"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Σε ποιανού το περιβάλλον ανήκεις;

Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΟΥΣΗ
Σε είπανε Θεό και δεν σε πίστεψα γιατί αν ήσουνα θα 'χες φόβο, θα 'χες τρόμο, θα 'χες ντροπή
Δ. Δουκάρης, Στους πέντε δρόμους

Δεν έχω ακόμα αντιληφθεί γιατί θυμώνουν οι βαθυπασόκοι με τον τρόπο που οι ρηχοπασόκοι χειρίζονται το θέμα της πρόσληψης γενικών/ειδικών γραμματέων.
Υπάρχει ασφαλέστερο κριτήριο αξιοσύνης κάποιου από το να είναι χρόνια φίλος με έναν ή πολλούς υπουργούς; Θα έκανε παρέα ένας πολιτικός μ' έναν επιστήμονα εάν αυτός δεν ήταν άξιος; Αρα, η «αξιοκρατική» σφραγίδα προϋπήρχε και είχε ελεγχθεί και άδικα διαμαρτύρονται ότι ορισμένοι από τους επιλεγέντες είναι όψιμοι ΠΑΣΟΚ. Ποιος μπορεί να είναι αξιότερος από τον δικηγόρο, τον γιατρό, τον συμμαθητή του υπουργού, που σίγουρα έχει δώσει εδώ και πολλά χρόνια διαπιστευτήρια αξιοσύνης;

ΓΙ' ΑΥΤΟ και αξιοκρατικά αξιοποιείται.

ΓΙΑΤΙ άλλωστε είναι -σε συνθήκες 2010- αξιότερος ο ξημεροβραδιαζόμενος στη Χαριλάου Τρικούπη (νυν Ιπποκράτους) από τον κολλητό τού τάδε παράγοντα ο οποίος επί χρόνια μοιράζεται χαρές και λύπες με το φιλαράκι του; Ποιος εκδίδει τις ταυτότητες του «καλού» ή «λιγότερο καλού» ΠΑΣΟΚτζή, αν όχι αυτός που κατέχει τη σφραγίδα;
Από τη στιγμή που η σοσιαλιστική ιδεολογία και πρακτική έχουν ξεθυμάνει, πρέπει οι βαθυπασοκίτες να συνειδητοποιήσουν ότι «ΠΑΣΟΚ είναι όποιος μπορεί να διαγράψει τον άλλον» ή και «όποιος μπορεί να βαφτίσει τον κηπουρό του ΠΑΣΟΚ».

ΒΕΒΑΙΑ, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους παιδικούς φίλους, τους επαγγελματικούς συνέταιρους και «το ορατό τε και αόρατον περιβάλλον». Οπως υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη διευκόλυνση, την εξυπηρέτηση και τη διαπλοκή.

ΔΕΝ νομίζω όμως ότι αυτές τις απλές ασκήσεις (πολιτικής) λογικής τις κάνουν σήμερα για πρώτη φορά οι (τάχατες;) αγανακτισμένοι «γνήσιοι» ΠΑΣΟΚτζήδες.

ΑΠΟ την ίδια πολιτικη μήτρα και φύτρα έχουν βγει και οι κερδισμένοι και οι χαμένοι στο ενδοκομματικό παιχνίδι του κυβερνώντος κόμματος. Λευκοί και άσπιλοι δεν υπάρχουν. Πρόλαβαν και τους έδιωξαν και οι εκσυγχρονιστές σωματοφύλακες και οι μέχρι πρότινος γιωργοπροσκυνητές. Απλώς τώρα κατάλαβαν ότι αυτοκτόνησαν. Επειδή όμως η όποια ανανέωση στο ΠΑΣΟΚ θα προέλθει από το «νέο περιβάλλον του Αρχηγού», ας μην ελπίζουν σε παλινορθώσεις. Το πάρτι των πρώην τέλειωσε. Τώρα χορεύουν οι νυν...

ΥΓ.1: Μια απορία για τον ΣΥΝ. Δεν είναι καθόλου κακό να υπάρχει η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Είναι όμως ολέθριο μια κοινοβουλευτική Αριστερά να λειτουργεί σαν να είναι εξωκοινοβουλευτική.

ΥΓ.2: Το στοίχημα του Αντ. Σαμαρά στη Ν.Δ. δεν είναι η ετοιμότητα (για να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ), αλλά η εντιμότητα (για να σβήσει η ύβρις της προηγούμενης διακυβέρνησης).

www.giannispanousis.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: