"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Υπέρ του «Κάουφμαν»

Tου Νικου Βατοπουλου

H είδηση ότι ο «Κάουφμαν», το ιστορικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας, περνάει δύσκολες μέρες, έρχεται να επιβεβαιώσει μία αίσθηση. Οτι το κοινό, που μπορεί να στηρίξει ένα τέτοιο βιβλιοπωλείο, είναι μικρό, πολύ μικρό, και εντέλει ανίσχυρο να ανατρέψει την πορεία της Αθήνας προς ένα τοπίο χωρίς πνευματικούς φανούς.

Είναι η ειρωνεία της όποιας ευημερίας κατέκτησε η πρωτεύουσα τις τελευταίες δεκαετίες. Η οδός Σταδίου, που στην απόληξή της προς το Σύνταγμα, έχει επώνυμους οίκους και πολυτελείς βιτρίνες, αδυνατεί να συντηρήσει ένα ιστορικό βιβλιοπωλείο, συνυφασμένο με τη βαθύτερη φυσιογνωμία της Αθήνας, συστατικό και αυτό των αφανών κοιτασμάτων μιας πόλης, αυτών που δίνουν αύρα πολιτισμού.

Ο «Κάουφμαν», στεγασμένος επί δεκαετίες σ’ ένα ατμοσφαιρικό κτίριο που χτίστηκε τη δεκαετία του 1920, διασώζει όχι μόνο την ατμόσφαιρα ενός παλιού, ευρωπαϊκού βιβλιοπωλείου, αλλά και το βαθύ κανάλι της γαλλόφωνης παράδοσης στη χώρα μας. Ως το κατ’ εξοχήν γαλλικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας, ο «Κάουφμαν» ανακαλεί μνήμες που πηγάζουν από τον Μεσοπόλεμο. Η πληροφορία ότι ο «Κάουφμαν» κινδυνεύει είναι παλιά, τη γνωρίζουν όσοι αγαπούν επί της ουσίας το βιβλίο σε αυτήν τη μεγάλη πόλη. Είχε μεταφερθεί στόμα με στόμα και το άκουσμα της λέξης «Κάουφμαν» έφερνε στον νου τη στενή, ξύλινη, στριφογυριστή σκάλα και το ιστορικό πατάρι με τα ωραιότερα λευκώματα και το μεγαλύτερο βάθος σε γαλλικά βιβλία τσέπης. Η ατμόσφαιρα είναι οι νοτισμένοι τοίχοι, τα βήματα που έχουν βαθουλώσει στα σκαλοπάτια, το φως καθώς πέφτει γλυκά, θωπευτικά πάνω σε στοίβες χαρτιού. Είναι η μυρωδιά της επιθυμίας.

Αυτό δεν αναπαράγεται ούτε ξαναγεννιέται. Είτε υπάρχει είτε πεθαίνει. Μία πόλη που είναι πραγματικά πολιτισμένη, τέτοια βιβλιοπωλεία τα προστατεύει. Η Αθήνα γίνεται ομοιόμορφη. Τα πολύ ωραία καταστήματα της Σταδίου μπορεί κανείς να τα βρει στις Βρυξέλλες ή στο Κουβέιτ ή στη Σεούλ. Αλλά ο «Κάουφμαν» είναι ένα αθηναϊκό προϊόν. Το γέννησε ο τόπος, η αστική παιδεία, η πεποίθηση ότι η γνώση είναι πλούτος. Η Σταδίου είχε κάποτε την «Εστία». Από τα παλιά βιβλιοπωλεία της έχει μείνει μόνο ο «Σιδέρης», τα πολλά βιβλιοχαρτοπωλεία της έχουν κλείσει εδώ και δεκαετίες. Η πόλη έχει ορίσει άλλες προτεραιότητες
.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

1 σχόλιο:

Lalù είπε...

Έχω περάσει άπειρες ώρες της ζωής μου να χαζεύω τα ράφια του Kaufmann. Θα ήταν πραγματικά κρίμα να χαθεί αυτό το μαγικό μέρος υπέρ supermarket βιβλίων και χωρων χωρίς ταυτότητα.