(Αρθρο απλά ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-ό)
Στο άκουσμα της δήλωσης του βουλευτού Αργύρη Ντινόπουλου στον ραδιοφωνικό σταθμό του Δήμου Αθηναίων Αθήνα 9,84 ξαφνιάστηκα και αμέσως κατάλαβα και πήρα μια σαφή εικόνα πώς και από ποια οπτική γωνία μάς βλέπουν και μας αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί μας. Ομολογώ ότι με συνεκλόνισε όχι τόσο ο κυνισμός της δήλωσης, όσο αυτή καθαυτή η πραγματικότητα που ζούμε στη χώρα μας. Η δήλωσή του (γράφτηκε και στον Τύπο), για να μην παρεξηγηθώ, ήταν επί λέξει: «Έχω την αίσθηση ότι πολλές φορές βλέπουμε την κοινωνία μέσα από τα φιμέ τζάμια των Μερσεντές». Είναι μια δήλωση αυθόρμητη, από αυτές που γίνονται κυρίως σε ανυποψίαστες στιγμές αιφνιδιασμού, είναι βιωματικές και εκφράζουν την εσωτερική παρόρμηση και τα πιστεύω του ατόμου.
Δεν μπορείς να εκφράσεις τόσο εύγλωττα τη νεοελληνική πολιτική αντίληψη και συμπεριφορά, χωρίς να την έχεις ζήσει μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Πρέπει με κάποιον τρόπο να έχεις Μερσεντές πολυτελείας, αυτό που λέει ο λαός «με όλα τα καλούδια» και φυσικά με το σήμα αρχοντιάς, τα φιμέ τζάμια, αυτά που σου εξασφαλίζουν την απόσταση από τον λαουτζίκο. Να πηγαίνεις σε μια εκδήλωση με τη Μερσεντεσάρα σου, με το ερκοντίσιον σου, να φθάνεις με τα χειροκροτήματα των υπηκόων σου, να τους βλέπεις μέσα από τα φιμέ τζάμια με την παλάμη στο κούτελο να προσπαθούν να σε αναγνωρίσουν, να δουν σε ποια μεριά κάθεσαι, ώστε να προστρέξουν στο άνοιγμα της πόρτας σου, για να σε καλοπιάσουν.
Ένα από τα εξέχοντα προνόμια των βουλευτών μας είναι και οι Μερσεντές με τα φιμέ τζάμια. Και μάλιστα με πρωτοβουλία του τότε προέδρου της Βουλής την αποκτούν δωρεάν (λέγε με leasing) ανά διετία, έτσι για να μην εμφανίζονται οι εκπρόσωποι του λαού με παλιό αυτοκίνητο. Δεν είναι δα και τόσο σικ να μετακινούνται οι βουλευτές μας με κατώτερα αυτοκίνητα και προπαντός με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αυτά, εδώ που τα λέμε, είναι μόνο για τους απλούς πολίτες. Αλήθεια, έχετε ποτέ συναντήσει πολιτικό μέσα σε μέσο μαζικής μεταφοράς, εκτός προεκλογικής περιόδου; Σ' εκείνες τις ατέλειωτες ουρές του ΙΚΑ ή ακόμα και στους ΟΠΑΔ, για τις ετήσιες θεωρήσεις των βιβλιαρίων υγείας, έχετε ποτέ απαντήσει πολιτικό;
Είδατε ποτέ βουλευτή να στέκεται μπροστά στα γκισέ των δημοσίων υπηρεσιών, περιμένοντας υπομονετικά την εξυπηρέτησή του; Με ποιον τρόπο κάνουν τις δουλειές τους αυτοί οι άνθρωποι; Πώς διεκπεραιώνουν την καθημερινότητά τους, ώστε να ζήσουν και αυτοί και να αποτυπώσουν το καθημερινό δράμα του πολίτη; Μα έχουν φροντίσει και γι' αυτό με εξαιρετικούς τρόπους. Δικαιούνται υπαλλήλους από το Δημόσιο τους οποίους πληρώνεις εσύ και εγώ, δικαιούνται αστυνομικούς, έχουν ανθρώπους δηλαδή υποτακτικούς για τις δουλειές του σπιτιού. Έχετε ποτέ δει πολιτικό με καροτσάκι σε σούπερ μάρκετ;
Εκεί, για να δει από πρώτο χέρι το τρομερό θέμα της ακρίβειας που κτυπά τα ελληνικά νοικοκυριά; Πώς δηλαδή περιμένουμε να καταπολεμηθεί η ακρίβεια, η αισχροκέρδεια οι διπλές τιμές στο ράφι και στο ταμείο, όταν δεν έχεις πατήσει το πόδι σου σ' αυτούς τους χώρους; Ορθώς ο κ. βουλευτής είπε ότι βλέπουνε τον κόσμο μέσα από τα φιμέ τζάμια των Μερσεντές. Πώς είναι δυνατόν να κατανοήσουν πράγματα που δεν τα έχουν ζήσει ποτέ; Λέμε να απαλειφθεί η τριτοκοσμική εικόνα των ράντζων στα νοσοκομεία και δεν ξέρω αν ποτέ πολιτικός ή οικογενειακό του πρόσωπο νοσηλεύτηκε σε κάποιον βρώμικο διάδρομο νοσοκομείου πάνω σε ράντζο. Δεν έχω ποτέ ακούσει πολιτικό να μιλάει από πρώτο χέρι για τις εντατικές μονάδες θεραπείας, έχοντας την πικρή εμπειρία άρνησης διαθέσεως κρεβατιού σε προσφιλές του πρόσωπο. Ποιος απ' αυτούς έχει πάει ποτέ στις δημόσιες υπηρεσίες ή στις αγενείς εφορίες, όπου ιδρώνεις μπροστά στον τσαμπουκά του υπαλλήλου; Ναι, εκεί που σε στέλνουν από τον ʼννα στον Καϊάφα, να τρέχεις πάνω κάτω τους ορόφους σαν τον Βέγγο. Ναι, εκεί που σου λένε «έλα αύριο» και όταν πας αύριο σου λένε ότι λείπει ο αρμόδιος κι αν τύχεις και τριήμερο λείπουν όλοι. Ποιος θέλεις να τα καταλάβει αυτά; Οι πίσω από τα φιμέ τζάμια;
Όποιος ζήσει τέτοιες οδυνηρές καταστάσεις δεν τις ξεχνά ποτέ. Του γίνονται βιώματα που δεν ξεπερνιούνται και όταν φτάσει στο σημείο να αποφασίζει για κρίσιμα θέματα, τότε οι εικόνες έρχονται στο μυαλό του σαν οπτασία και δεν παραβιάζει την ηθική και τη συνείδηση του. Μια συνείδηση που βαθμιαία διαμόρφωσε μέσα στη ζωή που πλέκεται με την αγωνία, το άγχος της επιβίωσης, την αδικία, τον παραμερισμό, το διαρκές τρέξιμο και την αναλγησία της διοίκησης. Πήρατε σήμερα ένα καλό μάθημα για το πώς φαίνεστε μέσα από τα φιμέ τζάμια των βουλευτών σας. Ισιώστε λοιπόν το κυρτό κορμί σας από τα βάρη που σας συσσώρευσαν για να ζουν αυτοί μέσα στη χλιδή και αντισταθείτε. Μην τους επιτρέπετε άλλο να σας παρατηρούν αφ' υψηλού μέσα από τις κουρσάρες που εσείς πληρώνετε. Οφείλουμε ευχαριστίες στον κύριο βουλευτή που μας ξύπνησε από τον λήθαργο και μας έβαλε στο νόημα των φιμέ τζαμιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου