Η αφελληνοποίηση των ελληνικών ποδοσφαιρικών ομάδων
Γράφει ο "ΕΞΩ ΑΡΙΣΤΕΡΑ"
Οσο φτωχή κι αν ήταν η χειμερινή μεταγραφική περίοδος που εκπνέει σήμερα Δευτέρα (20.00), χρωματίστηκε από την περαιτέρω αφελληνοποίηση των ελληνικών ποδοσφαιρικών ομάδων που κατακλύζονται από αλλοδαπούς παίκτες και μάλιστα εν πολλοίς τρίτης και τέταρτης διαλογής.
Οι περισσότερες από τις 16 ομάδες της Σούπερ Λίγκας χρησιμοποιούν μάξιμουμ 4-5 Ελληνες, ενώ βλέπουμε στα γήπεδα και ποδοσφαιρικές «Βαβέλ» τύπου Αρη και ΑΕΚ να παρατάσσονται με λεγεώνα δέκα ξένων!
Παρεμπιπτόντως για την ΑΕΚ υπενθυμίζεται εκείνο το ανέκδοτο- όπως αποδείχτηκε- που (μας) αφηγήθηκαν το 2004 ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ κ. Νικολαΐδης και οι συνεργάτες του, αναφέροντας στους βασικούς στόχους τους τη δημιουργία σε μια πενταετία ομάδας με ελληνικό κορμό και μάλιστα εν ενεργεία διεθνών. Εξάλλου, «γεμίσαμε Γκαρσία » σχολίαζε (εν)δηκτικά- αλλά όχι υποτιμητικά- φίλος Σαλονικιός, ορμώμενος από το ότι ΠΑΟΚ, Αρης και Ηρακλής είχαν λατινοαμερικανό παίκτη με αυτό το επώνυμο.
Με τις προαναφερθείσες αναλογίες (αλλοδαπών- ελλήνων) παικτών, η σημειολογική παρατήρηση είναι ότι ναι μεν οι ομάδες (ΠΑΕ) είναι ιδιοκτησιακά ελληνικές, αλλά ακριβολογώντας ίσως θα ήταν ορθότερο να μιλάμε για «το πρωτάθλημα στην Ελλάδα» και όχι για «το ελληνικό πρωτάθλημα».
Ωστόσο, η σοβαρότερη επίπτωση έχει να κάνει με τη δυναμικότητα της εθνικής ομάδας καθώς περιορίζονται δραματικά οι δυνατότητες επιλογής για τον (όποιον) ομοσπονδιακό τεχνικό, αφού οι έλληνες ποδοσφαιριστές αποτελούν μειοψηφία στα ρόστερ των συλλόγων τους ή δεν αγωνίζονται ως βασικοί.
Προφανώς το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό. Η ποδοσφαιρική παγκοσμιοποίηση έχει εντείνει το πρόβλημα της αποεθνοποίησης των ομάδων και των εγχώριων πρωταθλημάτων σε βαθμό που να ανησυχεί σοβαρά τα διεθνή κονκλάβια της μπάλας. Εξ ου και το πολύκροτο σχέδιο του προέδρου της FΙFΑ κ. Μπλάτερ - συνεπικουρούντος και του ομολόγου του της UΕFΑ κ. Πλατινί - με τον κωδικό «6 (γηγενείς) + 5 (αλλοδαποί)», που όμως είναι πολύ δύσκολο να υιοθετηθεί τουλάχιστον από την Ευρωπαϊκή Ενωση καθώς αντιβαίνει στη βασική ιδρυτική αρχή της ελεύθερης μετακίνησης των εργαζομένων στις χώρες-μέλη.
Στα καθ΄ ημάς, υπήρξαν- έστω και συγκυριακά- περιπτώσεις που το ρόστερ διέθετε έναν ευάριθμο και δυναμικό πυρήνα παικτών που θα μπορούσε να αποτελέσει τη μαγιά για «ελληνοκεντρική» ομάδα. Θεωρητικά μιλάμε τώρα, αν και εφόσον ένας σύλλογος θέλει και μπορεί να κρατήσει την εν λόγω μαγιά (...)
πηγη ΤΟ ΒΗΜΑ
Ετικέτες
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ,
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΑΠΟΨΕΙΣ,
ΒΗΜΑ,
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου