Γραφει ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣΠολιτικοί…!!!
Στο γυαλί τρώγονται σαν τα σκυλιά
Στα μπαλκόνια μονολογούν ο ένας εις βάρος του άλλου ως εισαγγελείς
Ό,τι κι αν πρεσβεύει η εκάστοτε κυβέρνηση, όλες οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης το βρίσκουν λάθος
Ό,τι κι αν προτείνει η οποιαδήποτε αντιπολιτευτική παράταξη, για την εκάστοτε κυβέρνηση είναι λάθος
Τα του «οίκου τους λάθη» ανύπαρκτα
Τα του «οίκου των άλλων λάθη» αμέτρητα
To «Λάθος μου» άγνωστη έκφραση σε όλους. Η σχεδόν άγνωστη. Γνωρίζουν όλοι τους πολύ καλά οτι το λάθος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, κι ας νοιώθουν θεοί. Σε ανθρώπους απευθύνονται κι ας έχουν ξεχάσει οι ίδιοι πως έχουν σάρκα και οστά όπως το κοινό τους. Ένα κοινό που μπορεί να πελαγοδρομεί σε πελάγη ηλιθιότητας, μπορεί να ξεχνά εύκολα «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» δεν ξεχνά όμως την ανθρώπινη φύση του και συνεπώς τα λάθη που είναι δεμένα με αυτή. Άνθρωποι είναι και πονάνε. Πώς θα τους πείσει ο πολιτικάντης περί του δικού του αλάνθαστου?
Μόνο αυτό δεν το τολμά να κάνει. Έχει βρει όμως μια "καραμέλα" ως "μεσοβέζικη" λύση . Δεν είναι άλλη από μια γενική και αόριστη αναφορά από το μπαλκόνι, της μορφής «δεν ισχυριστήκαμε ποτέ πως είμαστε αλάνθαστοι» για κάποιους ή της μορφής , «κάναμε την αυτοκριτική μας» για κάποιους άλλους…
Έτσι γενικά και αόριστα. Βγάζουν την καραμελίτσα τους, κερνάνε τους κοινούς θνητούς οπαδούς τους, και καθαρίζουνε. Αποδεικνύουν πως είναι άνθρωποι. Ξεχωριστοί μεν ώστε να αξίζουν την ψήφο μας, άνθρωποι όμως…
Τι γεύση ρε μάγκες έχει η καραμελίτσα αυτή ? Λεμόνι πορτοκάλι, φράουλα , τι?
Άγευστη
Για να αποκτήσει γεύση πρέπει να μας πεις το λάθος σου. Και πρέπει να μας το πείς ΜΟΝΟΣ σου.
ΠΟΣΑ λάθη σας μας είπατε ΜΟΝΟΙ σας χωρίς να ερωτηθείτε απο κανέναν, χωρίς να σας εγκαλέσει κανένας ? ΚΑΝΕΝΑ.
Όσα χρόνια θυμάμαι την ράτσα σας, δεν βρέθηκε ποτέ των ποτών ΕΝΑΣ από εσάς να πει από μόνος του, «ΝΑΙ ΡΕ, ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ»
Όσα χρόνια θυμάμαι την ράτσα σας, δεν βρέθηκε ποτέ των ποτών ΕΝΑΣ από εσάς, έστω και μετά το καμπανάκι που του χτύπησαν άλλοι, να βγει και να πει "ΝΑΙ ΡΕ ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ έχετε δίκιο να με εγκαλείτε. "
Αντίθετα, ακόμα και μπροστά στο οφθαλμοφανές, προσπαθείτε να κρυφτείτε πίσω από το δάκτυλο σας ελπίζοντας σε θαύμα
Και όταν δεν υπάρχει διέξοδος, σας βγάζουν ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΓΚΕΛΙ την αποδοχή του σφάλματος είτε με την μορφή ενός «ΜΕΑ CULPA» είτε με την μορφή της καραμέλας που προανέφερα « δεν ιχυριστήκαμε ποτέ πως είμαστε αλάνθαστοι» , «καναμε την αυτοκριτική μας»
Με απλά Ελληνικά ΔΕΝ αντέχετε να το πείτε
Έμμεσες απολογίες ντυμένες λατινική κομψότητα
Ωμή παραδοχή ποτέ. Συγνώμη ποτέ
Το να πείτε «ΝΑΙ ΡΕ, ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ » σας είναι άγνωστη πρόταση. Δεν είναι Ελληνικά. Είναι ξένη γλώσσα…
Η «ΣΥΓΝΩΜΗ» άγνωστη λέξη και αυτή. Σβησμένη απ το λεξιλόγιο σας
Στο μπαλκόνι δουλεύει η «καραμέλα» και στα δύσκολα μια κομψή έμμεση παραδοχή βγαλμένη με το τσιγκέλι
Για τα λάθη που αποδίδει ο καθένας από εσας στον αντίπαλό του, τα τελευταία 35 χρόνια της μεταπολίτευσης, μπορώ να σας μιλώ για μήνες
Το ίδιο κι εσείς. Όταν μιλάτε για τους άλλους είστε πρυτάνεις στην καταμέτρηση
Ακόμα και τα δικά μου , τα προσωπικά μου λάθη τα τελευταία 35 χρόνια, χρειάζομαι μήνες για να τα περιγράψω
Εσείς ΠΟΣΑ του ΟΙΚΟΥ σας λάθη μπορείτε να μου μετρήσετε απ την μεταπολίτευση ως τώρα?
Εσείς ΠΟΣΕΣ ΣΥΓΝΩΜΕΣ του ΟΙΚΟΥ σας μπορείτε να μου μετρήσετε απ την μεταπολίτευση ως τώρα?
Το «εσείς» φυσικά πάει στους ενεργούς διεκδικητές μιας θέσης στο κοινοβούλιο, και σε όσους κατοικούν ακόμα τον κομματικό τους «οίκο» ανοχής.
Στο γυαλί τρώγονται σαν τα σκυλιά
Στα μπαλκόνια μονολογούν ο ένας εις βάρος του άλλου ως εισαγγελείς
Ό,τι κι αν πρεσβεύει η εκάστοτε κυβέρνηση, όλες οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης το βρίσκουν λάθος
Ό,τι κι αν προτείνει η οποιαδήποτε αντιπολιτευτική παράταξη, για την εκάστοτε κυβέρνηση είναι λάθος
Τα του «οίκου τους λάθη» ανύπαρκτα
Τα του «οίκου των άλλων λάθη» αμέτρητα
To «Λάθος μου» άγνωστη έκφραση σε όλους. Η σχεδόν άγνωστη. Γνωρίζουν όλοι τους πολύ καλά οτι το λάθος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, κι ας νοιώθουν θεοί. Σε ανθρώπους απευθύνονται κι ας έχουν ξεχάσει οι ίδιοι πως έχουν σάρκα και οστά όπως το κοινό τους. Ένα κοινό που μπορεί να πελαγοδρομεί σε πελάγη ηλιθιότητας, μπορεί να ξεχνά εύκολα «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» δεν ξεχνά όμως την ανθρώπινη φύση του και συνεπώς τα λάθη που είναι δεμένα με αυτή. Άνθρωποι είναι και πονάνε. Πώς θα τους πείσει ο πολιτικάντης περί του δικού του αλάνθαστου?
Μόνο αυτό δεν το τολμά να κάνει. Έχει βρει όμως μια "καραμέλα" ως "μεσοβέζικη" λύση . Δεν είναι άλλη από μια γενική και αόριστη αναφορά από το μπαλκόνι, της μορφής «δεν ισχυριστήκαμε ποτέ πως είμαστε αλάνθαστοι» για κάποιους ή της μορφής , «κάναμε την αυτοκριτική μας» για κάποιους άλλους…
Έτσι γενικά και αόριστα. Βγάζουν την καραμελίτσα τους, κερνάνε τους κοινούς θνητούς οπαδούς τους, και καθαρίζουνε. Αποδεικνύουν πως είναι άνθρωποι. Ξεχωριστοί μεν ώστε να αξίζουν την ψήφο μας, άνθρωποι όμως…
Τι γεύση ρε μάγκες έχει η καραμελίτσα αυτή ? Λεμόνι πορτοκάλι, φράουλα , τι?
Άγευστη
Για να αποκτήσει γεύση πρέπει να μας πεις το λάθος σου. Και πρέπει να μας το πείς ΜΟΝΟΣ σου.
ΠΟΣΑ λάθη σας μας είπατε ΜΟΝΟΙ σας χωρίς να ερωτηθείτε απο κανέναν, χωρίς να σας εγκαλέσει κανένας ? ΚΑΝΕΝΑ.
Όσα χρόνια θυμάμαι την ράτσα σας, δεν βρέθηκε ποτέ των ποτών ΕΝΑΣ από εσάς να πει από μόνος του, «ΝΑΙ ΡΕ, ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ»
Όσα χρόνια θυμάμαι την ράτσα σας, δεν βρέθηκε ποτέ των ποτών ΕΝΑΣ από εσάς, έστω και μετά το καμπανάκι που του χτύπησαν άλλοι, να βγει και να πει "ΝΑΙ ΡΕ ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ έχετε δίκιο να με εγκαλείτε. "
Αντίθετα, ακόμα και μπροστά στο οφθαλμοφανές, προσπαθείτε να κρυφτείτε πίσω από το δάκτυλο σας ελπίζοντας σε θαύμα
Και όταν δεν υπάρχει διέξοδος, σας βγάζουν ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΓΚΕΛΙ την αποδοχή του σφάλματος είτε με την μορφή ενός «ΜΕΑ CULPA» είτε με την μορφή της καραμέλας που προανέφερα « δεν ιχυριστήκαμε ποτέ πως είμαστε αλάνθαστοι» , «καναμε την αυτοκριτική μας»
Με απλά Ελληνικά ΔΕΝ αντέχετε να το πείτε
Έμμεσες απολογίες ντυμένες λατινική κομψότητα
Ωμή παραδοχή ποτέ. Συγνώμη ποτέ
Το να πείτε «ΝΑΙ ΡΕ, ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ » σας είναι άγνωστη πρόταση. Δεν είναι Ελληνικά. Είναι ξένη γλώσσα…
Η «ΣΥΓΝΩΜΗ» άγνωστη λέξη και αυτή. Σβησμένη απ το λεξιλόγιο σας
Στο μπαλκόνι δουλεύει η «καραμέλα» και στα δύσκολα μια κομψή έμμεση παραδοχή βγαλμένη με το τσιγκέλι
Για τα λάθη που αποδίδει ο καθένας από εσας στον αντίπαλό του, τα τελευταία 35 χρόνια της μεταπολίτευσης, μπορώ να σας μιλώ για μήνες
Το ίδιο κι εσείς. Όταν μιλάτε για τους άλλους είστε πρυτάνεις στην καταμέτρηση
Ακόμα και τα δικά μου , τα προσωπικά μου λάθη τα τελευταία 35 χρόνια, χρειάζομαι μήνες για να τα περιγράψω
Εσείς ΠΟΣΑ του ΟΙΚΟΥ σας λάθη μπορείτε να μου μετρήσετε απ την μεταπολίτευση ως τώρα?
Εσείς ΠΟΣΕΣ ΣΥΓΝΩΜΕΣ του ΟΙΚΟΥ σας μπορείτε να μου μετρήσετε απ την μεταπολίτευση ως τώρα?
Το «εσείς» φυσικά πάει στους ενεργούς διεκδικητές μιας θέσης στο κοινοβούλιο, και σε όσους κατοικούν ακόμα τον κομματικό τους «οίκο» ανοχής.
Οι απόψεις σας μετά την απόσυρση σας μου είναι αδιάφορες. Μόνο τότε επανέρχεται μνήμη και η κρίση σας, και στρέφεστε ακόμα και ενάντια σε όσους σας ευεργέτησαν
Μόνο όταν σας κάνουν έξωση, κελαηδάτε
«ΝΑΙ ΡΕ, ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ»
«ΣΥΓΝΏΜΗ»
Μόνο αν μεταλλαχθεί ποτέ το είδος σας και μάθει να προφέρει αυτές τις λέξεις χωρίς δισταγμό κοιτώντας στα μάτια τους άλλους, θα μπορεί κανείς να πιστεύει πως ανθίζουν ελπίδες γι αυτόν τον τόπο
Αν δεν σας τα είπα ακριβώς όπως σας αρμόζει…επιφυλάσομαι.
Μόνο όταν σας κάνουν έξωση, κελαηδάτε
«ΝΑΙ ΡΕ, ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ»
«ΣΥΓΝΏΜΗ»
Μόνο αν μεταλλαχθεί ποτέ το είδος σας και μάθει να προφέρει αυτές τις λέξεις χωρίς δισταγμό κοιτώντας στα μάτια τους άλλους, θα μπορεί κανείς να πιστεύει πως ανθίζουν ελπίδες γι αυτόν τον τόπο
Αν δεν σας τα είπα ακριβώς όπως σας αρμόζει…επιφυλάσομαι.
ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ. ΣΥΓΝΩΜΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου