Προσφυγόπουλα αγέλαστα και ο Παπα-Μαρινάκης από το χωριό Αλάτσατα της Ερυθραίας, 1922-1923. Μουσείο Μπενάκη - Ιστορικά Αρχεία, Αρχείο Ιωάννας Στεφανόπολι.Tης Eλενης Mπιστικα
Το χαμόγελο είχε μείνει πίσω, στα Αλάτσατα της Ερυθραίας, μαζί με τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, το έχει τους. Πήραν μαζί τους μόνο τα παιδιά τους, τα εικονίσματα και με τα ρούχα που φορούσαν πέρασαν τη θάλασσα της προσφυγιάς, χωρίς επιστροφή και ήρθαν στην Ελλάδα. Η φωτογραφία δείχνει προσφυγόπουλα, μανάδες με μωρά στην αγκαλιά και τον Παπα-Μαρινάκη που τα συνόδευσε.
Αυτό που κάνει συγκλονιστική τη φωτογραφία είναι η επίγνωση του δράματος που είχε αλλάξει για πάντα τη ζωή τους και που καθρεφτίζεται στα σοβαρά, αγέλαστα, αλλά πεισματωμένα πρόσωπα των μικρών παιδιών. Θα έφτιαχναν νέες ρίζες εδώ που ήρθαν, όπως και έγινε, και με τις δικές τους οικογένειες πια, ήρθε και το χαμόγελο...
Η φωτογραφία είναι από τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, προέρχεται από το Αρχείο Ιωάννας Στεφανόπολι και είναι μια ακόμη πολύτιμη μαρτυρία, σε μαύρο-άσπρο, αδιάσειστη για το τι τράβηξε ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας και συνεχίζει να τραβάει από τους «αναμορφωτές της ιστορίας».
Η φωτογραφία είναι από τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, προέρχεται από το Αρχείο Ιωάννας Στεφανόπολι και είναι μια ακόμη πολύτιμη μαρτυρία, σε μαύρο-άσπρο, αδιάσειστη για το τι τράβηξε ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας και συνεχίζει να τραβάει από τους «αναμορφωτές της ιστορίας».
Οι φωτογραφίες που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες και οι πρώτες από την εδώ εγκατάστασή τους αποτελούν αδιάσειστο ντοκουμέντο για το τι τράβηξε ο μικρασιατικός Ελληνισμός, κάτι που τείνουν να λησμονήσουν διάφοροι «αναμορφωτές της ιστορίας».
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου