"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ποια Αριστερά έχει για αντίπαλο ο Κομανέτσης?

Ασαφής και ελλιπής θα παραμένει η δήλωση του κ. Α. Σαμαρά «τέρμα στην ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς» όσο δεν διευκρινίζει σε ποια αριστερή ιδεολογία στοχεύει... Γιατί την ελληνική σοβιετία δεν την θεμελίωσε το ΚΚΕ αλλά η κακής ποιότητας αριστερή νοοτροπία του ΠΑΣΟΚ του 1981 που οικοδόμησαν μεθοδικότατα οι αριστερές παραφυάδες και όλες οι κυβερνήσεις της 35ετίας.


Αν πάρουμε τους γνήσιους ιδεολόγους κομμουνιστές και από αυτούς εξαιρέσουμε τους «επαναστάτες χωρίς αιτία» του ΠΑΜΕ, που έχουν εκθέσει και το ΚΚΕ με τις υπερβολές τους όπως αυτές στην Ακρόπολη, στα λιμάνια και στα σχολεία, έχουν ήδη καταδικαστεί επανειλημμένως και από την Ν.Δ. αλλά και από την πλειοψηφία της κοινωνίας.


Άρα βασικός στόχος του αρχηγού της Ν.Δ. δεν είναι μια αντικομουνιστική εκστρατεία.


Άλλωστε (για να μην τον αδικούμε) διευκρίνισε σαφώς ότι το πρόβλημά του δεν είναι ο κομμουνισμός.


Ποια είναι όμως «η αριστερή ιδεολογική κυριαρχία» που ενοχλεί τον κ. Σαμαρά; 

Οφείλει κατ΄ αρχάς να μας μιλήσει για την κρατικίστικη υστερία του 2005-2009 (τότε που θα αλλάζανε το κράτος) των κυβερνήσεων του κ. Κ. Καραμανλή, που γκρέμιζαν τις Διοικήσεις της ΔΕΗ και χρηματοδοτούσαν αδρά την Πασοκική συντεχνία της Επιχείρησης για να στήνουν (όπως λένε Εισαγγελείς) κοινωνικές Οργανώσεις και δράσεις; Οργανώσεις με τις οποίες μάλιστα διαφωνούσαν ανοικτά και δημόσια μέχρι και οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ. 

Οφείλει ακόμη να μας θυμίσει τι έγινε, επί Ν.Δ., στο σχεδόν ερείπιο (επιχειρηματικά) ναυπηγείο Σκαραμαγκά όταν επί κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας στηρίχθηκε φιλική προς την κυβέρνηση Διοίκηση η οποία «ξυρίστηκε» στην συνέχεια με την καθοδήγηση (κυρίως) των συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ. 

Πρέπει επίσης να διευκρινίσει ο κ. Σαμαράς αν αναλαμβάνει τις ευθύνες για τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας που τηρούσαν με ευλάβεια τα «σύμφωνα μη επιθέσεων» των ταξιτζήδων και των φορτηγατζήδων με αντάλλαγμα την διατήρηση των κλειστών επαγγελμάτων. 

Όταν μάλιστα οι ταξιτζήδες έφθασαν στους γνωστούς τραμπουκισμούς με θύμα τον τουρισμό και την εικόνα της χώρας η Ν.Δ ως αντιπολίτευση μάσησε τα λόγια της.

Είναι λοιπόν ή δεν είναι σοβιετισμός η σύνδεση των κομμάτων με τις κυβερνήσεις και η ανάδειξη μιας νομενκλατούρας που δήθεν μάχεται σήμερα η Νέα Δημοκρατία; 

Γιατί η νοοτροπία του «Είναι δικά μας ρε...» είτε η αναφορά γίνεται για την ΔΕΗ, ή τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, παλαιότερα για την Ολυμπιακή, και τα κρατικά διυλιστήρια είτε για τους μονοπωλιακούς επαγγελματικούς συντεχνιακούς μηχανισμούς είναι αυτή που έφερε το σοβιετικό αποτέλεσμα στον τόπο. 

Και δεν είδαμε ποτέ τον κομματικό στρατό της Ν.Δ. να την καταδικάσει στην πράξη. Αντίθετα είδαμε παραιτήσεις όταν κάποιος πείραζε τα κρατικά μονοπώλια.


Θα συμφωνήσω βεβαίως ότι η συγκεκριμένη νοοτροπία ήταν προϊόν της δήθεν «Αλλαγής» του... ανύπαρκτου σοσιαλισμού του ΠΑΣΟΚ . Και πιο συγκεκριμένα της κομματικής νομενκλατούρας των αφισοκολλητών και των κλακαδόρων που κυριολεκτικά αφάνισαν ,ως διορισμένοι «βιομήχανοι», τις κρατικοποιημένες βιομηχανίες και πούλησαν, ως ρετάλια, έχοντας εξασφαλίσει μάλιστα και νομοθετικό δικαίωμα για την μη δίωξη τους!!!.

Η νοοτροπία ΠΑΣΟΚ που ευνόησε όσο οτιδήποτε άλλο το σοβιετικό περιβάλλον στην Ελλάδα με τις συντεχνίες που παρέσυραν τους κρατικούς εργάτες στην προπαγανδιστική ιδέα «Είναι δικά μας ρε...» τα μεταλλεύματα, τα λιπάσματα, τα ναυπηγεία, οι κλωστοϋφαντουργίες, το ηλεκτρικό ρεύμα, τα λεωφορεία, τα τρένα, οι Τράπεζες, τα ταχυδρομεία, οι δρόμοι, τα διόδια. Μέχρι και το εμπόριο καφέ και ούζου, επειδή κάποτε δύο ατυχείς επιχειρήσεις έπεσαν στα χέρια του κράτους...

Η νοοτροπία εκείνη που έχτισε το ΠΑΣΟΚ αλλά δεν πολέμησε η Ν.Δ. και που οδήγησε τους εγκαταλελειμμένους, από γνωστό «πολυεπενδυτή», εργάτες της Νάουσας να κατασκηνώσουν στην πλατεία Συντάγματος ζητώντας (πολύ απλό για την σοσιαλιστική αντίληψη) να κρατικοποιηθούν τα εργοστάσια που εγκατέλειψε ο ιδιώτης...

Παρόμοια αιτήματα απελπισμένων εργατών προβλήθηκαν από τους καθοδηγητές του κομματικού στρατού του ΠΑΣΟΚ για χρεοκοπημένες βιομηχανίες χάρτου, χάλυβα, ξύλου.

Στην ελληνική σοβιετία όμως «ευλογείται» ως δικαιολογημένη κοινωνική κατάκτηση και η εικόνα επαγγελματιών «αριστερών» διαφόρων αποχρώσεων του χώρου των καλλιτεχνών, της ενημέρωσης, της νομικής και της αρχιτεκτονικής με βίλες, πολυτελέστατα αυτοκίνητα και εξοχικά στην Μύκονο που μονίμως ερευνά η ΣΔΟΕ. 

Στην Ελλάδα λοιπόν όπου ο αριστερός είναι επικερδέστατο επάγγελμα λόγω και της αλληλοϋποστήριξης των «συντρόφων»... δεν είναι τόσο απλό να χτυπήσεις την κυριαρχία της αριστερής ιδεολογίας. 

Οπότε είναι χρέος του κ. Σαμαρά η σαφέστερη διατύπωση σε ποια αριστερά αναφέρεται. 

Στους αριστερούς της νοοτροπίας «Είναι δικά μας ρε...»; Στη συντεχνιακή νοοτροπία που έχει ριζώσει τόσο πολύ και τόσο βαθιά και στην Νέα Δημοκρατία και είναι δύσκολο να ξεριζωθεί; ή στους επαγγελματίες ιδεολόγους; 

Είναι ανάγκη να διευκρινισθούν όλα αυτά από τον αρχηγό της Ν.Δ. καθώς το κόμμα του έχει μεγαλύτερη ευθύνη από το ΠΑΣΟΚ.

Γιατί οι κρατισμοί και οι αριστερισμοί της Ν.Δ. είναι εκείνοι που επέτρεψαν να δημιουργηθούν «κόμματα», στα δεξιά της, για τα οποία δικαιολογημένα τρίζουν και θα τρίζουν τα κόκαλα των πραγματικών πολιτικών της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: