Να το πάλι το Ασφαλιστικό. Καθρέφτης κι αυτό διαχρονικής ανεπάρκειας, ανικανότητας και συναλλαγής με τα συνδικάτα. Η ιστορία είναι παλιά και αποδεικνύει την παντελή αδυναμία αντιμετώπισης του προβλήματος στην ουσία του.
Το 2004 αποκαλύφθηκε ότι η ΕΣΥΕ –που τώρα θυμήθηκε το ΠΑΣΟΚ ότι πρέπει να γίνει ανεξάρτητη– δεν είχε συντάξει βάση δεδομένων για τους ασφαλιστικούς οργανισμούς από το 2000. Τα στοιχεία για 2001, 2002, 2003 είχαν προκύψει με βάση διάφορους μακροοικονομικούς δείκτες και άλλες ανεπαρκείς πληροφορίες. Γι’ αυτό και η Κομισιόν αμφισβήτησε τις λεγόμενες «άσπρες τρύπες». Παράλληλα, η έρευνα εργατικού δυναμικού μέχρι και το 2003 γινόταν χρησιμοποιώντας την απογραφή πληθυσμού του 1991, αν και υπήρχε η καινούρια του 2001. Οπότε, μείωναν μεν στα χαρτιά την ανεργία, αλλά και δημιουργούσαν μεγάλο πρόβλημα στη σύλληψη της εισφοροδιαφυγής.
Το φθινόπωρο του 2004 το ΔΝΤ παρέδωσε στο υπουργείο Οικονομίας έκθεση από την οποία προέκυπτε κίνδυνος για τις συντάξεις μετά το 2010, αλλά και απειλή για τη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών λόγω κόστους συντάξεων, δαπανών υγείας και γήρανσης του πληθυσμού. Σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ του 2005, το 2050 έξι στους δέκα θα είναι συνταξιούχοι.
Με το νόμο 3029 του 2002 φορτώθηκε το ΙΚΑ κρυφό έλλειμμα ύψους 22,8 δισ. ευρώ. Μετά ήλθαν και μας πλάκωσαν οι απανωτές εθελούσιες έξοδοι. Σύμφωνα με ανάλυση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης, που δημοσιοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2005, μεταξύ του 1984 και του 2004 προστέθηκε 1 εκατ. νέων συνταξιούχων. Ο πρώην πρόεδρος του ανωτέρω οργανισμού είναι σήμερα ο αρμόδιος υφυπουργός. Σήμερα αρχίζει (ξανά) και ο διάλογος με τους κοινωνικούς εταίρους. Και όλα αυτά μαζί αποτελούν την επιτομή της γελοιότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου