Ο κινέζος δηµοσιογράφος Ντενγκ Φέι προκάλεσε αίσθηση πέρσι όταν δηµοσίευσε έναν χάρτη της Google µε τα 100 «χωριά του καρκίνου» στη χώρα του. Σήµερα, τα χωριά αυτά πιστεύεται ότι έχουν ξεπεράσει τα 400.
Ο καρκίνος θερίζει την Κίνα. Το 2008, το ποσοστό των θανάτων που οφείλονταν στο αίτιο αυτό έφτασε το 20%, σχεδόν διπλάσιο από την εποχή που ξεκίνησαν οι οικονοµικές µεταρρυθµίσεις, τριάντα χρόνια νωρίτερα. Σύµφωνα µε την Παγκόσµια Τράπεζα, οι κινέζοι αγρότες διατρέχουν τέσσερις φορές µεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από καρκίνο του ήπατος και δύο φορές µεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από καρκίνο του στοµάχου σε σχέση µε τον παγκόσµιο µέσο όρο. Αν και οι επιδηµιολογικές µελέτες είναι λιγοστές, γενική είναι η πεποίθηση ότι για την επιδηµία αυτή ευθύνονται οι «βρώµικες» βιοµηχανίες, που παλιότερα ήταν συγκεντρωµένες στην πλούσια Ανατολή και στη συνέχεια µετακινήθηκαν στο εσωτερικό της χώρας, όπου οι έλεγχοι είναι λιγότεροι και η άγνοια µεγαλύτερη.
Ο δηµοσιογράφος Τζόναθαν Ουότς της «Γκάρντιαν» επισκέφθηκε πρόσφατα τη Σινγκλόνγκ, µια µικρή αγροτική κοινότητα 3.000 κατοίκων κοντά σ ένα βιοµηχανικό πάρκο της επαρχίας Γιουνάν, στη Νοτιοδυτική Κίνα. Ολοι οι κάτοικοι του χωριού ξέρουν κάποιον που πέθανε από καρκίνο. Κι όλοι αποδίδουν το πρόβληµα στις τοξίνες που διοχετεύουν τα χηµικά εργοστάσια στον ποταµό Νανπάν. «Οταν ο αέρας φυσάει κατά δω, ένα παχύ στρώµα κάπνας κάθεται στις ροδακινιές µου», λέει ο Ουανγκ Τσινγκντί. «Πολλά φρούτα µαυρίζουν και πέφτουν. Δεν τολµώ να φάω το ρύζι που καλλιεργώ γιατί η µόλυνση είναι πολύ µεγάλη. Ετσι, το πουλάω στον δρόµο».
Οι υπεύθυνοι των βιοµηχανιών παραδέχονται ότι τα κρούσµατα καρκίνου είναι αυξηµένα, αλλά κατηγορούν τους προηγούµενους ιδιοκτήτες. «Σε τρία µε πέντε χρόνια θα έχουµε καθαρίσει την περιοχή», βεβαιώνει ο υπεύθυνος πωλήσεων του εργοστασίου µε ονοµασία «Ειρηνική Τεχνολογία»(!). Οταν όµως ο βρετανός δηµοσιογράφος, επικαλούµενος τον νόµο για τη διαφάνεια στην ενηµέρωση, ζητά στοιχεία για τις εκποµπές του εργοστασίου και την ποιότητα του νερού, του απαντούν ότι τα στοιχεία αυτά είναι αποκλειστικά για εσωτερική χρήση. Σε κάθε περίπτωση, του λένε, η Σινγκλόνγκ δεν µπορεί να περιληφθεί στα «καρκινικά χωριά» αν δεν διεξαχθεί µια ολοκληρωµένη έρευνα. Και µια τέτοια έρευνα, δυστυχώς, δεν µπορεί να γίνει για οικονοµικούς λόγους...
Η Ζενγκ Γκουµέι είναι απελπισµένη. Δεν είναι µόνο ότι έχει χάσει τα µαλλιά της από τη χηµειοθεραπεία. Η 47χρονη αγρότισσα φοβάται κι ότι θα πνίξει την κόρη της στα χρέη, αφού έχει ήδη δανειστεί 20.000 γιουάν για τη θεραπεία της και θα χρειαστεί άλλα 80.000. «Θέλω να πω στα εργοστάσια ότι προκαλούν µεγάλη µόλυνση», λέει στον ξένο επισκέπτη. «Εξαιτίας τους, το χωριό µας έχει αρρωστήσει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου