"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Φιλοτομαριστές "σωτήρες"


Και μετά απορούν και αγανακτούν με την ισοπεδωτική μανία των πολιτών. Που εκλαμβάνουν όλους τους πολιτικούς ως αφερέγγυους, ανυπόληπτους και καιροσκόπους. Τουλάχιστον.

Μερικά περιστατικά από τις τελευταίες τους επιδόσεις είναι αποκαλυπτικά

Πρώτα οι κωλοτούμπες των Σαμαρονεοδημοκρατών. Που από το Ζάππειο 1, 2, 3 κατέληξαν στην αγκαλιά του Γιώργου Παπανδρέου και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου

Επειτα οι κωλοτούμπες των Βενιζελοπασόκων. Που αφού πρώτα υποκλίθηκαν σε όλα τα Μνημόνια, στην συνέχεια άρχισαν να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τον πόνο του φτωχού λαού. 

Και τώρα-το τελευταίο επεισόδιο του ίδιου σίριαλ -ο εμφυλιοπολεμικός σπαραγμός στους κόλπους των Ανεξάρτητων Ελλήνων

Εχουμε κα λέμε. Κατά χρονολογική σειρά.
Οποιος στρατεύεται σε κόμμα, παράταξη η κίνηση υπό την ηγεσία του Πάνου Καμμένου είναι τουλάχιστον πολιτικά αστοιχειώτος. Και επειδή ουδείς εξ αυτών των τάχα μου ανταρτών δεν είναι, τότε δύο τινά συμβαίνουν.  

Το πρώτο ότι έτσι αποενοχοποιούνται Μνημονιακά. Και κραδαίνοντας αντιμνημονιακή σημαία εξασφαλίζουν μια θεσούλα στο Κοινοβούλιο ώστε να λαμβάνουν μέρος στο παιχνίδι το πολιτικό και να εισπράττουν την παχουλή αποζημιωσούλα τους. Μ' ένα σμπάρο δύο τρυγόνια!

Με απλά λόγια το Μνημόνιο εκτίναξε στα ύψη τις μετοχές καιροσκόπων πολιτικών και αιλουροειδών σχολιαστών. Να ευγνωμονούν και να ανάβουν λαμπάδα στο μπόι της Μέρκελ και του Σόιμπλε . Τι θα έκαναν όλα αυτά τα άδεια κοστούμια χωρίς τους «βάρβαρους» Γερμανούς. Α ρε Καβάφη ούτε προφήτης να ήσουν


Πάμε παρακάτω.
Αφού πέρασαν εφτά ολόκληροι μήνες από εκείνο το απίστευτο περιστατικό, όπου ο Καμμένος απαιτούσε το υπουργείο Αμυνας προκειμένου η αντιμνημονιακή του πατιέντερα να μεταλλαχθεί σε φιλομνημονιακή, τώρα ο Γιάννης Μανώλης το θυμήθηκε και γι αυτό το λόγο την έκανε με μικρά πηδηματάκια ντροπιασμένος, τάχα μου, από τον αρχηγό του. Τι σημαίνει αυτό; 

Θα σας το πω με όρους συζυγικών σχέσεων.

Ειναι σαν την μυξοπαρθένα που εν γνώση της παντρεύεται γκέι για τα λεφτά του και ύστερα από κάμποσους μήνες σπεύδει υποδυόμενη την χαμηλοβλεπούσα και ντροπιασμένη να ζητήσει διαζύγιο με χοντρή διατροφή λέγονας στον δικαστή με δάκρυα στα μάτια «Ο άντρας μου είναι αδελφή». Ουστ απ΄ εδώ παρθενορραφή.


Ασε το χειρότερο απ' όλα αυτά
. Οτι δηλαδή κατασκεύασαν έναν κόμμα με μοναδικό κριτήριο το Μνημόνιο. Για την πατρίδα ρε γαμώτο. Πρώτο άπαντες εκλαμβάνουν τον εαυτό τους ως ανεξάρτητο. Δεύτερο όλα τα μη κυβερνητικά κόμματα χωρούν σ' αυτό το μαντρί. Από τον Μιχαλολιάκο μέχρι την Παπαρήγα. Επομένως -τρίτο αυτό- δεν πρόκειται περί πολιτικής αλλά για καραμπινάτη επικοινωνική τακτική. Ανέκδοτο και καφενείο παμπόνηρης, νεοελληνικής τακτικής

Το συμπέρασμα απλό:


Ολος αυτός ο εμφυλιοπολεμικός ορυμαγδός συντελείται για δύο λόγους. Επειδή οι πέτσινοι διαφωνούντες και πρώην «ανεξάρτητοι» προσβλέπουν σε ραγδαίες εξελίξεις που θα λάβουν χώρα συντόμως και θ' αλλάξουν το ρευστό σκηνικό. Και επειδή έτσι θα εξσφαλίσουν για την πάρτη τους ρόλο πρωταγωνιστικό.  

Ποια πατρίδα και κουραφέξαλα. Για το τομάρι τους ρε γαμώτο!

Δεν υπάρχουν σχόλια: