Η «Μαρία», απόφοιτη πανεπιστημιακής σχολής, εργάζεται εδώ και
περίπου πέντε μήνες ως καθαρίστρια σε εταιρεία που έχει αναλάβει τον
καθαρισμό των υποκαταστημάτων μεγάλου δημόσιου οργανισμού. Ο μισθός της
είναι περίπου 700 ευρώ. Αυτή τη στιγμή, όπως λέει η ίδια, είναι «απλήρωτη τέσσερις μήνες. Η εταιρεία επικαλείται οφειλές του Δημοσίου προς αυτή. Aν αυτό είναι αλήθεια δεν μπορώ να το ξέρω εγώ».
Ούτως ή άλλως οι οφειλές των εταιρειών που αναλαμβάνουν την καθαριότητα
και άλλες υπηρεσίες στα κτίρια όπου στεγάζονται υπηρεσίες του Δημοσίου,
όπως τα νοσοκομεία, προς τους εργαζομένους τους ήταν συνηθισμένη
υπόθεση. «Απλά εδώ και έναν χρόνο η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο» συμπληρώνει.
Η «Μαρία» της συγκεκριμένης ιστορίας θα μπορούσε και να θεωρηθεί
από τους τυχερούς του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Πιστεύει ότι τελικά θα
πάρει τα χρήματά της, ενώ έχει μια σύμβαση στην οποία τουλάχιστον
τηρούνται τα προβλεπόμενα από τον νόμο. Πριν από ακριβώς τέσσερα χρόνια η
Κωνσταντίνα Κούνεβα, καθαρίστρια και τότε γενική
γραμματέας της Παναττικής Ενωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού,
δέχθηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι. Το περιστατικό αυτό έφερε σε
κάποιον βαθμό στο φως τις συνθήκες εργασίας των γυναικών αυτών. Αν και
το 2010, ως συνέπεια και της δημοσιότητας που έλαβε η υπόθεση Κούνεβα,
ψηφίστηκε ο Νόμος 3863 που, μεταξύ άλλων, προσπαθούσε να περιορίσει την
εργασιακή ζούγκλα στον συγκεκριμένο τομέα, ελάχιστα πράγματα έχουν
αλλάξει. Ή μάλλον έχουν αλλάξει προς το χειρότερο.
Σύμφωνα με την Παναττική Ενωση Καθαριστριών και Οικιακού
Προσωπικού, αυτή τη στιγμή εργάζονται περίπου 30.000 - 40.000 άνθρωποι
- στη συντριπτική τους πλειονότητα γυναίκες - σε όλη την Ελλάδα, σε
εταιρείες που αναλαμβάνουν την καθαριότητα κτιρίων όπου στεγάζονται
ιδιωτικοί και (κυρίως) δημόσιοι οργανισμοί. Πρόκειται μάλιστα για έναν
από τους ελάχιστους τομείς όπου ο αριθμός των θέσεων εργασίας έχει
παραμείνει σταθερός τα τελευταία χρόνια, καθώς τα νοσοκομεία και τα άλλα
δημόσια κτίρια «εξακολουθούν να καθαρίζονται». Μόνο που συνεχίζονται επίσης οι κακοπληρωμένες βάρδιες, η αδήλωτη εργασία, οι εργαζόμενοι που μένουν για μήνες απλήρωτοι.
Οι κομπίνες που κάνουν αρκετές εταιρείες έχουν ευρεία «γκάμα».
Εργολάβοι συμφωνούν με τον οργανισμό που εξυπηρετούν να πληρώνονται από
εκείνον κάθε τρίμηνο, με αποτέλεσμα να είναι ασυνεπείς προς τις
εργαζόμενές τους. Εταιρείες συνεχίζουν να παίρνουν έργα με αδιαφανείς
διαδικασίες.
Η εφευρετικότητα των εργολάβων προκειμένου να καταβάλλουν όσο το
δυνατόν λιγότερα χρήματα στις εργαζόμενές τους δεν έχει όρια. Για
παράδειγμα, ένας τρόπος να μην καταβάλλονται τα βαρέα και ανθυγιεινά
ένσημα είναι οι εργαζόμενες που δουλεύουν σε νοσοκομεία να δηλώνονται σε
άλλες θέσεις.
Και βέβαια υπάρχει και το εξής αμίμητο: Εργοδότριες εταιρείες
υπογράφουν με το Δημόσιο συμβάσεις στις οποίες προβλέπεται υψηλότερο
εργατικό κόστος, οι συμφωνίες εκτελούνται από τους κρατικούς φορείς,
αλλά οι συγκεκριμένες εταιρείες έχουν αναπροσαρμόσει προς τα κάτω τους
μισθούς από τον περασμένο Φεβρουάριο, μετά την ψήφιση των μέτρων.
«Αν και οι εργοδότες υποχρεούνται να καταβάλλουν τη μισθοδοσία
μέσω τραπέζης, πολλές φορές αυτό δεν τηρείται, καταβάλλουν τις αμοιβές
μετρητοίς και δίνουν λιγότερα από τα συμφωνημένα στις καθαρίστριες» λέει η πρόεδρος της Παναττικής Ενωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού Βλασία Δημητρακοπούλου.
Σε κάποιες περιπτώσεις προχωρούν ένα βήμα παραπέρα:
«Σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας ο εργολάβος κατέθετε τα χρήματα στην τράπεζα, την επομένη όμως υποχρέωνε τις υπαλλήλους να επιστρέψουν μέρος του ποσού. Ο συγκεκριμένος εργολάβος έχει επανειλημμένως υποπέσει σε παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας, παρ' όλα αυτά παραμένει στο συγκεκριμένο νοσοκομείο εξαιτίας της αδιαφορίας των Αρχών» προσθέτει η κυρία Δημητρακοπούλου. «Ακόμη και όταν υπάρχει συγκεκριμένη παραβίαση διαπιστωμένη από την Επιθεώρηση Εργασίας, κυρώσεις δεν υπάρχουν. Εχουν παρατηρηθεί φαινόμενα εταιρειών που ανήκουν σε συγγενείς στελεχών των νοσοκομείων τα οποία καλούνται να καθαρίζουν. Και βέβαια πολλές φορές όταν θέλουμε να αναδείξουμε μια εργοδοτική αυθαιρεσία έχουμε απέναντί μας στελέχη των δημοσίων οργανισμών, ανώτερου αλλά και χαμηλότερου επιπέδου. Είναι ένα σύστημα διαφθοράς από το οποίο χάνουν και οι εργαζόμενοι, που δεν πληρώνονται τα χρήματά τους, αλλά και το ίδιο το Δημόσιο»
«Σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας ο εργολάβος κατέθετε τα χρήματα στην τράπεζα, την επομένη όμως υποχρέωνε τις υπαλλήλους να επιστρέψουν μέρος του ποσού. Ο συγκεκριμένος εργολάβος έχει επανειλημμένως υποπέσει σε παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας, παρ' όλα αυτά παραμένει στο συγκεκριμένο νοσοκομείο εξαιτίας της αδιαφορίας των Αρχών» προσθέτει η κυρία Δημητρακοπούλου. «Ακόμη και όταν υπάρχει συγκεκριμένη παραβίαση διαπιστωμένη από την Επιθεώρηση Εργασίας, κυρώσεις δεν υπάρχουν. Εχουν παρατηρηθεί φαινόμενα εταιρειών που ανήκουν σε συγγενείς στελεχών των νοσοκομείων τα οποία καλούνται να καθαρίζουν. Και βέβαια πολλές φορές όταν θέλουμε να αναδείξουμε μια εργοδοτική αυθαιρεσία έχουμε απέναντί μας στελέχη των δημοσίων οργανισμών, ανώτερου αλλά και χαμηλότερου επιπέδου. Είναι ένα σύστημα διαφθοράς από το οποίο χάνουν και οι εργαζόμενοι, που δεν πληρώνονται τα χρήματά τους, αλλά και το ίδιο το Δημόσιο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου