"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Εθνοπατέρες απο τα σαλόνια των ακριβών ξενοδοχείων στην τηλε-χυλόπιτα του ενοικίου


Δεν είναι εύκολη η ζωή του βουλευτή επαρχίας. Πάρτε τον κύριο Μ. Ταμήλο. Κάθε εβδομάδα αφήνει πίσω τα αγαπημένα του Τρίκαλα κι έρχεται στην Αθήνα, όπου για τέσσερις ολόκληρες ώρες παρακολουθεί μια υποεπιτροπή χωρίς κανείς να τον πληρώνει για τον κόπο του. Και σαν να μη φτάνει η υποεπιτροπή που ρουφάει τον πολύτιμο χρόνο του, ο κ. Ταμήλος πρόσφατα έχασε και το δικαίωμα να ξεκουράζει το ταλαίπωρο κεφάλι του πάνω στα πούπουλα χήνας με τα οποία το ξενοδοχείο «Πλάζα» γεμίζει τα μαξιλάρια του. Γιατί πια, οι βουλευτές επαρχίας δεν δικαιούνται δωμάτιο στα αθηναϊκά ξενοδοχεία, αλλά μονάχα 1.000 ευρώ επίδομα ενοικίου.

Τις τελευταίες μέρες, στο εντευκτήριο της Βουλής οι εφημερίδες μικρών αγγελιών έχουν μεγάλη πέραση. Οι βουλευτές αρχίζουν τα τηλέφωνα με το που βγαίνει το φύλλο, γιατί ξέρουν πως υπάρχουν άλλοι 200 που κυνηγούν το καλό διαμέρισμα. 

«Κι εσείς βουλευτής είστε;», διηγήθηκε ένας απ’ τους ανέστιους της Βουλής πως του είπε στο ακουστικό μια υποψήφια σπιτονοικοκυρά. «Αφήστε», συνέχισε, «δεν δίνω το σπίτι με 1.000 ευρώ!»

Η τηλε-χυλόπιτα είναι άλλη μια δοκιμασία για τους ξεριζωμένους βουλευτές. Βλέπετε, όλοι οι δρόμοι που οδηγούν στη Βουλή, η Κουμπάρη, η Μέρλιν και η Σέκερη, παραμένουν στα ρετιρέ των ενοικίων. Μπροστά τους χάσκει ο δρόμος του μισεμού προς το Χαλάνδρι, το Μαρούσι, του Παπάγου. Χωρίς «bell boy», χωρίς ρεσεψιόν, χωρίς υπηρεσία δωματίου.

Οι περισσότεροι από εκείνους που αυτές τις μέρες μαζεύουν τις βουλευτικές τους βαλίτσες ήδη νοσταλγούν το «Parliament», το μπαρ του ημιωρόφου στο ξενοδοχείο «Πλάζα» όπου συναντιόνταν κάθε πρωί για «American breakfast». Εκεί έπνιγαν τις ιδεολογικές τους διαφορές σε χυμό γκρέιπφρουτ, αδελφωμένοι μες στις βελούδινες πολυθρόνες και τις λευκοστολισμένες ροτόντες, διαφωνώντας μονάχα για το αν είναι αρκετά ζεστά τα κρουασανάκια με σοκολάτα. Η ζωή ήταν γλυκιά τότε. Πώς να ξεχάσει, λ.χ., ο Κώστας Τζαβάρας, τη μέρα που το ξενοδοχείο στο οποίο έμενε απ’ όταν άφησε πίσω τον Πύργο Ηλείας του έστειλε με κούριερ δίπατη τούρτα για να γιορτάσει την υπουργοποίησή του;

Φυσικά, πάντα υπάρχουν και οι αμφισβητίες. Ενας βουλευτής από τη Βοιωτία, π.χ., ο κ. Ι. Καράμπελας, στο πλαίσιο της νοσταλγίας για τη μυθική Γκόλφω, απαρνήθηκε κάθε τι το αθηναϊκό και μαζί τα ρουμ σέρβις και τα ντιλίβερι και αποφάσισε κάθε βράδυ να βγαίνει σε αναζήτηση τροφής στο Εβερεστ και στα λοιπά ταχυφαγεία του Συντάγματος. Μέχρι που τον κατάλαβαν οι άλλοι βουλευτές και άρχισαν να του φορτώνονται, για να φέρει γυρίζοντας και σ’ εκείνους λίγο «βρώμικο» απ’ τα νυχτερινά του στέκια. Γιατί πόσες μέρες στη σειρά αντέχει ο βουλευτής να τρώει κονφί πάπιας και σαλτιμπόκα μόσχου;

Αντίστοιχες ιδεολογικές αναζητήσεις είχε και ο Μιχάλης Κασσής, ο βουλευτής που προσγειώθηκε ανώμαλα απ’ τ’ αλώνια των Ιωαννίνων στα σαλόνια του Πλάζα και δεν μπόρεσε ποτέ να συνθηκολογήσει αληθινά με την πολυτέλεια. Αν η μνήμη σας δεν σας βοηθάει, ο κ. Κασσής είναι εκείνος ο κύριος που πρώτα παραιτήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και ύστερα, όταν τον ρώτησαν τι τύχη θα έχει το κόμμα μετά την αποχώρησή του, απάντησε με εκείνη την κομψή ατάκα: «Θα το βρει κάποια στιγμή η γκαβή τ’ αρνί!». Ο εξευγενισμένος αυτός βουλευτής, τον οποίο προ εβδομάδων μήνυσαν οι υπεύθυνοι της γαλακτοβιομηχανίας «Δωδώνη» επειδή τους έσπασε την πόρτα βρίζοντας παράλληλα τα Θεία(!), πέρασε δύσκολα στο Πλάζα. Κάθε βράδυ τρύπωναν οι τύψεις κάτω από το πουπουλένιο του πάπλωμα και τον κατέτρωγαν ώς το ξημέρωμα. «Τι θα πω στο γιο μου αν με ρωτήσει τι έκανα στην Αθήνα; Οτι κοιμόμουν στο Πλάζα; Στη μητέρα μου, τι να της πω, ότι έρχομαι να σου κόψω τη σύνταξη, αλλά εγώ μένω στο Πλάζα;», μονολογούσε εκείνο το πρωί που άφησε πίσω του το ΠΑΣΟΚ. Και μετά πέρασε την κρυστάλλινη πύλη του ξενοδοχείου και το σκαρπίνι του βυθίστηκε στο αφράτο πέλος από την Περσία...

Δεν υπάρχουν σχόλια: