Για να αποφασίσουν αν θα δώσουν υπηκοότητα σε κάποιον ξένο, οι
αρχαίοι Ελληνες έθεταν το θέμα σε ψηφοφορία, πετώντας χρωματιστά βότσαλα
(«ψήφους») σε μία υδρία. Στις 17 Ιουνίου, σχεδόν το 29,7% των Ελλήνων
ψηφοφόρων επέλεξε τα χρώματα της Νέας Δημοκρατίας, ενός κεντροδεξιού
κόμματος που στηρίζει ευρέως τη συμφωνία στήριξης της χώρας με την
Ευρωπαϊκή Ενωση. Θεωρήθηκε ψήφος υπέρ της παραμονής της χώρας στο κοινό
νόμισμα. Η Νέα Δημοκρατία ξεπέρασε οριακά τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος απειλούσε
να ακυρώσει τη συμφωνία στήριξης. Αυτό θα κατέληγε σε απόρριψη της
Ελλάδας από την Ευρωζώνη ή, στην καλύτερη περίπτωση, στον εξοστρακισμό
της (άλλη μια προσφιλής αρχαία ελληνική πρακτική) από τα υπόλοιπα μέλη.
Μπροστά σε μια τέτοια προοπτική, αυτή η επαναληπτική εκλογική διαδικασία
απέφερε το αποτέλεσμα που ήλπιζαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι να δουν
στις πρώτες εκλογές της 6ης Μαΐου. Ο ηγέτης της Νέας Δημοκρατίας,
Αντώνης Σαμαράς, επιδιώκει τώρα να σχηματίσει κυβέρνηση με τα υπόλοιπα
κόμματα που στηρίζουν τη συμφωνία στήριξης. Ο ελληνικός λαός μπορεί
πλέον να αναμένει τα δεινά της δημοσιονομικής λιτότητας και όχι τα
δάκρυα του οικονομικού χάους. Να περιμένει χρόνια μιζέριας και όχι
οξύτατη καταστροφή.
Ομως, θα ήταν λάθος να συμπεράνουμε ότι η Ελλάδα ή και η Ευρωζώνη
επανήλθαν στην πρότερη κατάσταση. Αλλαξαν πολλά τις τελευταίες έξι
εβδομάδες, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε τις
εκλογές. Ομως, αύξησε το μερίδιό του στις ψήφους περισσότερο από 60%
(ήτοι, κατά 10,1 ποσοστιαίες μονάδες) σε σχέση με το 57% (αύξηση 10,8
ποσοστιαίων μονάδων) της Νέας Δημοκρατίας. Το κόμμα σάρωσε ξεκάθαρα στις
εκλογικές περιφέρειες της Κρήτης (που, σε γεωγραφικό πλάτος 35 μοιρών
12 λεπτών βόρεια, βρίσκεται όσο περιφερειακά μπορεί να βρεθεί η
ευρωπαϊκή περιφέρεια).
Τα κόμματα που συρρικνώθηκαν σε αυτές τις εκλογές ήταν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και όλα τα μικρά κόμματα, όπως το δεξιό λαϊκιστικό ΛΑΟΣ και οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Διστάζουμε να κάνουμε βουτιά στη στατιστική
ανάλυση των εκλογών, την ψηφολογία της χώρας που μας χάρισε αυτήν τη
λέξη. Ομως, μας φαίνεται ότι οι εκλογές της 17ης Ιουνίου μάλλον οδήγησαν
σε «συγχώνευση» των ελληνικών ψήφων υπέρ και κατά της συμφωνίας
στήριξης, παρά μια μεγάλη στροφή υπέρ της.
Και η οικονομία;
Οπως γράφαμε την περασμένη εβδομάδα, πέρασε τις
τελευταίες έξι εβδομάδες σε καταστολή. Δυστυχώς, οι οικονομίες δεν
αντέχουν πολύ καιρό στο ψυγείο. Ο δισταγμός επέφερε μεγάλη και
ανεπανόρθωτη βλάβη. Οι τράπεζες έχασαν περισσότερες καταθέσεις. Οι
καθυστερήσεις της κυβέρνησης αυξήθηκαν. Σύμφωνα με τον Ερικ Νίλσεν,
επικεφαλής οικονομολόγο της UniCredit, οι φαρμακοποιοί ανέστειλαν τις
πιστώσεις προς την κυβέρνηση, εμποδίζοντας την προσφορά φαρμάκων. Οι
ψήφοι που έπεσαν στην υδρία τον Μάιο προκάλεσαν καταστροφικά κύματα προς
τις παγκόσμιες αγορές, τα οποία δεν αντέστρεψαν την πορεία τους.
Αντίθετα, «πυροδότησαν άλλον ένα γύρο αβεβαιότητας», τον οποίο το
δεύτερο πρόγραμμα στήριξης «δεν ήταν φτιαγμένο να αντιμετωπίσει». Οι
εκλογές της 17ης Ιουνίου εδραίωσαν την ελληνική στήριξη προς το πακέτο
βοήθειας. Ωστόσο, διέβρωσαν τις πιθανότητες επιτυχίας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου