Το 2004, η επιτροπή κατέγραψε νέες παραβάσεις, αλλά και πάλι ουδείς τιμωρήθηκε. Η υπόθεση Siemens έφερε στο φως σειρά παροχών σε είδος προς υποψηφίους, που δεν είχαν δηλωθεί στις εκλογικές δαπάνες του 2007, αλλά και πάλι η Βουλή δεν κάλεσε τους «εμπλεκομένους» να δώσουν εξηγήσεις.
Ο νόμος προβλέπει ότι ο βουλευτής δικαιούται να λαμβάνει έως 3.000 ευρώ από ένα φυσικό πρόσωπο για προεκλογικές δαπάνες (δηλώνοντάς το βεβαίως), αλλά και αυτή η διάταξη στην πράξη καταστρατηγείται. Εάν, π.χ., ένας υποψήφιος κάνει μια συνεστίαση σε μαγαζί και κάποιος αγοράσει 50 προσκλήσεις αλλά χρησιμοποιήσει μόνο τη δική του, ουδείς είναι σε θέση να τον ελέγξει.
Στη Β΄ Αθηνών, για παράδειγμα, το 40% της δαπάνης που διακινείται εκτός λογαριασμών είναι 54.000 ευρώ και βέβαια είναι λίαν αμφίβολο ότι το ποσό αυτό ξοδεύεται σε... καφέδες και γλυκίσματα, αλλά και έτσι να είναι, πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Σε αυτές τις εκλογές, η κ. Σοφία Ανδριοπούλου του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει ότι θα δαπανήσει κάτω από 1.000 ευρώ. «Αν δεν βγω εγώ, θα βγει κάποιος άλλος», λέει με αφοπλιστικό τρόπο.
Ενας από τους υποψηφίους που είχε δηλώσει ευθαρσώς υπέρβαση των δαπανών ήταν και ο Στέφανος Μάνος. «Είχα υπερβεί το όριο σαν πρόσωπο», λέει με δόση αυτοσαρκασμού, «αλλά φαίνεται ότι μου το συγχώρησαν...». Ο κ. Μάνος, ο οποίος δεν πολιτεύεται αυτή τη φορά, θεωρεί τη μικρή εκλογική περιφέρεια ως λύση στο πρόβλημα «οικονομία των εκλογών». Για παράδειγμα, 30.000 ψηφοφόρους μπορεί να τους γνωρίσει, αρκεί να ψηφίζει κανείς εκεί όπου μένει, λέει χαρακτηριστικά.
1 σχόλιο:
σχετικά με τις προεκλογικές δαπάνες...
http://pseftes.tumblr.com/post/202436532
Δημοσίευση σχολίου