιά στην άλλη. Στο οποίο ο χρόνος απασχόλησης θα έπρεπε να μειώνεται ολοένα και περισσότερο, αλλά η κοινωνική προστασία να βελτιώνεται όλο και περισσότερο και να δρομολογούνται βελτιώσεις τόσο στα προνόμια όσο και στην εξασφάλιση. [...]

Ο κίνδυνος παραμερίζεται και η επόμενη γενεά φαίνεται να πιστεύει ότι έχει κάθε δικαίωμα να διάγει ένα βίο άνετο όσο και ανέμελο. [...]

Οι έντονες διαμαρτυρίες στην Αθήνα δεν προέρχονταν από τον φόβο για ενδεχόμενη λιμοκτονία ή επειδή κινδύνευσε η υγεία και η ζωή των πολιτών -οι Ελληνες διαδήλωσαν επειδή σκέφτονταν πως δικαιούνται να ζουν σε ευημερία. [...]

Ανησυχητικό στοιχείο συνιστά η -διαδεδομένη σε πολλές χώρες της Ευρώπης- νοοτροπία, σύμφωνα με την οποία ο πλούτος δεν είναι απόρροια της προσωπικής εργασίας, αλλά σταθερών επιδοτήσεων από πλευράς κράτους, κοινότητας ή οποιουδήποτε άλλου φορέα. Και πως εάν όλοι αυτοί οι θεσμοί δεν προσφέρουν και δεν εγγυώνται αυτή την ευημερία, πρέπει να τυγχάνουν αποδοκιμασίας ή να τους ασκούνται πιέσεις. [...]

Οταν διαπιστώνεται τέτοια στάση, καμία οικονομική βοήθεια δεν βοηθά...