Από τον ΣΗΦΗ ΠΟΛΥΜΙΛΗ Η πρόταση για την κατάργηση της βάσης του «10» στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ, στην οποία φαίνεται ότι κατέληξαν -ομοφώνως μάλιστα- όλοι οι εκπρόσωποι των φορέων και των κομμάτων που μετέχουν στον διάλογο, αναδεικνύει για μία ακόμα φορά τις παθογένειες που ταλανίζουν τόσο το εκπαιδευτικό όσο και το πολιτικό μας σύστημα...
Αν μετά από τόσους μήνες διαλόγου η μόνη άμεση μεταρρύθμιση αφορά τη βάση του «10», χωρίς μάλιστα να συνοδεύεται από την αλλαγή του εξεταστικού συστήματος, που μετατίθεται για μερικά χρόνια, τότε κάτι πήγε στραβά στον διάλογο...
ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙ κανείς ότι δημιουργείται ένα κοινωνικό πρόβλημα με τον αποκλεισμό μερικών χιλιάδων υποψηφίων από τα ΑΕΙ κάθε χρόνο. Ομως το πρόβλημα δεν λύνεται με τη μετάθεσή του... Γιατί αυτό γίνεται, επί της ουσίας, με την εισαγωγή στα ΑΕΙ φοιτητών που δεν έχουν τις ελάχιστες δυνατές γνωστικές προϋποθέσεις. Απλώς μεταφέρεται ο αποκλεισμός εντός των ΑΕΙ με φοιτητές που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν και αναγκάζονται να σπαταλούν χρόνο και χρήμα για να τελειώσουν σε πολλαπλάσιο χρόνο μια σχολή και να πάρουν ένα πτυχίο χωρίς αντίκρυσμα... Γιατί, βέβαια, θα εισαχθούν σε κάποια σχολή χαμηλής επιλογής, που συνήθως έχει δημιουργηθεί για καιροσκοπικούς λόγους, χωρίς υποδομές, χωρίς μόνιμους διδάσκοντες...
Η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ του Λυκείου, που σωστά έχει προταχθεί από τους μετέχοντες στον διάλογο ως αναγκαία προϋπόθεση για την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος και θα μπορούσε να δώσει ουσιαστική λύση στο πρόβλημα, είναι αντικειμενικά μια μακρόχρονη και επίπονη διαδικασία. Ακόμα κι αν ξεκινήσει από την επόμενη χρονιά, είναι προφανές ότι για να αποδώσει θέλει πίστωση χρόνου. Αρα, η κατάργηση της βάσης στις εισαγωγικές αν θα γίνει τώρα δεν προσφέρει τίποτε απολύτως από μια επιφανειακή αύξηση του αριθμού των εισακτέων. Πρόκειται απλώς για μια εκπαιδευτική φιλανθρωπία, όπως τη χαρακτήριζε πριν από μερικά χρόνια ο πρόεδρος της επιτροπής κ. Μπαμπινιώτης, ερήμην των πανεπιστημίων και εις βάρος της ποιότητας της επιστημονικής παιδείας... Για να αλλάξει άποψη, στη συνέχεια, και να ταχθεί εκτάκτως και προσωρινά, όπως υποστήριζε, στην κατάργησή της...
ΕΙΤΕ ΜΑΣ βολεύει είτε όχι, η παιδεία χρειάζεται τώρα ριζικές τομές και όχι κάποια προσωρινά μπαλώματα. Κι αν οι πολιτικοί διστάζουν για λόγους πολιτικού κόστους, οι δάσκαλοι όλων των βαθμίδων οφείλουν να είναι απέναντί τους και όχι να προσπαθούν να καλύψουν απλώς τα προβλήματα. Μακάρι η ολοκληρωμένη πρόταση που θα παρουσιάσει η επιτροπή μετά το τέλος του διαλόγου, να δίνει τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε και να μην πρυτανεύσει για μία ακόμα φορά η λογική του πολιτικού κόστους και των καιροσκοπικών συντεχνιακών ή άλλων συμψηφισμών...
Αν μετά από τόσους μήνες διαλόγου η μόνη άμεση μεταρρύθμιση αφορά τη βάση του «10», χωρίς μάλιστα να συνοδεύεται από την αλλαγή του εξεταστικού συστήματος, που μετατίθεται για μερικά χρόνια, τότε κάτι πήγε στραβά στον διάλογο...
ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙ κανείς ότι δημιουργείται ένα κοινωνικό πρόβλημα με τον αποκλεισμό μερικών χιλιάδων υποψηφίων από τα ΑΕΙ κάθε χρόνο. Ομως το πρόβλημα δεν λύνεται με τη μετάθεσή του... Γιατί αυτό γίνεται, επί της ουσίας, με την εισαγωγή στα ΑΕΙ φοιτητών που δεν έχουν τις ελάχιστες δυνατές γνωστικές προϋποθέσεις. Απλώς μεταφέρεται ο αποκλεισμός εντός των ΑΕΙ με φοιτητές που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν και αναγκάζονται να σπαταλούν χρόνο και χρήμα για να τελειώσουν σε πολλαπλάσιο χρόνο μια σχολή και να πάρουν ένα πτυχίο χωρίς αντίκρυσμα... Γιατί, βέβαια, θα εισαχθούν σε κάποια σχολή χαμηλής επιλογής, που συνήθως έχει δημιουργηθεί για καιροσκοπικούς λόγους, χωρίς υποδομές, χωρίς μόνιμους διδάσκοντες...
Η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ του Λυκείου, που σωστά έχει προταχθεί από τους μετέχοντες στον διάλογο ως αναγκαία προϋπόθεση για την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος και θα μπορούσε να δώσει ουσιαστική λύση στο πρόβλημα, είναι αντικειμενικά μια μακρόχρονη και επίπονη διαδικασία. Ακόμα κι αν ξεκινήσει από την επόμενη χρονιά, είναι προφανές ότι για να αποδώσει θέλει πίστωση χρόνου. Αρα, η κατάργηση της βάσης στις εισαγωγικές αν θα γίνει τώρα δεν προσφέρει τίποτε απολύτως από μια επιφανειακή αύξηση του αριθμού των εισακτέων. Πρόκειται απλώς για μια εκπαιδευτική φιλανθρωπία, όπως τη χαρακτήριζε πριν από μερικά χρόνια ο πρόεδρος της επιτροπής κ. Μπαμπινιώτης, ερήμην των πανεπιστημίων και εις βάρος της ποιότητας της επιστημονικής παιδείας... Για να αλλάξει άποψη, στη συνέχεια, και να ταχθεί εκτάκτως και προσωρινά, όπως υποστήριζε, στην κατάργησή της...
ΕΙΤΕ ΜΑΣ βολεύει είτε όχι, η παιδεία χρειάζεται τώρα ριζικές τομές και όχι κάποια προσωρινά μπαλώματα. Κι αν οι πολιτικοί διστάζουν για λόγους πολιτικού κόστους, οι δάσκαλοι όλων των βαθμίδων οφείλουν να είναι απέναντί τους και όχι να προσπαθούν να καλύψουν απλώς τα προβλήματα. Μακάρι η ολοκληρωμένη πρόταση που θα παρουσιάσει η επιτροπή μετά το τέλος του διαλόγου, να δίνει τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε και να μην πρυτανεύσει για μία ακόμα φορά η λογική του πολιτικού κόστους και των καιροσκοπικών συντεχνιακών ή άλλων συμψηφισμών...
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου