Όταν ο Αλέξης Τσίπρας, ο 37χρονος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, απευθύνθηκε στους ψηφοφόρους την Κυριακή το βράδυ, δεν μπορούσε να κρύψει τα ανάμικτα συναισθήματά του. Το 27% των ψήφων που είχε συγκεντρώσει το κόμμα του το καθιστούσε το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της Ελληνικής Βουλής. Το ποσοστό ήταν εξαπλάσιο από το αντίστοιχο που είχε επιτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2009. Και όμως η τεράστια προσοχή που έπεσε πάνω στον Τσίπρα και στην αντι-μνημονιακή του στάση τον περασμένο μήνα είχε ανεβάσει τις προσδοκίες μεταξύ των μελών του κόμματος τόσο ψηλά που η δεύτερη θέση φάνηκε σχεδόν σαν ήττα. «Φτάσαμε στην πηγή, αλλά δεν ήπιαμε νερό», είπε ο Τσίπρας.
Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλά να γιορτάσει.
Η εμπειρία αυτή θα βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει τη στάση που χρειάζεται καθώς ετοιμάζεται να αναλάβει το ρόλο του βασικού κόμματος της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα.
Το κόμμα του Τσίπρα, ωστόσο, θα πρέπει να βαδίσει σε τεντωμένο σκοινί. Ενώ οι Έλληνες είναι εξαντλημένοι από τα μέτρα λιτότητας, είναι επίσης κουρασμένοι από την αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας τους. Επιθυμούν τη σταθερότητα και είναι σταθερά υπέρ της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη. Αν ο λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ θεωρηθεί ως ένα κυνικό τέχνασμα για χάιδεμα αυτιών και συγκέντρωση ψήφων, οι αριστεροί μπορεί να αντιμετωπίσουν μία μη αναμενόμενη αντίδραση από μερικούς από τους Έλληνες που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή.
Με μία μη δοκιμασμένη κυβέρνηση συνασπισμού να πρέπει να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη με τους πιστωτές της Ελλάδας, ενώ ταυτόχρονα να πρέπει να συνεχίσει το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και να αναζητήσει ένα τρόπο εξόδου από την ύφεση που ολοένα βαθαίνει, το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής ήταν ένα δώρο για τον Τσίπρα και τα στελέχη του. Έχουν το πλεονέκτημα της ένθερμης υποστήριξης χωρίς την ευθύνη της κυβέρνησης. Το σίγουρο είναι πως δεν είναι η τελευταία φορά που ακούμε για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου