Toυ ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ
Ο Μαθουσάλας των αγορών βρέθηκε ξαφνικά μπροστά μου τη μέρα που ο ουρανός είχε κοκκινίσει από αυτή τη σκόνη που ήρθε για πολλοστή φορά φέτος. Καθόταν στο τραπεζάκι του και στούμπωνε με καπνό το τσιμπούκι του όπως κάτι καπεταναίοι σε παλιά πόστερ που κρεμούσαν στις λαϊκές πολυκατοικίες...
Εγώ: «Μυριστήκαμε μετοχές στο πηγάδι και βγήκαμε από την κρυψώνα ή πάλι είχες εξαφανιστεί σε κανένα νησί της Καραϊβικής με μυρωδάτα πούρα και δροσερά ποτά; Δεν ανησυχείς μην πάνε και χαμηλότερα οι μετοχές με αυτή την αναμπουμπούλα. Ο κόσμος δυο φορές κινδυνεύει με ολική κατάρρευση μια με την Lehman και τώρα με την Ελλάδα...».
Μαθουσάλας: «Είμαι πολύ μεγάλος πια για να αλλάξω συνήθειες. Πόσο μάλλον αντιλήψεις. Όταν ο κόσμος καταρρεύσει νασαι σίγουρος ότι δεν θα το διατυμπανίζουν τα λαϊκά κανάλια στα δελτία. Το σχολείο των αγορών μούμαθε ότι το κραχ έρχεται όταν όλοι μετράνε τα κέρδη από τα τελευταία δανεικά που επένδυσαν την προηγούμενη... Εξάλλου σαν γνήσιος μετοχάνθρωπος προτιμώ αν έρθει το τέλος του κόσμου να με βρει με μετοχές στο μπαούλο παρά με μετρητά ή ομόλογα... Άντε και καμιά λίρα γιατί βλέπω την αγέλη να συνωστίζεται πάνω απ’ ότι γυαλίζει...»
Εγώ: «Βλέπεις τις ευκαιρίες στις μετοχές;» ρωτώ δήθεν αδιάφορα... «Είναι που έχουν πέσει κάτω από το κόστος αντικατάστασης... αλλά όλοι λένε ότι το επικρατέστερο σενάριο είναι η χρεοκοπία της χώρας...»
Μαθουσάλας: «Ο χρόνος είναι το κλειδί που ανοίγει τις πόρτες στο χρηματιστήριο. Ο χρόνος είναι ένα μέγεθος που οι αγέλες των αγορών δύσκολα συνυπολογίζουν στις λογιστικές αυταπάτες τους».
Εγω: «Εννοείς προφανώς την στρατηγική μπαούλο;» του είπα με το ύφος του ξερόλα...
Μαθ.: «Εννοώ αυτό που εννοεί η παλιά ιστορία του Μαχαραγιά που ρώτησε αυτόν που ανακάλυψε το σκάκι τι θέλει να του κάνει δώρο και όταν αυτός απάντησε ένα σπυρί για το πρώτο τετραγωνάκι δυο για το δεύτερο, τέσσερα για το τρίτο, δεκαέξι για το τέταρτο και πέσει λέγοντας... Ο Μαχαραγιάς γέλασε μέχρι που ο αποθηκάριος του είπε μετά από μέρες ότι χρειάζεται η παραγωγή όλης της χώρας για τα επόμενα δέκα χρόνια... Θα σου πω μια ιστορία που είχα ακούσει παλιότερα...
Ήταν κάποτε κάποιος που το έλεγαν Μήτσο Μητσόπουλο και είχε ένα περίπτερο. Μ’ αυτό προσποριζόταν πάππου προς πάππου. Τα τελευταία χρόνια ο Μητσόπουλος θες τα ξενύχτια, θες τα αυτοκίνητα, θες που δεν δούλευε και επιμελώς, το μαγαζί έπεσε έξω. Τα χρέη αυξήθηκαν μέχρι που οι τράπεζες δεν του έδιναν κεφάλαιο κίνησης... Το μαγαζί κινδύνευε από εμπόρευμα και ο Μήτσος από δουλειά.
Τότε το σόι του είχε αναλάβει εγγυητής σε συμφωνία με τις τράπεζες που του έκαναν μια αναχρηματοδότηση. Του είπαν περίπου τα εξής:
Κάποιος που κερδίζει 24.000 το χρόνο (τόσα έβγαλε τη τελευταία χρονιά το περίπτερο) είναι δύσκολο να εξοφλήσει μια κι έξω 30.000 ευρώ συνολικού χρέους. Ειδικά αν τα μέτρα σαν αυτά που πρέπει να πάρεις σου μειώσουν τα έσοδα σε 22.000 περίπου.
Αν φροντίσει κατά αρχάς να μην αυξάνεται το χρέος σε δυο χρόνια, μετά η αποπληρωμή σε έναν ορίζοντα 10 ετών δεν μοιάζει τόσο δύσκολη υπόθεση, αρκεί να κόψει τις σπατάλες και να βάλει στο περίπτερο προϊόντα που θα αυξήσουν το τζίρο και θα έχουν καλύτερο περιθώριο κέρδους...
Θα πρέπει να πληρώνεις 3.000 το χρόνο επί δέκα χρόνια. Άρα, να τα βγάζεις πέρα με 19.000 το χρόνο. Αν οι 30.000 χρέος έχουν ένα επιτόκιο 5% σημαίνει ότι κάθε χρόνο προστίθενται 1.500 Ευρώ. Τουτέστιν η ετήσια δόση αυξάνεται 4.500 Ευρώ και το διαθέσιμο εισόδημα μειώνεται στις 17.500 χιλιάδες.
Από τον τρίτο χρόνο όμως όπως λένε οι γραφές αν όλα πάνε καλά το διαθέσιμο ετήσιο εισόδημα θα σταματήσει να μειώνεται(οι 22.000 που πήρα σαν παράδειγμα είναι ακραίο σενάριο αφού οι μειώσεις θα είναι -5% και -2%;…) Αν για πέντε χρόνια μέσα στη δεκαετία οι μεταρρυθμίσεις όπως ονόμασε τις αλλαγές ο Μήτσος καταφέρουν να ανεβάζουν το ετήσιο εισόδημα 3% το χρόνο, δηλ. 15% συνολικά οι 22.000 στο τέλος της δεκαετίας θα έχουν γίνει 25-26.000…
Αν το δούμε συνολικά το πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ο ανθρωπός μας είναι πως μέσα σε δέκα χρόνια με 235 χιλιάδες που θα έχει εισπράξει θα εκμηδενίσει 45.000 χρέος.
Προσέξτε να εκμηδενίσει όχι να κάνει τις 45.000 Ευρώ 15.000 που θα είναι ευχαριστημένοι οι συνεταίροι του στην ευρωζώνη καθώς θα αντιπροσωπεύει ένα πόσο κάτω από το 80% του εισοδήματος του.
Αν μάλιστα, αφού τα πρώτα τρία χρόνια έχει αποδείξει ότι έκοψε τις σπατάλες και τα δανεικά, εμφανίσει και ένα 20-30% μαύρα έσοδα και το εισόδημα από 22.000 εκτιναχθεί στα 28.000 τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα…
Η άλλη επιλογή που είχε ο Μήτσος ήταν να δηλώσει χρεοκοπία και να γλυτώσει τις 10-15.000 από τις 30.000 Ευρώ χρέος. Αλλά αυτό είχε το κίνδυνο οι τράπεζες να κατάσχουν το μαγαζάκι ή να μην τον δανείζει κανένας για τα επόμενα 20 και βάλε χρόνια. Όσοι έχουν έστω και περίπτερο ξέρουν ότι το 80% του τζίρου δεν γίνεται με μετρητά, αλλά μέσω της καλής πίστης. Ξέρουν επίσης ότι όποιος βγάλει το όνομα στα μπαταχτσής δύσκολα μπορεί να κάνει οποιαδήποτε δουλειά με οποιονδήποτε»
Εγω:«Τότε γιατί όλοι φωνάζουν ότι δεν βγαίνουν τα νούμερα. Και ότι οι πιθανότητες είναι πάνω από 80% να χρεοκοπήσει ο Μήτσος. Μήπως επειδή το περίπτερο είναι σε καλό πόστο;»
Μαθ.: «Μπα οι άδειες αυτών των περιπτέρων δεν μεταβιβάζονται… Έχουν τζογάρει μεταξύ τους και με τα δάνεια του Μήτσου ότι θα εκπέσουν και μετά οι άνθρωποι πάντα είχαν μια ροπή στη συμπεριφορά της αγέλης… Το δυστύχημα είναι ότι μια αγέλη αν αφεθεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις μπορεί να κατασπαράξει αυτόν που θα βρεθεί μπροστά της απροετοίμαστος…
Τόσα χρόνια στις αγορές θα τόχεις καταλάβει. Παρακολουθείς πότε σχηματίζεται μια αγέλη, μέχρι κάποιο σημείο την ακολουθείς γιατί πίσω της είσαι πιο ασφαλής από μπροστά της, αλλά λίγο πριν την στροφή εφαρμόζεις την τακτική στρίβειν δια του αρραβώνος…
πηγη CAPITALGR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου