Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΑΚΑΣΑ
« Η εμμονή στην οικονομική προσέγγιση της εκπαίδευσης, αδιαφορώντας
για τους ποιοτικούς δείκτες της, είναι μια λανθασμένη οπτική και θα βρει
απέναντί της τη συσσωρευμένη οργή του εκπαιδευτικού κόσμου από τα
διαρκή χτυπήματα εις βάρος του, τα οποία δεν έχουν σταματημό».
Αυτό
διακήρυξε η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ) ύστερα από την πρόταση
του ΚΕΠΕ για αύξηση των ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών εβδομαδιαίως.
Ο
στόχος της πρότασης είναι να περιοριστεί ο αριθμός των προσλήψεων
αναπληρωτών και, κατά συνέπεια, να εξοικονομηθούν κονδύλια. Υπολογίζεται
ότι για κάθε εκπαιδευτικό δίνονται 28.000 ετησίως σε μισθούς και
ασφαλιστικές εισφορές.
Μαθαίνω πως η ηγεσία του υπουργείου
Παιδείας έχει υιοθετήσει την πρόταση του ΚΕΠΕ και ήδη μελετά τον τρόπο
αύξησης των ωρών διδασκαλίας για δασκάλους, νηπιαγωγούς και καθηγητές,
ενώ θα υπάρξει ανάλογη αύξηση στις ελάχιστες ώρες διδασκαλίας των
πανεπιστημιακών.
«Ε, και;» λένε πολλοί εργαζόμενοι στον ιδιωτικό
τομέα (και όχι μόνο). Μιλάμε για το πολύ δύο επιπλέον ώρες την εβδομάδα!
Η Διδασκαλική Ομοσπονδία, πάντως, εκτιμά ότι «το υπουργείο Παιδείας
αποκρύπτει τεχνηέντως πως το ωράριο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευσης είναι
στον μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΟΟΣΑ (21–25
διδακτικές ώρες την εβδομάδα και 30 ώρες η συνολική εργασιακή
απασχόληση) και δεν συντρέχει κάποιος παιδαγωγικός λόγος αλλαγής του».
Πολλοί
Ελληνες λόγω της οικονομικής κρίσης κάνουν εκπτώσεις σε βασικές τους
ανάγκες (ακόμη και στη διατροφή). Διαφωνώ μαζί τους και συμφωνώ με τη
ΔΟΕ ως προς τις περικοπές που δεν πρέπει να γίνουν στον κρατικό κορβανά.
Η
παιδεία οφείλει να είναι εκ των τελευταίων τομέων όπου θα γίνουν
αιματηρές περικοπές, ώστε να παραμείνει υψηλή η ποιότητα του παραγόμενου
εκπαιδευτικού έργου. Δεκτές λοιπόν οι ενστάσεις της ΔΟΕ, αλλά μήπως
μπορεί η ομοσπονδία να μας εξηγήσει γιατί, αφού κόπτεται για την
ποιότητα, αρνείται την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και τη θέλει
στα... μέτρα της;
Πώς εξηγεί την κατηγορηματική της δήλωση προς
τον υπουργό, Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, ότι «θα ακυρώσουμε δυναμικά στην
πράξη οποιαδήποτε προσπάθεια για αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση και
τιμωρία των εκπαιδευτικών και των σχολείων»;
Είναι για γέλια ή για
κλάματα οι αντιδράσεις της ΔΟΕ;
Ο καθένας μπορεί να διαλέξει ανάμεσα στα δύο· είναι θέμα διάθεσης. Η ουσία είναι ότι η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει μπροστά της ένα μεγάλο στοίχημα: να φροντίσει, σε συνεργασία με τα διοικητικά στελέχη, κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς όλοι οι εκπαιδευτικοί να είναι στις θέσεις τους για την ομαλή ροή του σχολικού προγράμματος. Πραγματικά δύσκολο στοίχημα. Και αυτό διότι, εκτός από τα... γέλια που προκαλούν στους ακροατές τους, οι συντεχνίες εύκολα μπορούν να τορπιλίσουν την προσπάθεια για εξοικονόμηση κονδυλίων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου