Γραφειοκρατία και τυπολατρία στη Δικαιοσύνη

Της Μαρκας Δεληθαναση

Ενας Αρειος Πάγος τυπολάτρης, που περιορίζει το δικαίωμα του Ελληνα πολίτη να ζητήσει το δίκιο του και μια δικαιοσύνη που παραμένει προσκολλημένη στη γραφειοκρατία του χαρτιού χωρίς να ακολουθεί τη μεγάλη στροφή στην ηλεκτρονική εποχή. Είναι η εικόνα της χώρας μας μέσα από αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και την κρίση του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για την Ανεξαρτησία Δικαστών και Δικηγόρων.

«Η υπόθεση Λούλη κατά Ελλάδος» σημειώνει ο δικηγόρος κ. Α. Αναγνωστάκης «συνιστά την πρώτη καταδίκη της Ελλάδας για τυπολατρία σε ποινικό επίπεδο από το ΕΔΔΑ. Εχουν προηγηθεί κι άλλες καταδίκες σε αστικό επίπεδο που δίνουν στην Ελλάδα τα θλιβερά πρωτεία στην τυπολατρία πανευρωπαϊκά». Στην προκειμένη περίπτωση Κρητικός, φερόμενος ως επιχειρηματίας, ήταν επικεφαλής ομάδας που είχε αφαιρέσει από τον τέως βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Θεμιστοκλή Λούλη τεράστια ακίνητη περιουσία, αφού ο τελευταίος είχε περιπέσει σε ανοϊκή κατάσταση. Η ομάδα οδηγούσε τον πρώην βουλευτή σε συμβολαιογράφους, όπου μεταβίβαζε σε αυτούς μεγάλης αξίας ακίνητη περιουσία, και στην Εθνική Τράπεζα, απ’ όπου έκανε αναλήψεις για λογαριασμό τους δεκάδων εκατομμυρίων. Οι αρπαγές αποκαλύφθηκαν από υπαλλήλους της τράπεζας, η σύζυγος του ανοϊκού βουλευτή υπέβαλε μήνυση και ο φερόμενος ως επιχειρηματίας καταδικάσθηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη. Ομως άσκησε αναίρεση στον Αρειο Πάγο που έκρινε ότι η χήρα του βουλευτή -που είχε στο μεταξύ πεθάνει- δεν εδικαιούτο να προσφύγει, διότι άσκησε έφεση ως χήρα και όχι ως κληρονόμος!!!

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι ο Αρειος Πάγος αγνόησε τα στοιχεία της δικογραφίας και έκανε υπερβολική χρήση τυπολατρίας, εμποδίζοντας τη χήρα του βουλευτή να προσφύγει δικαστικά. Επισήμανε ότι το δικαίωμα πρόσβασης στο δικαστήριο δεν υπόκειται σε περιορισμούς που παραβλέπουν την ουσία του δικαιώματος και τη χρηστή απονομή της δικαιοσύνης.
Τον ξεπερασμένο τρόπο λειτουργίας της ελληνικής δικαιοσύνης καταδεικνύει η κρίση του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ σε διένεξη μεταξύ Χανίων και Ηρακλείου με σημείο αιχμής την ίδρυση (δεύτερου) Εφετείου στο Ηράκλειο. Οπως εξηγεί ο κ. Αναγνωστάκης, που χειρίσθηκε την υπόθεση εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων, «ο ΟΗΕ προτάσσει την ανάγκη εκσυγχρονισμού της δικαιοσύνης. Εμείς ασχολούμαστε με έδρες και δικογραφίες σε χαρτί αφήνοντας ανεκμετάλλευτα τα προγράμματα Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης.
Χρειάζονται τέσσερις μήνες για να μεταφερθεί μια δικογραφία, ενώ οι εισαγγελίες θα έπρεπε να επικοινωνούν με e-mail, τα έγγραφα και οι δικογραφίες να μεταφέρονται ηλεκτρονικά».

Ο κ. Αναγνωστάκης επισημαίνει άλλη μια ανάγκη που προτάσσεται στην εποχή της ηλεκτρονικής, διασυνοριακής δικαιοσύνης: την ύπαρξη αυτόματης μετάφρασης στις δίκες και την υποχρέωση να μεταφράζονται οι δικογραφίες. Ζώντας ακόμη στον απόηχο της σφραγίδας του ενωμοτάρχη, εμείς θεωρούμε τη διερμηνεία, υπηρεσία ήσσονος σημασίας στις δίκες...

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ