Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
2,5 δις ευρώ θα είναι τα κέρδη της Οικογένειας Παπανδρέου από το κόλπο με το ΔΝΤ. Το τελευταίο κόλπο της συμμορίας των Τσαντ πριν εγκαταλείψουν την χώρα.
"Χρήματα υπάρχουν"… έλεγε με έναν σχεδόν υστερικό τρόπο ο Γιωργάκης ελάχιστες ημέρες πριν τις εκλογές. Με τα αδύναμα ελληνικά του προσπαθούσε πάση θυσία να μας πείσει ότι μας έλεγε την αλήθεια. Με τη ρητορική δεινότητα μιας ξεδοντιασμένης γριάς δεν άφηνε πεζοδρόμιο, μπαλκόνι ή μικρόφωνο, που να μην επαναλάβει τα ίδια. Ο κατά γενική ομολογία κουτός Γιωργάκης προσπαθούσε να μας πείσει ότι "έβλεπε" αυτά, τα οποία δεν "έβλεπε" κανένας άλλος Έλληνας. Τι συνέβαινε; Τόσο βλάκας ήταν; Δεν γνώριζε ότι ήταν θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί η αλήθεια; Τόσο παθιασμένος ήταν, ώστε να ρισκάρει να καταλάβει την "καρέκλα" της εξουσίας ψευδόμενος και με τον άμεσο κίνδυνο να "καεί" πάνω σ' αυτήν;
Εκ των υστέρων πλέον τα πράγματα άρχισαν να φαίνονται διαφορετικά. Εκ των υστέρων μαθαίνουμε πως ήταν πλήρως ενημερωμένος από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για την τραγική κατάσταση της οικονομίας της χώρας. Άρα, εκ των δεδομένων γνώριζε τι συμβαίνει. Γνώριζε ότι ως κράτος και ως οικονομία πλησιάζουμε σε κάποια επικίνδυνα όρια. Όρια, τα οποία —εκτός των άλλων— έχουν σχέση και με τη δανειοληπτική μας ικανότητα. Εκ των υστέρων μαθαίνουμε ότι την ημέρα της μεγάλης "νίκης" του Giorgo κάποιοι έθεσαν σε κίνδυνο αυτήν μας την ικανότητα, παίζοντας με τα κρατικά ομόλογα στο short selling. Το Τ3 για "μυστηριώδεις" λόγους έγινε Τ10 και μέσα σε λίγες ημέρες τα ελληνικά ομόλογα έπιασαν "πάτο", με αποτέλεσμα η δανειοληπτική μας ικανότητα να βυθιστεί στα τάρταρα.Ταυτόχρονα, ο ίδιος άνθρωπος, που "ορκιζόταν" ότι υπήρχαν τα χρήματα, έκανε κάτι, το οποίο δεν δικαιολογείται από τη ρητορική του. Κάτι, το οποίο δεν τόλμησε και δεν έκανε καμία άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Ούτε καν η κυβέρνηση Τσολάκογλου, η οποία παρέδωσε τη χώρα στους Ναζί κατακτητές.
Για λόγους "μυστηριώδεις" ο Γιωργάκης έκανε μια γρήγορη απογραφή και αποτίμηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Γιατί να γίνει τέτοια καταμέτρηση και μάλιστα από αυτόν, στον χρόνο που ακόμα "νόμιζε" ότι τα χρήματα υπήρχαν; Πότε αποφασίστηκε αυτή η καταμέτρηση και πότε φτάσαμε στην αδυναμία δανεισμού; Εδώ δεν επιχείρησαν την καταμέτρηση αυτοί, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι "χρήματα δεν υπάρχουν" —και θα δικαιολογούνταν να ψάχνουν τις "τσέπες" του λαού και του κράτους— και το έκανε αυτός, ο οποίος δεν είχε δικαιολογία; Άρα;
Άρα όλα ήταν μια παράσταση. Μας "δούλευε" εξ αρχής ο Γιωργάκης. Ο Γιωργάκης είχε πράγματι "σχέδιο". Απλά αυτό το "σχέδιο" δεν ήταν υπέρ των Ελλήνων, αλλά υπέρ της οικογένειάς του και των διεθνών τοκογλύφων.Στόχος του ήταν να πάρει την εξουσία με κάθε μέσο και κάθε τρόπο. Δεν τον ενδιέφερε εάν θα εκτιθόταν λίγες μέρες μετά την "κλοπή" της εξουσίας. Δεν τον ενδιέφερε εάν δεν θα εκτελούσε καθόλου τις προεκλογικές του υποσχέσεις.
Τι τον ενδιέφερε; Να πάρει την εξουσία. Γιατί; Για να εξυπηρετήσει τα αφεντικά του. Τους "λατρεμένους" παγκόσμιους κυβερνήτες. Τα συμφέροντά τους μπορούσε να τα εξυπηρετήσει μόνον με την εξουσία, η οποία θα του επέτρεπε να δεσμεύσει το ελληνικό κράτος σε επωφελείς γι' αυτούς και καταστροφικές για το ίδιο συμφωνίες. Με το αζημίωτο για τον ίδιο και βέβαια για την οικογένειά του.Βλέπουμε ότι υπό αυτό το πρίσμα δικαιολογείται η βιασύνη που τον διέκρινε για εκλογές σε μια πραγματικά δύσκολη και άρα "ανεπιθύμητη" περίοδο για τους όποιους επίδοξους κυβερνήτες της χώρας. Υπό αυτό το πρίσμα παίρνει άλλη διάσταση η βίαιη σύγκρουση του αδερφού του Νίκου με τον Βενιζέλο. Με κλωτσιές και με μπουνιές ήταν έτοιμος ο Νικολάκης να υπερασπιστεί το "δικαίωμά" της οικογένειάς του στην εξουσία και άρα το δικαίωμα του ιδίου στον πλουτισμό. Θα άφηναν τον χοντρό να τους χαλάσει τη "δουλειά";
Ο Νίκος άρχισε να γερνά και δεν αντέχει στην ιδέα ότι θα πρέπει να ζήσει φτωχά και με μόνο κεφάλαιο τα δύο βιβλιαράκια που έγραψε για τον πατέρα του και τα αγόρασαν οι φίλοι του. Ο Νίκος μεγάλωσε με την ιδέα ότι η Ελλάδα ήταν κάτι σαν "κτήμα" της οικογένειάς του και για τα κτήματα φτάνει η ώρα που πουλιούνται, για να σωθούν οι ιδιοκτήτες. Δεν είχαν άλλα περιθώρια ως οικογένεια. Δεν διέθετε αυτή η οικογένεια το ανθρώπινο δυναμικό να συνεχίσει τη δυναστεία. Ο τελευταίος, που μπορούσε να τη συνεχίσει, ήταν ο αδερφός του Giorgo. Όμως, ο κόσμος γελούσε με τον αδερφό του. Τον αδερφό, που, όταν δεν έπεφτε από το ποδήλατο, χανόταν με το κανό. Τον αδερφό, που σκούπιζε συνεδριακά κέντρα ή κερνούσε κουραμπιέδες, γιατί αυτός ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσε να "πουλήσει" τον εαυτό του. Το "καλό" παιδί. Το κουτό …αλλά "καλό" παιδί του Ανδρέα.
Η κατάσταση έφτασε στα όρια, όταν αυτό το "καλό" —αλλά εξόχως κουτό— παιδί εξάντλησε τις επιλογές του. Τις δεδομένες επιλογές του με βάση τα "δικαιώματά" του. Όταν εξάντλησε τις ευκαιρίες του ως "κληρονόμος" του πατέρα του. Τότε πραγματικά η οικογένειά του θα πρέπει να τρομοκρατήθηκε. Ως οικογένεια θα τελείωναν πιο γρήγορα απ' όσο χρόνο χρειάζεται να καεί μια χαρτοπετσέτα.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τι έγινε μετά την ήττα του Giorgo στις προηγούμενες εκλογές; Ο απόλυτος ορισμός του κακομοίρη. Ένας Γιωργάκης χαμένος και αξιολύπητος, που δεν είχε πού να στραφεί. Ένας Γιωργάκης, που στην κυριολεξία έψαχνε τη μάνα του για να κλάψει στην αγκαλιά της. Θεωρούμε ότι εκείνες οι ημέρες ήταν καθοριστικές, για να εξηγηθούν όλα αυτά τα φαινόμενα που βλέπουμε σήμερα.Είναι βέβαιον ότι, εξαιτίας του πανικού που ακολούθησε, ο Γιωργάκης από κάπου ζήτησε μια τελευταία ευκαιρία και εκ των υστέρων μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι κατόρθωσε και την πήρε. Σήμερα πιθανόν να βλέπουμε να εκτελούνται οι όροι αυτής της συμφωνίας.
Ο Γιωργάκης από τότε γνώριζε ότι, αν έχανε την τελευταία ευκαιρία, δεν θα είχε άλλη. Αν και με τις ψήφους των Πακιστανών αποτύγχανε να φτάσει στην εξουσία, θα τελείωνε για πάντα. Μαζί μ' αυτόν δεν θα είχαν άλλη ευκαιρία και οι συγγενείς του. Δεν θα τελείωνε απλά η δυναστεία. Θα αφανιζόταν η ίδια η οικογένεια. Θα είχε πρόβλημα επιβίωσης. Αυτό ήταν το πρόβλημα της οικογένειας. Όλοι άνεργοι και άεργοι και η "μανούλα" στα πολύ στερνά της, για να τους υποσχεθεί μακρόχρονη προστασία.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή όλοι ήταν μαθημένοι να επιβιώνουν ως ανεπάγγελτοι "συγγενείς" Πρωθυπουργών και με τον αποτυχημένο Giorgo όλα έδειχναν ότι οι Πρωθυπουργοί τελείωναν για την οικογένεια.
Με αυτές τις αγωνίες και αυτά τα πάθη η οικογένεια-συμμορία έφτασε στην εξουσία …Η οικογένεια της μάδερ-φαμίλια Μαργαρίτας …Της Μαργαρίτας, με τις διασυνδέσεις στο εβραϊκό κατεστημένο των ΜΜΕ και των διεθνών τοκογλύφων.Από αυτήν την οικογένεια προέρχεται ο σημερινός "ηγέτης" του ελληνικού κράτους.
"Ηγέτης" …τρόπος του λέγειν. Φτάσαμε στο σημείο να ψηφίζουμε Πρωθυπουργό της πατρίδας μας και αυτός να μας δηλώνει ότι "αισθάνεται" νομάρχης της Παγκόσμιας Νέας Τάξης. Εμείς τον τοποθετήσαμε "αρχηγό" και αυτός δηλώνει "υπάλληλος". Εμείς τον βάλαμε εγγυητή της ελευθερίας μας και αυτός δηλώνει πιστός δούλος της "Παγκόσμιας Διακυβέρνησης". Αυτό όμως είναι υποβίβαση του ίδιου του τού ρόλου.Αυτή η υποβίβαση είναι προϊόν βλακείας ή συναλλαγής; Αυτό είναι το θέμα. Αυτό είναι το αντικείμενο του κειμένου αυτού.
Ο Παπανδρέου, δηλαδή, εμφανίζεται ως "υπάλληλος" της Νέας Τάξης "τζάμπα" ή το 'χει πουλήσει το δικαίωμα του "Έλληνα Πρωθυπουργού"; Γιατί μας ενδιαφέρει να το βρούμε αυτό; Για να δούμε τι κέρδος θα μπορούσε να του αποφέρει η πώληση αυτού του δικαιώματος. Γιατί υπάρχει κέρδος; Γιατί υπάρχουν τα κρατικά δάνεια. Γιατί υπάρχουν οι τοκογλύφοι, οι οποίοι περιμένουν να εξοφληθούν και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν, για να πάρουν τα χρήματά τους. Γιατί ένας άνθρωπος από τη θέση του πρωθυπουργού μπορεί να τους εξυπηρετήσει.
Στο σημείο αυτό μπαίνουμε στο θέμα μας. Ποιος δεν έχει ακούσει για τις διαβόητες εισπρακτικές εταιρείες; Αυτές οι εταιρείες είναι εταιρείες, οι οποίες αναλαμβάνουν να κάνουν τις εισπράξεις των τοκογλύφων απ' όσους τους χρωστάνε. Απειλούν, εκβιάζουν, παγιδεύουν, ξεγελάνε και γενικά κάνουν ό,τι είναι δυνατόν —νόμιμο ή παράνομο— προκειμένου ο οφειλέτης να αποδώσει τα χρέη του στον δανειστή του. Το κέρδος αυτών των εισπρακτικών εταιρειών είναι ποσοστά επί των εισπράξεων. Δεν τις νοιάζει τις εταιρείες αυτές αν ο δανειστής είναι τοκογλύφος ή οτιδήποτε άλλο. Ίσα-ίσα που έχουν μεγαλύτερο κέρδος όταν είναι τέτοιος, γιατί θα είναι μεγαλύτερα τα ποσοστά τους.Τα ποσοστά για τους "εισπράκτορες" αυτών των τοκογλύφων κυμαίνονται από 1% μέχρι και 10%, ανάλογα με το ποσό ή τη δυσκολία είσπραξης. Για ένα τεράστιο ποσό, το οποίο απαιτεί και συμπληρωματικές ενέργειες των ίδιων των τοκογλύφων, γίνεται ειδική διαπραγμάτευση.
"Χρήματα υπάρχουν"… έλεγε με έναν σχεδόν υστερικό τρόπο ο Γιωργάκης ελάχιστες ημέρες πριν τις εκλογές. Με τα αδύναμα ελληνικά του προσπαθούσε πάση θυσία να μας πείσει ότι μας έλεγε την αλήθεια. Με τη ρητορική δεινότητα μιας ξεδοντιασμένης γριάς δεν άφηνε πεζοδρόμιο, μπαλκόνι ή μικρόφωνο, που να μην επαναλάβει τα ίδια. Ο κατά γενική ομολογία κουτός Γιωργάκης προσπαθούσε να μας πείσει ότι "έβλεπε" αυτά, τα οποία δεν "έβλεπε" κανένας άλλος Έλληνας. Τι συνέβαινε; Τόσο βλάκας ήταν; Δεν γνώριζε ότι ήταν θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί η αλήθεια; Τόσο παθιασμένος ήταν, ώστε να ρισκάρει να καταλάβει την "καρέκλα" της εξουσίας ψευδόμενος και με τον άμεσο κίνδυνο να "καεί" πάνω σ' αυτήν;
Εκ των υστέρων πλέον τα πράγματα άρχισαν να φαίνονται διαφορετικά. Εκ των υστέρων μαθαίνουμε πως ήταν πλήρως ενημερωμένος από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για την τραγική κατάσταση της οικονομίας της χώρας. Άρα, εκ των δεδομένων γνώριζε τι συμβαίνει. Γνώριζε ότι ως κράτος και ως οικονομία πλησιάζουμε σε κάποια επικίνδυνα όρια. Όρια, τα οποία —εκτός των άλλων— έχουν σχέση και με τη δανειοληπτική μας ικανότητα. Εκ των υστέρων μαθαίνουμε ότι την ημέρα της μεγάλης "νίκης" του Giorgo κάποιοι έθεσαν σε κίνδυνο αυτήν μας την ικανότητα, παίζοντας με τα κρατικά ομόλογα στο short selling. Το Τ3 για "μυστηριώδεις" λόγους έγινε Τ10 και μέσα σε λίγες ημέρες τα ελληνικά ομόλογα έπιασαν "πάτο", με αποτέλεσμα η δανειοληπτική μας ικανότητα να βυθιστεί στα τάρταρα.Ταυτόχρονα, ο ίδιος άνθρωπος, που "ορκιζόταν" ότι υπήρχαν τα χρήματα, έκανε κάτι, το οποίο δεν δικαιολογείται από τη ρητορική του. Κάτι, το οποίο δεν τόλμησε και δεν έκανε καμία άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Ούτε καν η κυβέρνηση Τσολάκογλου, η οποία παρέδωσε τη χώρα στους Ναζί κατακτητές.
Για λόγους "μυστηριώδεις" ο Γιωργάκης έκανε μια γρήγορη απογραφή και αποτίμηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Γιατί να γίνει τέτοια καταμέτρηση και μάλιστα από αυτόν, στον χρόνο που ακόμα "νόμιζε" ότι τα χρήματα υπήρχαν; Πότε αποφασίστηκε αυτή η καταμέτρηση και πότε φτάσαμε στην αδυναμία δανεισμού; Εδώ δεν επιχείρησαν την καταμέτρηση αυτοί, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι "χρήματα δεν υπάρχουν" —και θα δικαιολογούνταν να ψάχνουν τις "τσέπες" του λαού και του κράτους— και το έκανε αυτός, ο οποίος δεν είχε δικαιολογία; Άρα;
Άρα όλα ήταν μια παράσταση. Μας "δούλευε" εξ αρχής ο Γιωργάκης. Ο Γιωργάκης είχε πράγματι "σχέδιο". Απλά αυτό το "σχέδιο" δεν ήταν υπέρ των Ελλήνων, αλλά υπέρ της οικογένειάς του και των διεθνών τοκογλύφων.Στόχος του ήταν να πάρει την εξουσία με κάθε μέσο και κάθε τρόπο. Δεν τον ενδιέφερε εάν θα εκτιθόταν λίγες μέρες μετά την "κλοπή" της εξουσίας. Δεν τον ενδιέφερε εάν δεν θα εκτελούσε καθόλου τις προεκλογικές του υποσχέσεις.
Τι τον ενδιέφερε; Να πάρει την εξουσία. Γιατί; Για να εξυπηρετήσει τα αφεντικά του. Τους "λατρεμένους" παγκόσμιους κυβερνήτες. Τα συμφέροντά τους μπορούσε να τα εξυπηρετήσει μόνον με την εξουσία, η οποία θα του επέτρεπε να δεσμεύσει το ελληνικό κράτος σε επωφελείς γι' αυτούς και καταστροφικές για το ίδιο συμφωνίες. Με το αζημίωτο για τον ίδιο και βέβαια για την οικογένειά του.Βλέπουμε ότι υπό αυτό το πρίσμα δικαιολογείται η βιασύνη που τον διέκρινε για εκλογές σε μια πραγματικά δύσκολη και άρα "ανεπιθύμητη" περίοδο για τους όποιους επίδοξους κυβερνήτες της χώρας. Υπό αυτό το πρίσμα παίρνει άλλη διάσταση η βίαιη σύγκρουση του αδερφού του Νίκου με τον Βενιζέλο. Με κλωτσιές και με μπουνιές ήταν έτοιμος ο Νικολάκης να υπερασπιστεί το "δικαίωμά" της οικογένειάς του στην εξουσία και άρα το δικαίωμα του ιδίου στον πλουτισμό. Θα άφηναν τον χοντρό να τους χαλάσει τη "δουλειά";
Ο Νίκος άρχισε να γερνά και δεν αντέχει στην ιδέα ότι θα πρέπει να ζήσει φτωχά και με μόνο κεφάλαιο τα δύο βιβλιαράκια που έγραψε για τον πατέρα του και τα αγόρασαν οι φίλοι του. Ο Νίκος μεγάλωσε με την ιδέα ότι η Ελλάδα ήταν κάτι σαν "κτήμα" της οικογένειάς του και για τα κτήματα φτάνει η ώρα που πουλιούνται, για να σωθούν οι ιδιοκτήτες. Δεν είχαν άλλα περιθώρια ως οικογένεια. Δεν διέθετε αυτή η οικογένεια το ανθρώπινο δυναμικό να συνεχίσει τη δυναστεία. Ο τελευταίος, που μπορούσε να τη συνεχίσει, ήταν ο αδερφός του Giorgo. Όμως, ο κόσμος γελούσε με τον αδερφό του. Τον αδερφό, που, όταν δεν έπεφτε από το ποδήλατο, χανόταν με το κανό. Τον αδερφό, που σκούπιζε συνεδριακά κέντρα ή κερνούσε κουραμπιέδες, γιατί αυτός ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσε να "πουλήσει" τον εαυτό του. Το "καλό" παιδί. Το κουτό …αλλά "καλό" παιδί του Ανδρέα.
Η κατάσταση έφτασε στα όρια, όταν αυτό το "καλό" —αλλά εξόχως κουτό— παιδί εξάντλησε τις επιλογές του. Τις δεδομένες επιλογές του με βάση τα "δικαιώματά" του. Όταν εξάντλησε τις ευκαιρίες του ως "κληρονόμος" του πατέρα του. Τότε πραγματικά η οικογένειά του θα πρέπει να τρομοκρατήθηκε. Ως οικογένεια θα τελείωναν πιο γρήγορα απ' όσο χρόνο χρειάζεται να καεί μια χαρτοπετσέτα.
Ο Γιωργάκης από τότε γνώριζε ότι, αν έχανε την τελευταία ευκαιρία, δεν θα είχε άλλη. Αν και με τις ψήφους των Πακιστανών αποτύγχανε να φτάσει στην εξουσία, θα τελείωνε για πάντα. Μαζί μ' αυτόν δεν θα είχαν άλλη ευκαιρία και οι συγγενείς του. Δεν θα τελείωνε απλά η δυναστεία. Θα αφανιζόταν η ίδια η οικογένεια. Θα είχε πρόβλημα επιβίωσης. Αυτό ήταν το πρόβλημα της οικογένειας. Όλοι άνεργοι και άεργοι και η "μανούλα" στα πολύ στερνά της, για να τους υποσχεθεί μακρόχρονη προστασία.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή όλοι ήταν μαθημένοι να επιβιώνουν ως ανεπάγγελτοι "συγγενείς" Πρωθυπουργών και με τον αποτυχημένο Giorgo όλα έδειχναν ότι οι Πρωθυπουργοί τελείωναν για την οικογένεια.
Με αυτές τις αγωνίες και αυτά τα πάθη η οικογένεια-συμμορία έφτασε στην εξουσία …Η οικογένεια της μάδερ-φαμίλια Μαργαρίτας …Της Μαργαρίτας, με τις διασυνδέσεις στο εβραϊκό κατεστημένο των ΜΜΕ και των διεθνών τοκογλύφων.Από αυτήν την οικογένεια προέρχεται ο σημερινός "ηγέτης" του ελληνικού κράτους.
"Ηγέτης" …τρόπος του λέγειν. Φτάσαμε στο σημείο να ψηφίζουμε Πρωθυπουργό της πατρίδας μας και αυτός να μας δηλώνει ότι "αισθάνεται" νομάρχης της Παγκόσμιας Νέας Τάξης. Εμείς τον τοποθετήσαμε "αρχηγό" και αυτός δηλώνει "υπάλληλος". Εμείς τον βάλαμε εγγυητή της ελευθερίας μας και αυτός δηλώνει πιστός δούλος της "Παγκόσμιας Διακυβέρνησης". Αυτό όμως είναι υποβίβαση του ίδιου του τού ρόλου.Αυτή η υποβίβαση είναι προϊόν βλακείας ή συναλλαγής; Αυτό είναι το θέμα. Αυτό είναι το αντικείμενο του κειμένου αυτού.
Ο Παπανδρέου, δηλαδή, εμφανίζεται ως "υπάλληλος" της Νέας Τάξης "τζάμπα" ή το 'χει πουλήσει το δικαίωμα του "Έλληνα Πρωθυπουργού"; Γιατί μας ενδιαφέρει να το βρούμε αυτό; Για να δούμε τι κέρδος θα μπορούσε να του αποφέρει η πώληση αυτού του δικαιώματος. Γιατί υπάρχει κέρδος; Γιατί υπάρχουν τα κρατικά δάνεια. Γιατί υπάρχουν οι τοκογλύφοι, οι οποίοι περιμένουν να εξοφληθούν και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν, για να πάρουν τα χρήματά τους. Γιατί ένας άνθρωπος από τη θέση του πρωθυπουργού μπορεί να τους εξυπηρετήσει.
Στο σημείο αυτό μπαίνουμε στο θέμα μας. Ποιος δεν έχει ακούσει για τις διαβόητες εισπρακτικές εταιρείες; Αυτές οι εταιρείες είναι εταιρείες, οι οποίες αναλαμβάνουν να κάνουν τις εισπράξεις των τοκογλύφων απ' όσους τους χρωστάνε. Απειλούν, εκβιάζουν, παγιδεύουν, ξεγελάνε και γενικά κάνουν ό,τι είναι δυνατόν —νόμιμο ή παράνομο— προκειμένου ο οφειλέτης να αποδώσει τα χρέη του στον δανειστή του. Το κέρδος αυτών των εισπρακτικών εταιρειών είναι ποσοστά επί των εισπράξεων. Δεν τις νοιάζει τις εταιρείες αυτές αν ο δανειστής είναι τοκογλύφος ή οτιδήποτε άλλο. Ίσα-ίσα που έχουν μεγαλύτερο κέρδος όταν είναι τέτοιος, γιατί θα είναι μεγαλύτερα τα ποσοστά τους.Τα ποσοστά για τους "εισπράκτορες" αυτών των τοκογλύφων κυμαίνονται από 1% μέχρι και 10%, ανάλογα με το ποσό ή τη δυσκολία είσπραξης. Για ένα τεράστιο ποσό, το οποίο απαιτεί και συμπληρωματικές ενέργειες των ίδιων των τοκογλύφων, γίνεται ειδική διαπραγμάτευση.
Αν, δηλαδή, υποθέσουμε ότι κάποιοι ήθελαν να εισπράξουν το ελληνικό δημόσιο χρέος, θα έκαναν ειδική διαπραγμάτευση μ' αυτούς που θα τους το εξασφάλιζαν. Γιατί; Γιατί το ποσό είναι πολύ μεγάλο και αυτός, ο οποίος μπορεί να τους το εξασφαλίσει, τους έχει ανάγκη, για να προσεγγίσει την "πρωθυπουργική" θέση, που τους εξασφαλίζει την είσπραξη.
Για ένα ποσό λοιπόν των 250 δις —που εκτιμάται ότι είναι περίπου το ελληνικό δημόσιο χρέος— προκύπτει μια προμήθεια 2,5 δις ευρώ για τον "εισπράκτορα". Τουλάχιστον 2,5 δις με βάση την "πιάτσα". 2,5 δις γι' αυτόν, ο οποίος θα εξασφαλίσει στους τοκογλύφους τη δυνατότητα να "μπουν" στην περιουσία της δανειολήπτριας Ελλάδας, για να την ξεκοκαλίσουν.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; 2,5 δις ευρώ είναι λογικό τίμημα γι' αυτόν, ο οποίος θα τους εξασφάλιζε τη δυνατότητα ν' αρπάξουν τα οφειλόμενα από το θύμα τους. Γι' αυτόν, ο οποίος θα τους επέτρεπε να στείλουν εκεί τους "υπαλλήλους" τους.
Αυτόν ακριβώς τον ρόλο παίζει το ΔΝΤ. Είναι ο εισπρακτικός μηχανισμός των τοκογλύφων. Το ΔΝΤ είναι η "εγγύηση" για τους τοκογλύφους ότι θα πάρουν τα χρήματά τους. Χωρίς το ΔΝΤ είναι "γυμνοί" ιδιώτες απέναντι σε ένα κράτος, το οποίο μπορεί να αμυνθεί. Ένα κράτος, το οποίο απολαμβάνει ασυλία απέναντι σε τοκογλυφικά όρνεα. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τιμωρήσει τους διεφθαρμένους πολιτικούς, που έφεραν τους τοκογλύφους στην επικράτειά του. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να στραφεί νομικά εναντίον αυτών των τοκογλύφων, οι οποίοι —πολύ πριν "τοκογλυφίσουν"— ήταν βέβαιον πως ήταν διαφθορείς του. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τους γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του και να μην τους δώσει ούτε ένα ευρώ. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τους "πιστολιάσει" χωρίς κανέναν κίνδυνο.Στην κυριολεξία χωρίς κανέναν κίνδυνο.
Γιατί; Γιατί συνήθως οι ιδιώτες, όταν δανείζουν, φροντίζουν να κάνουν τόσες πολλές απάτες και τοκογλυφίες, ώστε να καλύπτουν εκ των προτέρων τη ζημιά τους από μια ενδεχόμενη άρνηση εξόφλησης από την πλευρά του θύματός τους. Γιατί η πιο διαδεδομένη διεθνής πρακτική είναι η μη αποπληρωμή ενός μεγάλου δημόσιου χρέους, παρά το αντίθετο. Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο άρνησης χρέους —από τα πολύ παλιά—, όταν οι νεοσύστατες ΗΠΑ αρνήθηκαν τα χρέη τους προς τους Βρετανούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα πρόσφατα παραδείγματα της Αργεντινής ή του Εκουαδόρ και βεβαίως αυτό της Ισλανδίας. Της Ισλανδίας, που, όταν οι Άγγλοι και οι Ολλανδοί "επενδυτές" απαίτησαν τα "χαμένα", πήραν αυτά, που δεν περιγράφονται.
Άλλωστε ο Φράνσις Γουόκερ —ένας από τους ιδρυτές της δημόσιας οικονομικής τον 19ο αιώνα— έγραψε: "Κανένα μεγάλο εθνικό χρέος δεν πληρώθηκε ποτέ ούτε αντιμετωπίστηκε με κάποιον άλλο τρόπο, εκτός από την άρνηση της αποπληρωμής του".
Το ελληνικό δημόσιο χρέος στον μεγαλύτερο όγκο του οφείλεται σε ιδιώτες τοκογλύφους. Ούτε καν σε εθνικές τράπεζες ή σε "δεξαμενές" πλούτου άλλων κρατών, όπως είναι τα ασφαλιστικά ταμεία τους. Αυτοί οι τοκογλύφοι —αν ασχοληθεί κάποιος μαζί τους— έχουν πάρει ήδη πολλαπλάσια από αυτά που τους οφείλονται. Είναι σαν τις τράπεζες, που, πολύ πριν φτάσουν να απειλούν τον δανειολήπτη με κατασχέσεις, του έχουν ξεκοκαλίσει όλη την περιουσία.
Επιπλέον, ως ιδιώτες, έχουν ελάχιστα νομικά μέσα να διεκδικήσουν το χρέος ενός κράτους σε όλο του το μέγεθος. Δέκα σέντς στο ευρώ να πάρουν, πάλι ευχαριστημένοι θα είναι. Τα 250 δις χρέους γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες 25 δις. Γι' αυτόν τον λόγο φοβούνται το "πιστόλι". Αυτός ήταν ο φόβος των τοκογλύφων και αυτόν τον φόβο τους τον εξάλειφε το ΔΝΤ.Γιατί; Γιατί το ΔΝΤ είναι ένας "μετατροπέας" χρημάτων και υποχρεώσεων. Το ΔΝΤ μετατρέπει τα χρέη του κράτους απέναντι σε ιδιώτες —και μάλιστα απατεώνες— σε χρέη του κράτους απέναντι σε άλλα κράτη και διεθνείς οργανισμούς. Μετατρέπει τα ακίνδυνα χρέη του ελληνικού κράτους απέναντι σε ιδιώτες σε επικίνδυνα χρέη απέναντι σε κράτη και λαούς.
Αυτό ακριβώς κάνουν τώρα με το ΔΝΤ. Βάζουν την Ελλάδα να "δανείζεται" από τους λαούς, για να ξεπληρώνει τους τοκογλύφους. Όταν θα τους ξεπληρώσει πλήρως, θα έχει μπροστά της ακόμα μεγαλύτερο χρέος, το οποίο όμως —δυστυχώς γι' αυτήν— θα είναι χρέος απέναντι σε λαούς. Το "μοιραίο" της χρεοκοπίας δεν θα το αποφύγει, εφόσον εξακολουθεί να δανείζεται, χωρίς να παράγει, αλλά οι συνέπειες θα είναι πολύ χειρότερες, εφόσον απέναντί της θα στέκονται κράτη και λαοί και όχι τα λαμόγια της τοκογλυφίας. Οι τοκογλύφοι θα έχουν πάρει ήδη τα χρήματά τους και θα τα ξεκοκαλίζουν στα διάφορα σημεία του Πλανήτη.
Αυτός είναι ο ρόλος του ΔΝΤ. Μετατρέπει τα άδικα κέρδη των απατεώνων σε δίκαιες απαιτήσεις εθνικών τραπεζών ή ασφαλιστικών ταμείων άλλων λαών. Ταυτόχρονα "νομιμοποιεί" και τα κέρδη των συνεργατών των τοκογλύφων. Μετατρέπει τα "μαύρα" χρήματα των διεφθαρμένων αξιωματούχων ενός διεφθαρμένου κράτους σε νόμιμα χρήματα "πετυχημένων" πολιτών ενός κατεστραμμένου κράτους.
Μετά το ΔΝΤ, δηλαδή, δεν υπάρχει διαφθορά, γιατί απλά μετακινήθηκαν οι υποχρεώσεις. Διαφθορά υπάρχει για όσο διάστημα υπάρχουν οι "ανοικτές" δοσοληψίες μεταξύ των διεφθαρμένων και των διαφθορέων, που είναι οι τοκογλύφοι. Από τη στιγμή που οι τοκογλύφοι ξεπληρωθούν και άρα οι δοσοληψίες "κλείσουν", βγαίνουν από το "κάδρο" και μαζί μ' αυτούς βγαίνουν και οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι, οι οποίοι τους έβαζαν στο "κάδρο". Μετά μένουν τα χρέη απέναντι στους νέους δανειστές, οι οποίοι είναι νόμιμοι.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Το ΔΝΤ είναι ο απαραίτητος μηχανισμός, για να "απεμπλακούν" οι διεθνείς τοκογλύφοι από τα δάνεια της πατρίδας μας. Το ΔΝΤ είναι ο απαραίτητος μηχανισμός, για να απομακρυνθούν οι εγκληματίες από τον τόπο του εγκλήματος. Το ΔΝΤ του Εβραίου Στρος Καν είναι το "εργαλείο" της εβραϊκής συμμορίας, που λυμαίνεται τον Πλανήτη ολόκληρο. Την εβραϊκής συμμορίας των Εβραίων Μπενράκε, Τρισέ, Σόρος, του Μπλακφέιν, του Μπάφετ κλπ.. Αυτή η εβραϊκή συμμορία προσέλαβε τον Εβραίο Γιωργάκη, για να της εξασφαλίσει τις εισπράξεις της στην Ελλάδα. Ο Εβραίος Γιωργάκης, με τις ευχές των Εβραίων κεντρικών τραπεζιτών των ΗΠΑ και της ΕΕ, κάλεσε τον Εβραίο Στρος Καν του ΔΝΤ να σώσει την οικονομία της Ελλάδας.Οι Εβραίοι, θα σώσουν την οικονομία των μισητών γι' αυτούς Ελλήνων !!! …Την οικονομία των εθνικών τους εχθρών …Των εχθρών, των οποίων την καταστροφή τους εύχονται στην πιο μεγάλη εθνική τους γιορτή. Αυτό είναι κάτι, το οποίο δεν στέκει ούτε ως ανέκδοτο.
Αυτό λοιπόν το δικό τους ΔΝΤ θα τους "αναγνωρίσει" χωρίς καμία έρευνα τα "χρέη" της Ελλάδας και στη συνέχεια το ίδιο το ΔΝΤ θα "δανειστεί" εκ νέου και στο όνομα της Ελλάδας, για να τους ξεπληρώσει. Με συνοπτικές διαδικασίες θα αναγνωριστούν σαν νόμιμα τα δισεκατομμύρια που οφείλονται στους τοκογλύφους και η Ελλάδα θα δανείζεται από τους λαούς, για να τους ξεπληρώσει. Δεν θα γίνει δηλαδή αυτό, το οποίο είπαμε ότι φοβούνται οι τοκογλύφοι. Δεν θα γίνει η αναπόφευκτη στάση πληρωμών του ελληνικού κράτους.Γιατί τη φοβούνται αυτήν τη στάση τόσο πολύ; Γιατί θα πρέπει να επανεξεταστούν όλα τα χρέη από την αρχή. Θα πρέπει ν' αναζητηθούν αυτοί, οι οποίοι συνάψανε τα μεγάλα δάνεια, οι όροι των δανείων αυτών και τα κέρδη των εμπλεκομένων. Ο απόλυτος εφιάλτης των τοκογλύφων, εφόσον με αυτόν τον τρόπο υπάρχει γι' αυτούς ο κίνδυνος όχι μόνον ν' αποκαλυφθεί ο δικός τους ρόλος, αλλά ν' αποκαλυφθούν και οι συνεργάτες τους στην Ελλάδα. Κινδυνεύουν να χαθούν όχι μόνον τα κέρδη του παρελθόντος, αλλά και οι προοπτικές για μελλοντικά κέρδη. Κινδυνεύουν με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον να μην δουν "μαλλί", αλλά να φύγουν "κουρεμένοι". Κινδυνεύουν όχι μόνον να μην μπορούν να διεκδικούν, αλλά να πέσουν θύματα διεκδικήσεων. Κινδυνεύουν να κλείσουν οι πόρτες των θυμάτων τους, εφόσον η αποκάλυψη των συνεργατών τους θα τους κάνει απαγορευτική την επαναδραστηριοποίησή τους στην Ελλάδα.
Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πόσο "ψαχνό" έχει η σχέση Σημίτη-Goldman Sachs και θα καταλάβει το πρόβλημά τους. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πόσο "ψαχνό" έχει η σχέση OTE με τη Ντόιτσε Τέλεκομ, τη Siemens και τους δανειστές μας και θα καταλάβει το πρόβλημά τους. Οι δανειστές μας "λάδωναν" τους πολιτικούς να δημιουργούν διαρκώς νέα χρέη με τις υπερτιμολογήσεις των προμηθειών των μεγάλων ΔΕΚΟ. Η Siemens έκανε μόνη της τις υπερτιμολογημένες ελληνικές "παραγγελίες" και η ίδια μας υποδείκνυε τον τοκογλύφο από τον οποίο θα δανειζόμασταν. Οι Έλληνες αξιωματούχοι απλά παρίστατο, όταν δεν έκαναν βόλτες με τα γιότ των Χριστοφοράκων.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε το ελληνικό δημόσιο χρέος και κανένας από αυτούς δεν θέλει να ψάχνουν οι Έλληνες τα ΠΩΣ και τα ΓΙΑΤΙ αυτού του χρέους.Επί δύο τουλάχιστον δεκαετίες λεηλατήθηκε το σύμπαν. Όλα στημένα και ο καθένας έπαιρνε ό,τι προβλεπόταν. Οι δανειστές εξασφάλιζαν άπειρα χρωστούμενα, οι προμηθευτές έναν αφελή δημόσιο μεγαλοπελάτη, οι ιμπεριαλιστές τζάμπα ΔΕΚΟ και οι πολιτικοί μεγάλους λογαριασμούς στην Ελβετία. Διαφθορείς και διεφθαρμένοι πλήρως ικανοποιημένοι. Κατακτητές και δωσίλογοι σε πλήρη συνεργασία.
Όλα αυτά, όμως, υπό μία προϋπόθεση. Την τελευταία στιγμή να πληρώσει το "κορόιδο". Αν δεν πληρώσει, δεν έκαναν τίποτε. Αν δεν πληρώσει ο ελληνικός λαός, τζάμπα έπαιζαν με τις βαλίτσες και με τους λογαριασμούς στην Ελβετία. Αν δεν πληρώσει ο λαός, τζάμπα έπαιζαν με τα δικά τους τα λεφτά. Πάλι από την αρχή θα ξεκινούσαν τα πράγματα, εφόσον θα άνοιγαν από την αρχή όλες οι υποθέσεις.
Άρα; Άρα το ζητούμενο γι' αυτούς ήταν να κατορθώσουν να βάλουν την Ελλάδα να τους πληρώσει, χωρίς να αντιδράσει. Να βάλουν τη χώρα στο ΔΝΤ. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα δανειστεί από τους λαούς, για να ξεπληρώσει τους ιδιώτες τοκογλύφους. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα "μεταβιβάσει" το ελληνικό χρέος από κοινούς ιδιώτες-δανειστές σε κράτη-δανειστές. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα μετατρέψει τα "αέρινα" και χωρίς εγγυήσεις δάνεια των τοκογλύφων σε ενυπόθηκα δάνεια. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα μετατρέψει τις επισφαλείς "επενδύσεις" των τοκογλύφων σε ελληνικά ομόλογα σε ασφαλή ενυπόθηκα δάνεια.
Αυτό ακριβώς είναι το λεπτό ζήτημα, που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος, ο οποίος πέφτει θύμα της προπαγάνδας των τοκογλύφων. Το ελληνικό δημόσιο χρέος στο μεγαλύτερο του μέρος δεν είναι καν χρέος. Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε ένα ποσοστό της τάξης του 60% είναι ομόλογα. Με τα ομόλογα, δηλαδή, το ελληνικό κράτος φαινόταν ότι δανειζόταν χρήματα, αλλά το δάνειο στην πραγματικότητα δεν ήταν δικό του. Το δάνειο ήταν εξ’ αρχής πληρωμένο, εφόσον το πλήρωναν οι "επενδυτές". Άρα δεν ήταν δάνειο του ελληνικού κράτους και ό,τι αυτό συνεπάγεται στο θέμα των υποχρεώσεων. Η Ελλάδα απλά ζητούσε χρήματα με μια υπόσχεση κέρδους. Μια αφηρημένη υπόσχεση κέρδους.Μια ενδιάμεση τράπεζα έδινε στην Ελλάδα τα χρήματα που ζητούσε και τα χρήματα αυτά —που αυτή η τράπεζα της έδινε— τα έπαιρνε κατόπιν από τους "επενδυτές". Οι "επενδυτές" αγόραζαν ομόλογα και περίμεναν κέρδη. Ήλπιζαν σε κέρδη. Δεν δάνειζαν στην Ελλάδα με τόκο. Περίμεναν αποδόσεις μεγάλων κερδών από τις ανάγκες της Ελλάδας. Άρα …ρίσκαραν. Τα ομόλογα, δηλαδή, είναι "ευκαιρίες", που έδωσε το ελληνικό κράτος σε "επενδυτές", για να κερδίσουν χρήματα, βασιζόμενοι στις δικές του δανειακές ανάγκες.
Πληρώνουν οι "επενδυτές" τις προηγούμενες δανειακές του ανάγκες, για να ξεπληρωθούν από τις επόμενες. Εκεί δηλαδή "περιμένουν" τα κράτη, για να εξυπηρετήσουν τις "υποσχέσεις" τους. Για να ξαναπάρουν δάνεια τα κράτη, θα πρέπει να πληρώσουν τις προηγούμενες "υποσχέσεις" τους.Αυτό είναι το τραπεζικό "προϊόν", που λέγεται κρατικό ομόλογο. Υπόσχεται μεγάλα κέρδη και άρα δεν μπορεί από τη φύση του να είναι ασφαλές. Υπάρχει μεγάλο ρίσκο, όταν επενδύεις σε αδύναμους "παίκτες", όπως είναι τα φτωχά κράτη. Τα κρατικά ομόλογα μοιάζουν με τις μετοχές μιας εταιρείας, οι οποίες διακινούνται στο χρηματιστήριο μεταξύ των επενδυτών και ερήμην της εταιρείας την οποία αφορούν. Μοιάζουν, γιατί αποδίδουν κέρδη ανάλογα με το ύψος της επένδυσης. Αν πάει καλά η εταιρεία, θα αποδώσει μέρισμα. Αν δεν πάει καλά, δεν θα αποδώσει. Αν πάει καλά η εταιρεία, οι μετοχές είναι χρήμα. Αν δεν πάει καλά, είναι "κομφετί".
Τα κρατικά ομόλογα μάλιστα δεν έχουν καν τις ιδιότητες των συμβατικών μετοχών, γιατί ο επενδυτής δεν έχει κανένα νομικό δικαίωμα απέναντι στην εταιρεία ή το κράτος που τα εξέδωσε. Δεν έχει κάνει την παραμικρή σύμβαση μ' αυτήν και άρα δεν έχει μερίδιο από την περιουσία της. Έχει μερίδιο μόνον από τα κέρδη της, όπως τα αντιλαμβάνεται αυτός, ο οποίος του πούλησε το "προϊόν". Στην πραγματικότητα, δηλαδή, τα ομόλογα μοιάζουν με τα αποκόμματα των γραφείων στοιχημάτων. Αυτός, ο οποίος τα έχει, διεκδικεί κέρδη, αλλά χωρίς δικαιώματα πέρα από αυτά τα κέρδη. Όταν υπάρχουν κέρδη, τα αποκόμματα είναι νόμιμα και πανίσχυρα έγγραφα. Όταν δεν υπάρχουν τέτοια, είναι άχρηστα χαρτιά. Δεν έχει κανένα δικαίωμα, όπως δεν έχει κανένα δικαίωμα ένας "αλογομούρης", ο οποίος τζογάρισε άπειρα χρήματα σε ένα άλογο, που τσακίστηκε στον ιππόδρομο. Με τα χρήματά του μπορεί το άλογο να έφαγε και να προπονήθηκε, αλλά, όταν έχασε την "κούρσα", αυτά τα χρήματα πήγαν στον "κουβά". Τα πετάει τα "αποκόμματα" των "χρημάτων" ως σκουπίδια στις κερκίδες και δεν διεκδικεί ούτε τον στάβλο ούτε το τρέιλερ που κουβαλά το άλογο. Δεν "γνωρίζει" το άλογο ποιος "έπαιξε" πάνω του. Δεν θα έπαιρνε κέρδη από τα κέρδη του και δεν έχει λόγο να καλύψει με την περιουσία του τις ζημιές του. Στον "κουβά" κατευθείαν τα αποκόμματα του τζογαδόρου.Ας πρόσεχε. "Μάτια του παζάρια του" …όπως λέει ο λαός.
Έξυπνος, αν έκανε τη σωστή επένδυση και επέλεξε τη σωστή εταιρεία και βλάκας, αν έκανε το αντίθετο. Η εταιρεία όμως δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντί του. Το λέει άλλωστε και ο ίδιος ο ορισμός των ομολόγων. Δεν εγγυούνται μελλοντικά κέρδη, εξαιτίας των κερδών του παρελθόντος. Οι τοκογλύφοι έχουν τέτοια "αποκόμματα" στην αναπτυξιακή "κούρσα" του ελληνικού κράτους και κανένα άλλο δικαίωμα. Έπαιξαν και έχασαν. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν ανάγκη το ΔΝΤ. Αυτός ο οργανισμός θα "υποθηκεύσει" ολόκληρη τη χώρα, μετατρέποντας τα άχρηστα ομόλογα των τοκογλύφων σε υπερπολύτιμα ενυπόθηκα δάνεια. Αυτός θα απειλήσει την εθνική ακεραιότητα της πατρίδας μας.Όπως λοιπόν οι κοινοί τοκογλύφοι έτσι και οι διεθνείς τοκογλύφοι θα πλήρωναν τα προβλεπόμενα από την "πιάτσα" χρήματα, για να μπει ένας εισπρακτικός μηχανισμός στην Ελλάδα, που θα τους εξασφαλίσει τα χρήματά τους.
Εδώ είναι το δύσκολο. Ποιος θα βάλει έναν τέτοιο μηχανισμό μέσα στη χώρα; Ποιος "ηγέτης" της θα της έδινε αυτήν την "αυτοκτονική" συμπεριφορά; Ποιος ηγέτης θα ξεπουλούσε τη χώρα, για να δώσει τα "κέρδη" στους τοκογλύφους; Ποιος ηγέτης θα λειτουργούσε εις βάρος των συμφερόντων του λαού και υπέρ των τοκογλύφων, οι οποίοι δεν εννοούν να πιστέψουν ότι …αυτός που παίζει μπορεί και να χάσει; Ποιος ηγέτης στην πραγματικότητα θα πρόδιδε την Ελλάδα; Ποιος ιδιοκτήτης "ίππου" θα μάζευε τα σκουπίδια των αποκομμάτων των στοιχημάτων των τζογαδόρων του ιππόδρομου, για να τα "αναγνωρίσει" επίσημα σαν δικά του χρέη;
Σκεπτόμενος κάποιος απλά, εύκολα μπορεί να φτάσει σε μια άκρη. Ποιος ήταν αυτός, ο οποίος πρώτος ανέφερε τον όρο "ΔΝΤ"; Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήταν αυτός; Αυτός, ο οποίος μέχρι τότε ήταν ο μόνος που "γνώριζε" πού βρίσκονταν τα "λεφτά". Αυτός ήταν ο πρώτος και ο μόνος που ανέφερε τον όρο "ΔΝΤ". Μέχρι τότε αυτός ο όρος δεν υπήρχε καν στην καθημερινή ορολογία του ελληνικού λαού. Το ΔΝΤ —μέχρι τη διακυβέρνηση του Γιώργου— ήταν ένας οργανισμός, ο οποίος αφορούσε τα κράτη της υποσαχάριας Αφρικής, τις Μπανανίες της Λατινικής Αμερικής, κάτι "πλημμυρισμένους" Ασιάτες και κανέναν άλλο.Ο Γιώργος λοιπόν ήταν αυτός, ο οποίος πρώτος απ' όλους ανέφερε αυτόν τον όρο. Για ποιον λόγο μπήκαμε αναγκαστικά σ' αυτόν τον μηχανισμό; Εξαιτίας της αδυναμίας δανεισμού μας. Μια αδυναμία, η οποία ήταν τεχνητή, εφόσον η κατάσταση της Ελλάδας δεν ήταν πολύ χειρότερη από αυτήν πολλών άλλων κρατών.
Δεν ήταν η Ελλάδα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από χώρες, οι οποίες εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να δανείζονται. Το πρόβλημα του δανεισμού της Ελλάδας οφειλόταν στην κατάρρευση της αξίας των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Πώς όμως κατέρρευσαν τα ομόλογα αυτά; Τι σχέση έχει η Τράπεζα της Ελλάδας; Γιατί άλλαξαν εσωτερικοί κανονισμοί της λειτουργίας της την επομένη της νίκης του Γιώργου στις εκλογές;
Ο Γιώργος, λοιπόν, δεν ήταν μόνον αυτός, ο οποίος "ονειρεύτηκε" πρώτος το ΔΝΤ, αλλά εξαιτίας του είδαμε το "όνειρό" του να παίρνει σάρκα και οστά.
Κατάλαβε ο αναγνώστης πώς βγαίνει ο τίτλος του άρθρου; Δεν χρειάζονται μυστικές πληροφορίες, που να μας αποκαλύπτουν ότι η οικογένεια Παπανδρέου πήρε από τους τοκογλύφους προμήθεια 2,5 δις ευρώ. Γνώσεις χρειάζονται. Αν γνωρίζει κάποιος την "πιάτσα", μπορεί να βγάλει τις "ταρίφες". Αυτό, το οποίο λέμε, είναι ότι …θα είναι κορόιδα οι Παπανδρέου, αν δεν πάρουν αυτό το ποσό για τις προδοτικές ενέργειές τους. Τουλάχιστον αυτό το ποσό, εφόσον αυτή είναι η ελάχιστη "ταρίφα" γι' αυτά που έκαναν εις βάρος της Ελλάδας. Τόσα κέρδη αποφέρει η υπηρεσία τους απέναντι στους τοκογλύφους. Τόσα χρήματα "νομιμοποιούνται" να ζητήσουν ως οικογένεια από την Goldman Sachs, τη Ντόιτσε Μπανγκ, τον Σόρος ή τον Μπάφετ. Αυτό είναι το λογικό "τίμημα" της πιάτσας. Τους εξασφαλίζεις 247,5 δις ευρώ και σου δίνουν δώρο τα 2,5 δις. …Απλά πράγματα, τα οποία συμβαίνουν καθημερινά.
Επειδή λοιπόν δεν θεωρούμε τον Γιώργο τόσο κουτό, τη Μαργαρίτα τόσο φιλέλληνα και τον Νίκο τόσο αδιάφορο για τον πλούτο, είμαστε βέβαιοι ότι δεν έκαναν τίποτε τζάμπα. Είμαστε βέβαιοι ότι τα "πήραν". Ποια είναι η απόδειξη ότι τα "πήραν"; Η απόδειξη είναι ότι οι πράξεις τους έχουν έναν πολύ οργανωμένο χαρακτήρα, πράγμα το οποίο αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται περί σωρείας τυχαίων ατυχών επιλογών και πράξεων. Υπάρχει ολόκληρη οργάνωση, που δίνει άλλα χαρακτηριστικά στο "τυχαίο" γεγονός της εισόδου μας στους μηχανισμούς του ΔΝΤ. Η οργάνωση αποκαλύπτει ότι η πράξη τους αυτή δεν ήταν μια μεμονωμένη πράξη βλακείας.
Ας σκεφτεί κάποιος το πολύ απλό. Ένας βλάκας μπορεί να παίζει με τα "σπίρτα" μέσα σε μια αποθήκη καυσίμων, επειδή απλά είναι βλάκας. Αν, παίζοντας με αυτά τα "σπίρτα", η φωτιά πάρει —για τυχαίους λόγους— ανεξέλεγκτες διαστάσεις και καεί και ο ίδιος στην προσπάθειά του να διαφύγει, τότε το γεγονός είναι αναμφισβήτητα τυχαίο και είναι καθαρά μια πράξη βλακείας. Αν όμως κάποιος αποδείξει ότι αυτός, ο οποίος παίζει με τα "σπίρτα", φροντίζει η φωτιά να επεκταθεί και να "φουντώσει" και ταυτόχρονα έχει σχέδιο διαφυγής, το οποίο θα του επιτρέψει να επιβιώσει σε κάθε περίπτωση, τότε τα πράγματα αλλάζουν.
Φωτιά μπορεί να βάλει ο καθένας από βλακεία. Από βλακεία, όμως, δεν παίρνεις ένα μπιτόνι με βενζίνη, για να κατευθύνεις τη φωτιά εκεί όπου κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά και καθιστά την πυρόσβεση αδύνατη. Από βλακεία δεν εξασφαλίζεις μόνον για τον εαυτό σου τη μοναδική διέξοδο διαφυγής.
Αυτά ακριβώς αναζητούμε στην περίπτωσή μας. Το πλαίσιο της λογικής μιας εσκεμμένης "εμπρηστικής" ενέργειας από έναν εμφανώς βλάκα, ο οποίος δήθεν παίζει με τα "σπίρτα" και στο μέλλον θα επικαλεστεί το άλλοθι της βλακείας. Τι θέλουμε να πούμε μ' αυτό; Η βλακόφατσα του Γιώργου είναι ένα καλό "άλλοθι", αλλά αυτό δεν θα φτάνει. Έστω ότι από τη βλακεία του Παπανδρέου το ΔΝΤ μπήκε στην Ελλάδα και μπορεί να της βάλει "φωτιά". Μπορεί αυτή η φωτιά να σταματήσει ή μήπως ο Παπανδρέου φρόντισε να μην υπάρχει αυτή η πιθανότητα; Μπορούν οι Έλληνες να τη "σβήσουν" ή ο ίδιος ο Παπανδρέου φρόντισε να "παγιδεύσει" τη χώρα, ώστε κάποιοι να μπορούν να απειλούν τους Έλληνες με "κατάρρευση" της Ελλάδας κάθε φορά που θα επιχειρούν να σωθούν από τη φωτιά;
Πάνω σ' αυτήν τη βάση σκέψης αναζητούμε τις λύσεις στις απορίες μας. Υπό αυτό το πρίσμα ανάλυσης βλέπουμε ότι συνδέονται μεταξύ τους όλα τα "επιτεύγματα" της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου έβαλε ο ίδιος "φωτιά" στη χώρα με το ΔΝΤ και δεν βρήκε τη χώρα να "καίγεται", όπως ισχυρίζεται. Τι σημαίνει αυτό; Έφερε ο ίδιος το ΔΝΤ και δεν βρήκε μια χρεοκοπημένη χώρα, στην οποία αναγκαστικά πηγαίνει το ΔΝΤ. Εξαιτίας δηλαδή του Παπανδρέου, συνέβη το εξής πρωτοφανές φαινόμενο. Όλες οι χώρες, στις οποίες πήγε το ΔΝΤ, πρώτα χρεοκόπησαν, δηλώνοντας στάση πληρωμών και κατόπιν εμφανίστηκε το ΔΝΤ, για να τις διατηρήσει σε λειτουργία. Στην Ελλάδα το ΔΝΤ μπήκε μέσα σ' αυτήν πριν χρεοκοπήσει η χώρα. Ο "ιατροδικαστής", δηλαδή, ανέλαβε τον "άρρωστο" πριν αυτός πεθάνει. Αυτό συνέβη γιατί σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα χρέη είχαν καταστρέψει τις χώρες και το ΔΝΤ ως "ιατροδικαστής" πήγαινε για τον διαμελισμό του "πτώματος". Στην περίπτωση της Ελλάδας τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Το ΔΝΤ δεν ήρθε για να τεμαχίσει λεία γιατί η Ελλάδα ήταν "ζωντανή". Η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε, γιατί απλά δεν είχε εκείνα τα τεράστια χρέη, που να δικαιολογούν χρεοκοπία. Η Ελλάδα είχε ομόλογα-υποσχέσεις, τα οποία έπρεπε με κάποιον τρόπο να μετατραπούν σε χρέη, προκειμένου να οδηγηθεί στη συνέχεια σε χρεοκοπία. Το ΔΝΤ ήρθε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο στην Ελλάδα. Ήρθε για να μετατρέψει τα "κομφετί" των άχρηστων ομολόγων των τοκογλύφων σε νόμιμα χρέη και τα οποία χρέη θα μας οδηγήσουν σε βέβαιη χρεοκοπία μετά από λίγα χρόνια.
Το ΔΝΤ δηλαδή ήρθε στην Ελλάδα ως "κυνηγός" για να "σκοτώσει" και όχι ως "πτωματοφάγος" για να μοιράσει "μέλη" σε δανειστές. Ήρθε για να βάλει "φωτιά" και όχι για να ψάχνει στα "αποκαΐδια", όπως κάνει συνήθως. Αυτήν τη "φωτιά" έφερε ο Παπανδρέου στην "εύφλεκτη" πατρίδα μας.
Αυτό όμως δεν έφτανε. Έπρεπε η "φωτιά" του ΔΝΤ να "κάψει" όλη την χώρα σε όλα της τα μήκη και τα πλάτη της. Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν τον δικό τους "πρωθυπουργό" να καταμετρήσει την ακίνητη περιουσία της χώρας, ώστε να "πείσουν" τους λαούς και τα κράτη ότι υπάρχει περιουσία, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την Ελλάδα, για να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους. Αν δεν "μετρούσε" ο Γιωργάκης την ελληνική περιουσία, πώς θα εξασφάλιζε το ΔΝΤ τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών λαών, προκειμένου να "μεταλλάξει" τα ελληνικά χρέη; Προκειμένου να δημιουργήσει συνενόχους για τη μελλοντική πίεση εις βάρος της Ελλάδας; 140 δις θέλουν να πάρουν από τους Ευρωπαίους, για να τα δώσουν στους τοκογλύφους. Η αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας ήταν αυτή, που έκανε τόσο πρόθυμα και "αλληλέγγυα" τα ευρωπαϊκά κράτη. Μέχρι και η κακομοίρα η Ιρλανδία βιάστηκε να δανειστεί χρήματα, για να μας δανείσει.
Αυτή η καταμέτρηση ήταν απαραίτητη, γιατί μόνο του το ΔΝΤ ήταν αδύνατο να τα καταφέρει, εφόσον η χρηματοδοτική του δυνατότητα ήταν κάποια λίγα δεκάδες δις, τη στιγμή που η μετάλλαξη απαιτούσε πάνω από εκατό δις. Όπως είπαμε και πριν πάνω από 140 δις θα κληθούν να δώσουν οι Ευρωπαίοι και έπρεπε να βλέπουν εγγυήσεις μπροστά τους. Άρα;
Άρα ο Γιωργάκης, με την είσοδο του ΔΝΤ στη χώρα, άναψε "φωτιά" σ' αυτήν, αλλά ταυτόχρονα με την καταμέτρηση της δημόσιας περιουσίας τής έδωσε "καύσιμο" για να συνεχίσει να "καίει", γιατί χωρίς "καύσιμο" δεν θα υπήρχαν πρόθυμοι δανειοδότες Eυρωπαίοι. Χωρίς την καταγραφή της δημόσιας περιουσίας και τις ειδικές διατάξεις του μνημονίου, ποιος Ευρωπαίος θα δάνειζε σε μια χρεοκοπημένη χώρα, για να ξεχρεώσει τους "επενδυτές" της; Ποιος θα ήθελε να πάρει τον "μουντζούρη" στα χέρια του; Ο Γιωργάκης, δηλαδή, άναψε το "σπίρτο", αλλά ο ίδιος ήταν αυτός, που πήρε το "μπιτόνι" με τη "βενζίνη" και το περιέχυσε στην Ελλάδα. Σε ολόκληρη την Ελλάδα …απ' άκρη σ' άκρη …Από τα βουνά στις παραλίες και από εκεί στα νησιά …Όπου φτάνει η ΚΕΔ …Όπου φτάνει η δημόσια περιουσία.
Υπήρχε βέβαια και ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο έπρεπε να λυθεί από αυτόν τον "εμπρηστή". Όταν οι τοκογλύφοι θα ξεπληρώνονταν με τα χρήματα των λαών και αυτοί οι λαοί —όπως ήταν φυσικό— θα διεκδικούσαν με τη σειρά τους να πάρουν τα δικά τους δανεικά, θα μπορούσαν και πάλι οι Έλληνες ν' αντιδράσουν. Τι θα έκαναν τότε τα κράτη-δανειστές; Τι μπορούν να κάνουν απέναντι σε έναν λαό, ο οποίος αγωνίζεται για την επιβίωσή του και είναι προφανές ότι δεν έχει τα χρήματα για να τους ξοφλήσει; Τι μπορούν να κάνουν απέναντι σε έναν λαό, που, όταν αγωνίζεται, έχει τη συμπάθεια των άλλων λαών, ακόμα κι όταν αυτοί είναι οι ίδιοι οι δανειστές του;
Αυτό ακριβώς είναι η εθνική ασυλία, την οποία απολαμβάνουν τα κράτη.Αυτή η ασυλία δεν είναι κάτι το περίεργο. Είναι η ανθρώπινη ασυλία, που απολαμβάνουν οι άνθρωποι όταν χρωστάνε και δεν έχουν να ξεπληρώσουν. Υπάρχει νόμος, ο οποίος να επιτρέπει σε κάποιον δανειστή να διεκδικεί το συκώτι του δανειολήπτη, επειδή το ανθρώπινο συκώτι έχει μεγάλη αξία στην αγορά των μοσχευμάτων; Όχι βέβαια. Οι διεκδικήσεις σταματάνε εκεί όπου ξεκινάνε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα κράτη. Διεκδικείς από αυτά μέχρι εκεί που ξεκινάνε τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Διεκδικείς χρήματα και τιμαλφή από τα κράτη, αλλά όχι μέρος της επικράτειάς τους. Αυτή είναι η εθνική ασυλία. Αυτή η ασυλία θα μπορούσε να προστατεύσει την Ελλάδα από τις απαιτήσεις ακόμα και των λαών και αυτή η ασυλία ήταν ανεπιθύμητη από τους τοκογλύφους. Άρα;
Άρα έπρεπε να την παρακάμψουν.Αυτή η παράκαμψη περιγράφεται στο εγκληματικό μνημόνιο, το οποίο πέρασε η κυβέρνηση του προδότη μέσα από τη Βουλή των τριακοσίων ηλιθίων. Το μνημόνιο, εξαιτίας του οποίου η Ελλάδα αποδέχεται το δεδομένο να στερηθεί των θεμελιωδών δικαιωμάτων της σ' ό,τι αφορά την ασυλία της ως χώρα.
Γι' αυτόν τον λόγο τα πάντα τοποθετούνται προς ερμηνεία με βάση το αγγλικό δίκαιο. Το πιο "ανοικτό" δίκαιο στον κόσμο. Το δίκαιο της αποικιοκρατίας, όπου οι λαοί δεν προστατεύονται από κανένα δικαίωμα. Το δίκαιο του ισχυρού, όπου τα πάντα αποτιμώνται σε χρήμα και τα πάντα πωλούνται. Μόνον αυτό το δίκαιο επιτρέπει την απειλή ζωτικών εθνικών συμφερόντων για ασήμαντους λόγους …όπως είναι τα χρήματα και τα χρέη. Αυτό είναι το δίκαιο, το οποίο επέτρεψε στις ΗΠΑ να αγοράσει και όχι να κατακτήσει ένα μεγάλο μέρος της εθνικής της επικράτειας. Αγορασμένη είναι η Καλιφόρνια ή η Αλάσκα και κάποιοι προφανώς ονειρεύονται αγοραπωλησίες και στο Αιγαίο.
Αυτά τα δικαιώματα του ελληνικού λαού τα γνώριζαν οι τοκογλύφοι και γι' αυτό έπρεπε να τα παρακάμψουν. Φοβούνταν την ασυλία που απολαμβάνουν οι λαοί. Φοβούνταν ότι, αν οι Έλληνες έκαναν χρήση αυτού του δικαιώματός τους, ακόμα και οι λαοί που τους δάνεισαν δεν θα τους αγνοούσαν. Κανένας λαός δεν ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για θέματα τα οποία μπορεί να κληθεί ν' αντιμετωπίσει και ο ίδιος. Απλά πράγματα. Κανένας άνθρωπος δεν υπογράφει ν' αφαιρεθεί το συκώτι ενός άλλου ανθρώπου για χρέη, γιατί σε κάποια στιγμή μπορεί να ζητηθεί το μάτι του παιδιού του για χρέη επίσης. Αναγκαστικά θα έπρεπε αυτοί λαοί-δανειστές είτε να σταματήσουν να εκφράζουν απαιτήσεις από το ελληνικό κράτος είτε να στραφούν εναντίον των τοκογλύφων, οι οποίοι μέσω Ελλάδας πήραν τα χρήματά τους, ώστε από εκεί να τα αναζητήσουν.
Αυτός ήταν ο εφιάλτης των τοκογλύφων. Φοβούνταν μήπως γίνουν οι λαοί σύμμαχοι των Ελλήνων εναντίον των κοινών τους εχθρών. Εναντίον των απατεώνων, οι οποίοι πρώτα ξεγέλασαν τους Έλληνες με τους "Σημίτηδες" και στη συνέχεια τους ίδιους με τους "Γιωργάκηδες". Αυτό ήταν το πρόβλημα των τοκογλύφων. Το πρόβλημα που θα είχαν σε περίπτωση που ο ελληνικός λαός θα ξεσηκωνόταν και δεν θα απέδιδε τα χρήματα στους νέους δανειστές του.
Για να απομακρύνουν αυτόν τον κίνδυνο, "παγίδευσαν" το ελληνικό κράτος. Προκειμένου να μην αφήσουν τους Έλληνες να κινηθούν "πυροσβεστικά", "παγίδευσαν" το ίδιο το ελληνικό κράτος. Αν οι Έλληνες επιχειρούσαν να σβήσουν τη "φωτιά", κάποιοι θα τους απειλούσαν με τον "δυναμίτη", ο οποίος θα ανατίναζε τη χώρα. Αν οι Έλληνες αρνούνταν ν' αποδώσουν τις "υποθήκες" στους νέους δανειστές τους, θα έπρεπε οι παλιοί τοκογλύφοι να είχαν τη δυνατότητα να τους απειλούν. Να τους απειλούν πριν οι νέοι δανειστές στραφούν προς το δικό τους μέρος, για ν' απαιτήσουν τα χρήματά τους από αυτούς.
Αυτόν τον ρόλο παίζει ο "Καλλικράτης" και το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση της λαθρομετανάστευσης. Είναι νομοσχέδια-"δυναμίτες", τα οποία φτιάχτηκαν από ξένους λακέδες των ξένων τοκογλύφων και φτιάχτηκαν ειδικά για να "παγιδεύσουν" τη χώρα. Για να την "ανατινάξουν", αν οι Έλληνες δεν υποταχθούν.
Πώς λειτουργεί πρακτικά αυτό; Ας σκεφτεί κάποιος και πάλι απλά. Υπό φυσιολογικές συνθήκες δύσκολα μπορείς ν' αποσπάσεις από έναν λαό —όπως ο ελληνικός— περιουσία τύπου βουνών, αιγιαλών ή νησιών. Δεν σου δίνει αυτός ο λαός έναν Γράμμο ή μια Κρήτη, για να χτίσεις επιχειρήσεις οι οποίες θα λειτουργούν ως "κράτος εν κράτη". Αυτό μπορεί να γίνει μόνον σε μία περίπτωση. Μόνον αν φοβάται για πολύ χειρότερες απώλειες. Θα σου δώσει τον Γράμμο για ιδιοκτησία, μόνον όταν θα απειλείς την ίδια την Ελλάδα με διάσπαση. Θα σου τη δώσει, αν "εγγυάσαι" ότι θα κρατήσεις την ιδιοκτησία και σαν "δώρο" δεν θα αφήσεις τις αποσχιστικές τάσεις να διαλύσουν το κράτος. Όταν θα εμφανίζεσαι ο μόνος "εγγυητής" της ακεραιότητας της χώρας.Θα σου δώσουν τις παραλίες ή τα βουνά της Κρήτης, αν ελέγχεις έναν προβοκάτορα "Κρητικάρχη" και ρυθμίζεις την "αυτονομιστική" συμπεριφορά του. Θα σου δώσουν τα χιονοδρομικά του Γράμμου, αν ελέγχεις έναν προβοκάτορα "Θρακάρχη" και ρυθμίζεις τη φιλοτουρκική συμπεριφορά του. Οι Έλληνες θα βιάζονται μάλιστα να φέρουν τους "επενδυτές", προκειμένου αυτοί να "εγγυηθούν" την ακεραιότητα της χώρας τους, εφόσον —μέσω της ιδιοκτησίας— θα αποκτήσουν δήθεν "συμπλέοντα" συμφέροντα μ' αυτούς.
Υποτίθεται αυτοί οι επενδυτές, θέλοντας να προστατεύσουν τις "επενδύσεις" τους, θα υπόσχονται τη βοήθεια των κρατών από τα οποία οι ίδιοι προέρχονται. Μιλάμε για ολέθριες καταστάσεις, οι οποίες θα μας βυθίσουν σε έναν μεσαίωνα, τον οποίο η ελληνική κοινωνία δεν έχει βιώσει ποτέ. Θα επιστρέψουμε στην εποχή της Ενετοκρατίας. Θα δούμε "βαρόνους" και "δούκες" να ελέγχουν τεράστιες ιδιοκτησίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Εύκολα οι "κατακτητές" της χώρας θα παρουσιάζονται σαν "επενδυτές" και σωτήρες. Όλα τα όρνεα, που θα κατατρώγουν τα ιερά και τα όσια του ελληνισμού, θα εμφανίζονται σαν φανατικοί "Φιλέλληνες" …με το αζημίωτο βέβαια.
Για να λειτουργήσουν όλα αυτά, απαιτούνται αυτά τα δύο νομοσχέδια. Τα εξόχως αντισυνταγματικά και προδοτικά νομοσχέδια, τα οποία ήδη έχουν γίνει νόμοι του κράτους. Με τους κατευθυνόμενους λαθρομετανάστες έχουν τη δυνατότητα να "επιδοτούν" τις περιφερειακές ηγεσίες που τους βολεύουν. Ηγεσίες "διεθνιστών", "κοσμοπολιτών" ή μελών διαφόρων ΜΚΟ. Ηγεσίες, οι οποίες θα πλαισιώνονται από αλλοδαπούς πληρωμένους πράκτορες και προβοκάτορες, εφόσον προβλέπεται και το μέτρο της ποσόστωσης στη στελέχωση των περιφερειακών συμβουλίων. Αυτές οι ηγεσίες εύκολα θα "ρυθμίζονται" από τα ξένα κέντρα εξουσίας. Ο "Καλλικράτης" απλά θα δίνει τη δυνατότητα σ' αυτές τις ηγεσίες των πακιστανικών και άλλων ψήφων να απειλούν ανά πάσα στιγμή τη χώρα με διάσπαση. Όταν με πακιστανικές ψήφους έφεραν κάποιοι τον Γιώργο σε θέση να διεκδικήσει την πρωθυπουργία της χώρας, ευνόητο είναι ότι θα τα καταφέρουν ακόμα πιο εύκολα στις περιφερειακές εκλογές.
Εδώ, όπως αντιλαμβανόμαστε, μπαίνουν στο "κάδρο" και άλλοι συνένοχοι με επίσης νόμιμα δικαιώματα. Όπως οι Παπανδρέου θα ήταν κουτοί, αν δεν ζητούσαν τη "μίζα" για την προδοσία τους, έτσι θεωρούμε ότι θα ήταν κουτοί και κάποιοι άλλοι, αν δεν το έκαναν. Θα ήταν κουτοί ο Παπακωνσταντίνου με τον Λοβέρδο, αν δεν ζητούσαν το "κατιτίς" τους για την "τακτοποίηση" των οικονομικών του ελληνικού λαού με βάση τις εντολές του ΔΝΤ και των τοκογλύφων. Θα ήταν κουτός και ο Ραγκούσης, αν δεν ζητούσε τα ανάλογα για την "παγίδευση" του ελληνικού κράτους.
Σύμφωνα με τις πιο υποτιμημένες εκτιμήσεις μας ο καθένας από αυτούς "δικαιούται" τουλάχιστον 100 εκατομμύρια ευρώ. Το δικαιούται ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος θα μεθοδεύσει την εξόφληση των τοκογλύφων με ζεστό χρήμα και εν συνεχεία θα βγάλει στο "σφυρί" την περίφημη ΚΕΔ. Γνωστά πράγματα γι' αυτόν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο έμπειρος Παπακωνσταντίνου ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του δημόσιου ΟΤΕ, όταν τον παρέδιδαν λεία στους Γερμανούς. Ήταν σύμβουλος του "σπάταλου" Σημίτη, όταν έκανε τα "μαγειρέματα" με την Goldman Sachs.Ανάλογα δικαιώματα έχουν όλοι οι συνένοχοι του "εμπρησμού" της πατρίδας μας.
Τα δικαιούται αυτά τα χρήματα ο Λοβέρδος, ο οποίος θα ληστέψει τους κόπους ζωής του ελληνικού λαού, για να του δώσει "χαρτζιλίκι" επιβίωσης στα "μέτρα" της Ρουμανίας. Τα δικαιούται ο Λοβέρδος, που κινδυνεύει να βρεθεί στον δρόμο απέναντι στον σουγιά κάποιου συνταξιούχου, ο οποίος έγινε ρακοσυλλέκτης εξαιτίας του. Τα δικαιούται, γιατί έχει κόστος η ασφάλεια.
Τα δικαιούται και ο Ραγκούσης, ο οποίος ανέλαβε να βάλει "δυναμίτη" στα θεμέλια της εθνικής μας επικράτειας. Τα δικαιούται ο Ραγκούσης, γιατί, αν εξαιτίας του "Καλλικράτη" αρχίσουν τα διασπαστικά φαινόμενα του ελληνικού κράτους, όλο και κάποιος Έλληνας πατριώτης θα θυμηθεί τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένειά του και θα προσπαθήσει να τους στείλει όλους μαζί στον Δημιουργό τους.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Πάντα οι δωσίλογοι έχουν αυξημένες ανάγκες ασφαλείας. Όλοι αυτοί πραγματικά δικαιούνται αυτά τα τεράστια ποσά, γιατί πραγματικά η προδοσία τους είναι μεγάλη. Θα είναι πραγματικά μεγάλοι βλάκες, αν δεν τα έχουν ήδη πάρει από αυτούς, τους οποίους εξυπηρετούν. Θα είναι ηλίθιοι, αν εξασφάλισαν 250 δις ευρώ στους τοκογλύφους με μόνο δικό τους κέρδος τη δόξα της υπουργοποίησης.
Όμως, αυτό είναι κάτι, το οποίο έχει ελάχιστες πιθανότητες να συμβαίνει. Τζάμπα προδότες δεν υπάρχουν, γιατί δεν υπάρχουν τόσο βλάκες άνθρωποι. Άρα, θεωρούμε εκ των δεδομένων ότι όλοι αυτοί με κάποιον τρόπο σε κάποιο σημείο του Πλανήτη έχουν πληρωθεί προκαταβολικά για τα έργα τους. Δεν χρειαζόμαστε καν πληροφορία για να σιγουρευτούμε. Αν δεν πληρώθηκαν θα περάσουν στην ιστορία ως πρωταθλητές βλακείας. Τζάμπα "Εφιάλτες".
Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, όλος αυτός ο σχεδιασμός θα ήταν ικανός να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό, προκειμένου αυτός να υποταχθεί. Τι θα γινόταν όμως αν αυτός ο λαός δεν υποτασσόταν; Αν αυτός ο διάσημος για τη γενναιότητά του και πολλές φορές για την "τρέλα" του λαός ύψωνε το ανάστημά του και αντιδρούσε στους διεθνείς τοκογλύφους και στην παγκόσμια διακυβέρνηση; Αν αυτός ο λαός γινόταν για ακόμα μια φορά στην ιστορία του το "πρότυπο" της αντίδρασης για όλους τους λαούς που πέφτουν θύματα αυτής της συμμορίας;
Βασική τους μέριμνα λοιπόν ήταν να στερήσουν από τον ελληνικό λαό τη διεθνή συμπαράσταση και αλληλεγγύη. Έπρεπε να τον απομονώσουν, για να μπορέσουν να τον τρομοκρατήσουν εύκολα. Ευκολότερα από το να "μεθύσει" από την αγάπη, τη συμπαράσταση ή ακόμα και τον θαυμασμό των υπολοίπων λαών.Γι' αυτόν τον λόγο δρομολόγησαν έναν ολόκληρο σχεδιασμό εντός και εκτός Ελλάδας.
Εντός Ελλάδας δρομολόγησαν μια άνευ προηγουμένου "πλύση" εγκεφάλου, προκειμένου να πείσουν τους Έλληνες ότι όλοι τα "πήραμε" και άρα τώρα πρέπει όλοι να πληρώσουμε. Όλα τα "παπαγαλάκια" των ΜΜΕ αυτό το "τροπάριο" ψέλνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Προσπαθούν να δημιουργήσουν ενοχές σε έναν περήφανο λαό, προκειμένου να εκμεταλλευτούν εις βάρος του το δικό του φιλότιμο. Να τον βάλουν να σκεφτεί ότι, αφού έσφαλε, πρέπει να πληρώσει …όσο κι αν αυτό του κοστίσει. "Συνένοχη" στη χώρα του διεφθαρμένου Μαντέλη και η γριά, η οποία ζήτησε από τον μανάβη να της διαλέξει "χαριστικά" το καλύτερο μπρόκολο του πάγκου του
Ανάλογος σχεδιασμός ακολουθήθηκε και από τα εκτός Ελλάδας "παπαγαλάκια" των διεθνών ΜΜΕ. Αυτό, το οποίο έκαναν εκτός Ελλάδας, ήταν να δυσφημίσουν με τρόπο πρωτοφανή την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Αυτό, το οποίο έγινε εις βάρος του ελληνικού λαού ήταν κάτι το πρωτοφανές. Κάτι, το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε εις βάρος άλλου λαού. Κι άλλα κράτη στο παρελθόν χρεοκόπησαν, αλλά οι λαοί τους έτυχαν της παγκόσμιας συμπάθειας. Ο ελληνικός λαός, ακόμα πριν χρεοκοπήσει, κατηγορήθηκε με τρόπο όχι απλά άδικο, αλλά ανήθικο. Ένας απλός λαός κατηγορήθηκε συλλήβδην για διαφθορά, τεμπελιά, σπατάλη και ό,τι είναι δυνατόν να προκαλέσει το κοινό ανθρώπινο αίσθημα. Οι Έλληνες, ως σύνολο, παρουσιάζονταν σαν τα παράσιτα, που ζούσαν εις βάρος των άλλων λαών. Μιλάμε για ακραίες καταστάσεις, που αγγίζουν τα όρια της μισαλλοδοξίας. Μιλάμε για πρωτοφανή στην ιστορία έκρηξη μισελληνισμού.
Δεν είναι δυνατόν να δείχνεις το "δάκτυλο" της Αφροδίτης σε έναν ολόκληρο λαό, επειδή απλά χρωστάει χρήματα όπως και ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι λαοί του Πλανήτη.Αυτό έγινε προκαταβολικά, γιατί αυτοί οι "άλλοι" λαοί είναι αυτοί, που μέσω ΔΝΤ θα μας δάνειζαν, για να ξεπληρώσουμε τους τοκογλύφους. Αυτοί οι λαοί θα έπρεπε εξ’ αρχής να έχουν μια σαφή και αρνητική άποψη για τους Έλληνες, πολύ πριν οι Έλληνες αρνηθούν να τους ξεπληρώσουν τα χρέη λόγω ΔΝΤ με το επιχείρημα της εθνικής επιβίωσης.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Παρουσίασαν τους Έλληνες σαν απατεώνες και την "επένδυση" στην Ελλάδα σαν ευκαιρία των λαών όχι απλά να επωφεληθούν, αλλά να "τιμωρήσουν" αυτόν τον απατεώνα. Προκαταβολικά εμφάνισαν τους Έλληνες σαν απατεώνες, για να μην έχουν τη δυνατότητα ν' αντιδράσουν την κρίσιμη γι' αυτούς ώρα, που θα λεηλατούνταν η πατρίδα τους από τους τοκογλύφους.Εδώ καταλαβαίνει κάποιος και την "αντιδιαστολή", που υπάρχει στην εμφάνιση των φαινομένων.
Την ώρα που οι Έλληνες παρουσιάζονταν σαν η πιο άπληστη και παρασιτική "συμμορία" του Πλανήτη, δεν συνέβαινε το ίδιο με τον ηγέτη" τους. Κανένας δεν θυμόταν ότι με ψέματα έκλεψε στην ουσία την εξουσία στην Ελλάδα. Κανένας δεν θυμόταν ότι ήταν υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις της διαφθοράς. "Παρθενογένεση" κανονική. Τον έφερε ο "πελαργός" και δεν γνώριζε τίποτε από τα εγκλήματα που συνέβαιναν στην Ελλάδα. Γι' αυτόν όλες οι "πόρτες" ήταν ανοικτές. Από την Καγκελαρία στον Λευκό Οίκο και από εκεί στον ΟΗΕ πήγαινε ο Giorgo, για να παρουσιάσει τις θέσεις του.Ο "καλός" ο Giorgo, ο οποίος υποσχόταν σε όλους τους λαούς ότι οι Έλληνες θα ξεπληρώσουν στο ακέραιο τα χρέη τους. Ο "καλός" ο Giorgo, ο οποίος μιλούσε μεν στους ξένους, αλλά με προφανή στόχο να τον ακούνε πρωτίστως οι Έλληνες.
Λογικό είναι αυτό, εφόσον οι ξένοι ήταν τα αφεντικά του. Οι ξένοι γνώριζαν τι θα έλεγε, εφόσον αυτοί τού έδιναν τα "σκονάκια". Οι ξένοι μέσω αυτού δημοσιοποιούσαν τις προθέσεις τους στους Έλληνες. Ακόμα και σήμερα αυτό γίνεται. Ο Giorgo εξακολουθεί να παρουσιάζεται σαν το "καλό" παιδί, που μπήκε επικεφαλής ενός άθλιου λαού. Ο ανύποπτος άνθρωπος, ο οποίος βρέθηκε να ηγείται μιας εθνικής "αγέλης" εγκληματιών. Ο μόνος "καλός" άνθρωπος στην Ελλάδα, που θέλει να είναι "τίμιος" απέναντι στους απατεώνες του Πλανήτη. Απέναντι στους εργοδότες του της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.Αυτή η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι υπεύθυνη γι' αυτά που βλέπουμε σήμερα και αφορούν τον Παπανδρέου.
Ποτέ ένα τόσο μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει ταξιδεύσει δημοσία δαπάνη τόσο πολύ όσο αυτός. Μόνον αναλώσιμα ανταλλακτικά αεροπορικών εταιρειών έχουν ταξιδέψει τόσο πολύ και τόσο αναίτια όσο αυτός.
Ποτέ ένα τόσο μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει προβληθεί τόσο συστηματικά από τα διεθνή ΜΜΕ όσο αυτός. Μέχρι και Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τον έκαναν. Τον άχρηστο άνθρωπο. Τον άνθρωπο, ο οποίος τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι υψηλόμισθος αξιωματούχος του ελληνικού κράτους και ακόμα δεν έμαθε ελληνικά.Μιλάει χειρότερα ελληνικά και από τον αδερφό του, ο οποίος δηλώνει μεταμφιεσμένος "Αμερικανός" που παριστάνει τον Έλληνα και βέβαια τον συγγραφέα. Το Κολέγιο Αθηνών τελείωσε ο Γιωργάκης και αναρωτιέται κάποιος ποια λίγα χρόνια της ζωής του έζησε στο εξωτερικό, ώστε να μπορεί ανερυθρίαστα να παριστάνει τον Έλληνα της Διασποράς.
Αυτό είναι το φαινόμενο Παπανδρέου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος ποτέ δεν είχε να πει τίποτε απολύτως και εν τούτοις δεν άφησε μικρόφωνο στον κόσμο που να μην μιλήσει. Ένας άνθρωπος, τον οποίο κανείς ποτέ δεν θέλησε ν' ακούσει και εν τούτοις τον έχει ακούσει ολόκληρος ο Πλανήτης
Μιλάμε για πραγματικό φαινόμενο. Ένας από γεννησιμιού του κακομοίρης άνθρωπος, που, αν δεν τον έλεγαν Παπανδρέου, δεν θεωρούμε βέβαιο ότι θα τα έβγαζε "πέρα", εξαιτίας της σημερινής οικονομικής κρίσης. Είναι βέβαιο δηλαδή ότι κάποιοι γελάνε μέχρις δακρύων, κάθε φορά που ο Γιωργάκης παίρνει θέση μπροστά στο μικρόφωνο. Είναι βέβαιο ότι κάποιοι ξεκαρδίζονται, όταν ο σχεδόν "μουγκός" Giorgo ανεβαίνει με το άπειρο θράσος του βλάκα στα πιο γνωστά podium του Πλανήτη. Κάποιοι τοκογλύφοι πρέπει να τα έκαναν πάνω τους από τα γέλια, όταν ο Giorgo φώναξε με τη στεντόρεια φωνή της γριάς Μαργαρίτας …"τοκογλύφοι αφήστε μας ήσυχοι".
Συκώτι δεν πρέπει να τους είχε μείνει με τις απειλές του υπαλλήλου τους ……Δεν πήγαν τζάμπα τα χρήματα που έδωσαν
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; 2,5 δις ευρώ είναι λογικό τίμημα γι' αυτόν, ο οποίος θα τους εξασφάλιζε τη δυνατότητα ν' αρπάξουν τα οφειλόμενα από το θύμα τους. Γι' αυτόν, ο οποίος θα τους επέτρεπε να στείλουν εκεί τους "υπαλλήλους" τους.
Αυτόν ακριβώς τον ρόλο παίζει το ΔΝΤ. Είναι ο εισπρακτικός μηχανισμός των τοκογλύφων. Το ΔΝΤ είναι η "εγγύηση" για τους τοκογλύφους ότι θα πάρουν τα χρήματά τους. Χωρίς το ΔΝΤ είναι "γυμνοί" ιδιώτες απέναντι σε ένα κράτος, το οποίο μπορεί να αμυνθεί. Ένα κράτος, το οποίο απολαμβάνει ασυλία απέναντι σε τοκογλυφικά όρνεα. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τιμωρήσει τους διεφθαρμένους πολιτικούς, που έφεραν τους τοκογλύφους στην επικράτειά του. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να στραφεί νομικά εναντίον αυτών των τοκογλύφων, οι οποίοι —πολύ πριν "τοκογλυφίσουν"— ήταν βέβαιον πως ήταν διαφθορείς του. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τους γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του και να μην τους δώσει ούτε ένα ευρώ. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τους "πιστολιάσει" χωρίς κανέναν κίνδυνο.Στην κυριολεξία χωρίς κανέναν κίνδυνο.
Γιατί; Γιατί συνήθως οι ιδιώτες, όταν δανείζουν, φροντίζουν να κάνουν τόσες πολλές απάτες και τοκογλυφίες, ώστε να καλύπτουν εκ των προτέρων τη ζημιά τους από μια ενδεχόμενη άρνηση εξόφλησης από την πλευρά του θύματός τους. Γιατί η πιο διαδεδομένη διεθνής πρακτική είναι η μη αποπληρωμή ενός μεγάλου δημόσιου χρέους, παρά το αντίθετο. Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο άρνησης χρέους —από τα πολύ παλιά—, όταν οι νεοσύστατες ΗΠΑ αρνήθηκαν τα χρέη τους προς τους Βρετανούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα πρόσφατα παραδείγματα της Αργεντινής ή του Εκουαδόρ και βεβαίως αυτό της Ισλανδίας. Της Ισλανδίας, που, όταν οι Άγγλοι και οι Ολλανδοί "επενδυτές" απαίτησαν τα "χαμένα", πήραν αυτά, που δεν περιγράφονται.
Άλλωστε ο Φράνσις Γουόκερ —ένας από τους ιδρυτές της δημόσιας οικονομικής τον 19ο αιώνα— έγραψε: "Κανένα μεγάλο εθνικό χρέος δεν πληρώθηκε ποτέ ούτε αντιμετωπίστηκε με κάποιον άλλο τρόπο, εκτός από την άρνηση της αποπληρωμής του".
Το ελληνικό δημόσιο χρέος στον μεγαλύτερο όγκο του οφείλεται σε ιδιώτες τοκογλύφους. Ούτε καν σε εθνικές τράπεζες ή σε "δεξαμενές" πλούτου άλλων κρατών, όπως είναι τα ασφαλιστικά ταμεία τους. Αυτοί οι τοκογλύφοι —αν ασχοληθεί κάποιος μαζί τους— έχουν πάρει ήδη πολλαπλάσια από αυτά που τους οφείλονται. Είναι σαν τις τράπεζες, που, πολύ πριν φτάσουν να απειλούν τον δανειολήπτη με κατασχέσεις, του έχουν ξεκοκαλίσει όλη την περιουσία.
Επιπλέον, ως ιδιώτες, έχουν ελάχιστα νομικά μέσα να διεκδικήσουν το χρέος ενός κράτους σε όλο του το μέγεθος. Δέκα σέντς στο ευρώ να πάρουν, πάλι ευχαριστημένοι θα είναι. Τα 250 δις χρέους γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες 25 δις. Γι' αυτόν τον λόγο φοβούνται το "πιστόλι". Αυτός ήταν ο φόβος των τοκογλύφων και αυτόν τον φόβο τους τον εξάλειφε το ΔΝΤ.Γιατί; Γιατί το ΔΝΤ είναι ένας "μετατροπέας" χρημάτων και υποχρεώσεων. Το ΔΝΤ μετατρέπει τα χρέη του κράτους απέναντι σε ιδιώτες —και μάλιστα απατεώνες— σε χρέη του κράτους απέναντι σε άλλα κράτη και διεθνείς οργανισμούς. Μετατρέπει τα ακίνδυνα χρέη του ελληνικού κράτους απέναντι σε ιδιώτες σε επικίνδυνα χρέη απέναντι σε κράτη και λαούς.
Αυτό ακριβώς κάνουν τώρα με το ΔΝΤ. Βάζουν την Ελλάδα να "δανείζεται" από τους λαούς, για να ξεπληρώνει τους τοκογλύφους. Όταν θα τους ξεπληρώσει πλήρως, θα έχει μπροστά της ακόμα μεγαλύτερο χρέος, το οποίο όμως —δυστυχώς γι' αυτήν— θα είναι χρέος απέναντι σε λαούς. Το "μοιραίο" της χρεοκοπίας δεν θα το αποφύγει, εφόσον εξακολουθεί να δανείζεται, χωρίς να παράγει, αλλά οι συνέπειες θα είναι πολύ χειρότερες, εφόσον απέναντί της θα στέκονται κράτη και λαοί και όχι τα λαμόγια της τοκογλυφίας. Οι τοκογλύφοι θα έχουν πάρει ήδη τα χρήματά τους και θα τα ξεκοκαλίζουν στα διάφορα σημεία του Πλανήτη.
Αυτός είναι ο ρόλος του ΔΝΤ. Μετατρέπει τα άδικα κέρδη των απατεώνων σε δίκαιες απαιτήσεις εθνικών τραπεζών ή ασφαλιστικών ταμείων άλλων λαών. Ταυτόχρονα "νομιμοποιεί" και τα κέρδη των συνεργατών των τοκογλύφων. Μετατρέπει τα "μαύρα" χρήματα των διεφθαρμένων αξιωματούχων ενός διεφθαρμένου κράτους σε νόμιμα χρήματα "πετυχημένων" πολιτών ενός κατεστραμμένου κράτους.
Μετά το ΔΝΤ, δηλαδή, δεν υπάρχει διαφθορά, γιατί απλά μετακινήθηκαν οι υποχρεώσεις. Διαφθορά υπάρχει για όσο διάστημα υπάρχουν οι "ανοικτές" δοσοληψίες μεταξύ των διεφθαρμένων και των διαφθορέων, που είναι οι τοκογλύφοι. Από τη στιγμή που οι τοκογλύφοι ξεπληρωθούν και άρα οι δοσοληψίες "κλείσουν", βγαίνουν από το "κάδρο" και μαζί μ' αυτούς βγαίνουν και οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι, οι οποίοι τους έβαζαν στο "κάδρο". Μετά μένουν τα χρέη απέναντι στους νέους δανειστές, οι οποίοι είναι νόμιμοι.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Το ΔΝΤ είναι ο απαραίτητος μηχανισμός, για να "απεμπλακούν" οι διεθνείς τοκογλύφοι από τα δάνεια της πατρίδας μας. Το ΔΝΤ είναι ο απαραίτητος μηχανισμός, για να απομακρυνθούν οι εγκληματίες από τον τόπο του εγκλήματος. Το ΔΝΤ του Εβραίου Στρος Καν είναι το "εργαλείο" της εβραϊκής συμμορίας, που λυμαίνεται τον Πλανήτη ολόκληρο. Την εβραϊκής συμμορίας των Εβραίων Μπενράκε, Τρισέ, Σόρος, του Μπλακφέιν, του Μπάφετ κλπ.. Αυτή η εβραϊκή συμμορία προσέλαβε τον Εβραίο Γιωργάκη, για να της εξασφαλίσει τις εισπράξεις της στην Ελλάδα. Ο Εβραίος Γιωργάκης, με τις ευχές των Εβραίων κεντρικών τραπεζιτών των ΗΠΑ και της ΕΕ, κάλεσε τον Εβραίο Στρος Καν του ΔΝΤ να σώσει την οικονομία της Ελλάδας.Οι Εβραίοι, θα σώσουν την οικονομία των μισητών γι' αυτούς Ελλήνων !!! …Την οικονομία των εθνικών τους εχθρών …Των εχθρών, των οποίων την καταστροφή τους εύχονται στην πιο μεγάλη εθνική τους γιορτή. Αυτό είναι κάτι, το οποίο δεν στέκει ούτε ως ανέκδοτο.
Αυτό λοιπόν το δικό τους ΔΝΤ θα τους "αναγνωρίσει" χωρίς καμία έρευνα τα "χρέη" της Ελλάδας και στη συνέχεια το ίδιο το ΔΝΤ θα "δανειστεί" εκ νέου και στο όνομα της Ελλάδας, για να τους ξεπληρώσει. Με συνοπτικές διαδικασίες θα αναγνωριστούν σαν νόμιμα τα δισεκατομμύρια που οφείλονται στους τοκογλύφους και η Ελλάδα θα δανείζεται από τους λαούς, για να τους ξεπληρώσει. Δεν θα γίνει δηλαδή αυτό, το οποίο είπαμε ότι φοβούνται οι τοκογλύφοι. Δεν θα γίνει η αναπόφευκτη στάση πληρωμών του ελληνικού κράτους.Γιατί τη φοβούνται αυτήν τη στάση τόσο πολύ; Γιατί θα πρέπει να επανεξεταστούν όλα τα χρέη από την αρχή. Θα πρέπει ν' αναζητηθούν αυτοί, οι οποίοι συνάψανε τα μεγάλα δάνεια, οι όροι των δανείων αυτών και τα κέρδη των εμπλεκομένων. Ο απόλυτος εφιάλτης των τοκογλύφων, εφόσον με αυτόν τον τρόπο υπάρχει γι' αυτούς ο κίνδυνος όχι μόνον ν' αποκαλυφθεί ο δικός τους ρόλος, αλλά ν' αποκαλυφθούν και οι συνεργάτες τους στην Ελλάδα. Κινδυνεύουν να χαθούν όχι μόνον τα κέρδη του παρελθόντος, αλλά και οι προοπτικές για μελλοντικά κέρδη. Κινδυνεύουν με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον να μην δουν "μαλλί", αλλά να φύγουν "κουρεμένοι". Κινδυνεύουν όχι μόνον να μην μπορούν να διεκδικούν, αλλά να πέσουν θύματα διεκδικήσεων. Κινδυνεύουν να κλείσουν οι πόρτες των θυμάτων τους, εφόσον η αποκάλυψη των συνεργατών τους θα τους κάνει απαγορευτική την επαναδραστηριοποίησή τους στην Ελλάδα.
Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πόσο "ψαχνό" έχει η σχέση Σημίτη-Goldman Sachs και θα καταλάβει το πρόβλημά τους. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πόσο "ψαχνό" έχει η σχέση OTE με τη Ντόιτσε Τέλεκομ, τη Siemens και τους δανειστές μας και θα καταλάβει το πρόβλημά τους. Οι δανειστές μας "λάδωναν" τους πολιτικούς να δημιουργούν διαρκώς νέα χρέη με τις υπερτιμολογήσεις των προμηθειών των μεγάλων ΔΕΚΟ. Η Siemens έκανε μόνη της τις υπερτιμολογημένες ελληνικές "παραγγελίες" και η ίδια μας υποδείκνυε τον τοκογλύφο από τον οποίο θα δανειζόμασταν. Οι Έλληνες αξιωματούχοι απλά παρίστατο, όταν δεν έκαναν βόλτες με τα γιότ των Χριστοφοράκων.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε το ελληνικό δημόσιο χρέος και κανένας από αυτούς δεν θέλει να ψάχνουν οι Έλληνες τα ΠΩΣ και τα ΓΙΑΤΙ αυτού του χρέους.Επί δύο τουλάχιστον δεκαετίες λεηλατήθηκε το σύμπαν. Όλα στημένα και ο καθένας έπαιρνε ό,τι προβλεπόταν. Οι δανειστές εξασφάλιζαν άπειρα χρωστούμενα, οι προμηθευτές έναν αφελή δημόσιο μεγαλοπελάτη, οι ιμπεριαλιστές τζάμπα ΔΕΚΟ και οι πολιτικοί μεγάλους λογαριασμούς στην Ελβετία. Διαφθορείς και διεφθαρμένοι πλήρως ικανοποιημένοι. Κατακτητές και δωσίλογοι σε πλήρη συνεργασία.
Όλα αυτά, όμως, υπό μία προϋπόθεση. Την τελευταία στιγμή να πληρώσει το "κορόιδο". Αν δεν πληρώσει, δεν έκαναν τίποτε. Αν δεν πληρώσει ο ελληνικός λαός, τζάμπα έπαιζαν με τις βαλίτσες και με τους λογαριασμούς στην Ελβετία. Αν δεν πληρώσει ο λαός, τζάμπα έπαιζαν με τα δικά τους τα λεφτά. Πάλι από την αρχή θα ξεκινούσαν τα πράγματα, εφόσον θα άνοιγαν από την αρχή όλες οι υποθέσεις.
Άρα; Άρα το ζητούμενο γι' αυτούς ήταν να κατορθώσουν να βάλουν την Ελλάδα να τους πληρώσει, χωρίς να αντιδράσει. Να βάλουν τη χώρα στο ΔΝΤ. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα δανειστεί από τους λαούς, για να ξεπληρώσει τους ιδιώτες τοκογλύφους. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα "μεταβιβάσει" το ελληνικό χρέος από κοινούς ιδιώτες-δανειστές σε κράτη-δανειστές. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα μετατρέψει τα "αέρινα" και χωρίς εγγυήσεις δάνεια των τοκογλύφων σε ενυπόθηκα δάνεια. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα μετατρέψει τις επισφαλείς "επενδύσεις" των τοκογλύφων σε ελληνικά ομόλογα σε ασφαλή ενυπόθηκα δάνεια.
Αυτό ακριβώς είναι το λεπτό ζήτημα, που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος, ο οποίος πέφτει θύμα της προπαγάνδας των τοκογλύφων. Το ελληνικό δημόσιο χρέος στο μεγαλύτερο του μέρος δεν είναι καν χρέος. Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε ένα ποσοστό της τάξης του 60% είναι ομόλογα. Με τα ομόλογα, δηλαδή, το ελληνικό κράτος φαινόταν ότι δανειζόταν χρήματα, αλλά το δάνειο στην πραγματικότητα δεν ήταν δικό του. Το δάνειο ήταν εξ’ αρχής πληρωμένο, εφόσον το πλήρωναν οι "επενδυτές". Άρα δεν ήταν δάνειο του ελληνικού κράτους και ό,τι αυτό συνεπάγεται στο θέμα των υποχρεώσεων. Η Ελλάδα απλά ζητούσε χρήματα με μια υπόσχεση κέρδους. Μια αφηρημένη υπόσχεση κέρδους.Μια ενδιάμεση τράπεζα έδινε στην Ελλάδα τα χρήματα που ζητούσε και τα χρήματα αυτά —που αυτή η τράπεζα της έδινε— τα έπαιρνε κατόπιν από τους "επενδυτές". Οι "επενδυτές" αγόραζαν ομόλογα και περίμεναν κέρδη. Ήλπιζαν σε κέρδη. Δεν δάνειζαν στην Ελλάδα με τόκο. Περίμεναν αποδόσεις μεγάλων κερδών από τις ανάγκες της Ελλάδας. Άρα …ρίσκαραν. Τα ομόλογα, δηλαδή, είναι "ευκαιρίες", που έδωσε το ελληνικό κράτος σε "επενδυτές", για να κερδίσουν χρήματα, βασιζόμενοι στις δικές του δανειακές ανάγκες.
Πληρώνουν οι "επενδυτές" τις προηγούμενες δανειακές του ανάγκες, για να ξεπληρωθούν από τις επόμενες. Εκεί δηλαδή "περιμένουν" τα κράτη, για να εξυπηρετήσουν τις "υποσχέσεις" τους. Για να ξαναπάρουν δάνεια τα κράτη, θα πρέπει να πληρώσουν τις προηγούμενες "υποσχέσεις" τους.Αυτό είναι το τραπεζικό "προϊόν", που λέγεται κρατικό ομόλογο. Υπόσχεται μεγάλα κέρδη και άρα δεν μπορεί από τη φύση του να είναι ασφαλές. Υπάρχει μεγάλο ρίσκο, όταν επενδύεις σε αδύναμους "παίκτες", όπως είναι τα φτωχά κράτη. Τα κρατικά ομόλογα μοιάζουν με τις μετοχές μιας εταιρείας, οι οποίες διακινούνται στο χρηματιστήριο μεταξύ των επενδυτών και ερήμην της εταιρείας την οποία αφορούν. Μοιάζουν, γιατί αποδίδουν κέρδη ανάλογα με το ύψος της επένδυσης. Αν πάει καλά η εταιρεία, θα αποδώσει μέρισμα. Αν δεν πάει καλά, δεν θα αποδώσει. Αν πάει καλά η εταιρεία, οι μετοχές είναι χρήμα. Αν δεν πάει καλά, είναι "κομφετί".
Έξυπνος, αν έκανε τη σωστή επένδυση και επέλεξε τη σωστή εταιρεία και βλάκας, αν έκανε το αντίθετο. Η εταιρεία όμως δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντί του. Το λέει άλλωστε και ο ίδιος ο ορισμός των ομολόγων. Δεν εγγυούνται μελλοντικά κέρδη, εξαιτίας των κερδών του παρελθόντος. Οι τοκογλύφοι έχουν τέτοια "αποκόμματα" στην αναπτυξιακή "κούρσα" του ελληνικού κράτους και κανένα άλλο δικαίωμα. Έπαιξαν και έχασαν. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν ανάγκη το ΔΝΤ. Αυτός ο οργανισμός θα "υποθηκεύσει" ολόκληρη τη χώρα, μετατρέποντας τα άχρηστα ομόλογα των τοκογλύφων σε υπερπολύτιμα ενυπόθηκα δάνεια. Αυτός θα απειλήσει την εθνική ακεραιότητα της πατρίδας μας.Όπως λοιπόν οι κοινοί τοκογλύφοι έτσι και οι διεθνείς τοκογλύφοι θα πλήρωναν τα προβλεπόμενα από την "πιάτσα" χρήματα, για να μπει ένας εισπρακτικός μηχανισμός στην Ελλάδα, που θα τους εξασφαλίσει τα χρήματά τους.
Εδώ είναι το δύσκολο. Ποιος θα βάλει έναν τέτοιο μηχανισμό μέσα στη χώρα; Ποιος "ηγέτης" της θα της έδινε αυτήν την "αυτοκτονική" συμπεριφορά; Ποιος ηγέτης θα ξεπουλούσε τη χώρα, για να δώσει τα "κέρδη" στους τοκογλύφους; Ποιος ηγέτης θα λειτουργούσε εις βάρος των συμφερόντων του λαού και υπέρ των τοκογλύφων, οι οποίοι δεν εννοούν να πιστέψουν ότι …αυτός που παίζει μπορεί και να χάσει; Ποιος ηγέτης στην πραγματικότητα θα πρόδιδε την Ελλάδα; Ποιος ιδιοκτήτης "ίππου" θα μάζευε τα σκουπίδια των αποκομμάτων των στοιχημάτων των τζογαδόρων του ιππόδρομου, για να τα "αναγνωρίσει" επίσημα σαν δικά του χρέη;
Σκεπτόμενος κάποιος απλά, εύκολα μπορεί να φτάσει σε μια άκρη. Ποιος ήταν αυτός, ο οποίος πρώτος ανέφερε τον όρο "ΔΝΤ"; Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήταν αυτός; Αυτός, ο οποίος μέχρι τότε ήταν ο μόνος που "γνώριζε" πού βρίσκονταν τα "λεφτά". Αυτός ήταν ο πρώτος και ο μόνος που ανέφερε τον όρο "ΔΝΤ". Μέχρι τότε αυτός ο όρος δεν υπήρχε καν στην καθημερινή ορολογία του ελληνικού λαού. Το ΔΝΤ —μέχρι τη διακυβέρνηση του Γιώργου— ήταν ένας οργανισμός, ο οποίος αφορούσε τα κράτη της υποσαχάριας Αφρικής, τις Μπανανίες της Λατινικής Αμερικής, κάτι "πλημμυρισμένους" Ασιάτες και κανέναν άλλο.Ο Γιώργος λοιπόν ήταν αυτός, ο οποίος πρώτος απ' όλους ανέφερε αυτόν τον όρο. Για ποιον λόγο μπήκαμε αναγκαστικά σ' αυτόν τον μηχανισμό; Εξαιτίας της αδυναμίας δανεισμού μας. Μια αδυναμία, η οποία ήταν τεχνητή, εφόσον η κατάσταση της Ελλάδας δεν ήταν πολύ χειρότερη από αυτήν πολλών άλλων κρατών.
Δεν ήταν η Ελλάδα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από χώρες, οι οποίες εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να δανείζονται. Το πρόβλημα του δανεισμού της Ελλάδας οφειλόταν στην κατάρρευση της αξίας των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Πώς όμως κατέρρευσαν τα ομόλογα αυτά; Τι σχέση έχει η Τράπεζα της Ελλάδας; Γιατί άλλαξαν εσωτερικοί κανονισμοί της λειτουργίας της την επομένη της νίκης του Γιώργου στις εκλογές;
Ο Γιώργος, λοιπόν, δεν ήταν μόνον αυτός, ο οποίος "ονειρεύτηκε" πρώτος το ΔΝΤ, αλλά εξαιτίας του είδαμε το "όνειρό" του να παίρνει σάρκα και οστά.
Κατάλαβε ο αναγνώστης πώς βγαίνει ο τίτλος του άρθρου; Δεν χρειάζονται μυστικές πληροφορίες, που να μας αποκαλύπτουν ότι η οικογένεια Παπανδρέου πήρε από τους τοκογλύφους προμήθεια 2,5 δις ευρώ. Γνώσεις χρειάζονται. Αν γνωρίζει κάποιος την "πιάτσα", μπορεί να βγάλει τις "ταρίφες". Αυτό, το οποίο λέμε, είναι ότι …θα είναι κορόιδα οι Παπανδρέου, αν δεν πάρουν αυτό το ποσό για τις προδοτικές ενέργειές τους. Τουλάχιστον αυτό το ποσό, εφόσον αυτή είναι η ελάχιστη "ταρίφα" γι' αυτά που έκαναν εις βάρος της Ελλάδας. Τόσα κέρδη αποφέρει η υπηρεσία τους απέναντι στους τοκογλύφους. Τόσα χρήματα "νομιμοποιούνται" να ζητήσουν ως οικογένεια από την Goldman Sachs, τη Ντόιτσε Μπανγκ, τον Σόρος ή τον Μπάφετ. Αυτό είναι το λογικό "τίμημα" της πιάτσας. Τους εξασφαλίζεις 247,5 δις ευρώ και σου δίνουν δώρο τα 2,5 δις. …Απλά πράγματα, τα οποία συμβαίνουν καθημερινά.
Επειδή λοιπόν δεν θεωρούμε τον Γιώργο τόσο κουτό, τη Μαργαρίτα τόσο φιλέλληνα και τον Νίκο τόσο αδιάφορο για τον πλούτο, είμαστε βέβαιοι ότι δεν έκαναν τίποτε τζάμπα. Είμαστε βέβαιοι ότι τα "πήραν". Ποια είναι η απόδειξη ότι τα "πήραν"; Η απόδειξη είναι ότι οι πράξεις τους έχουν έναν πολύ οργανωμένο χαρακτήρα, πράγμα το οποίο αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται περί σωρείας τυχαίων ατυχών επιλογών και πράξεων. Υπάρχει ολόκληρη οργάνωση, που δίνει άλλα χαρακτηριστικά στο "τυχαίο" γεγονός της εισόδου μας στους μηχανισμούς του ΔΝΤ. Η οργάνωση αποκαλύπτει ότι η πράξη τους αυτή δεν ήταν μια μεμονωμένη πράξη βλακείας.
Ας σκεφτεί κάποιος το πολύ απλό. Ένας βλάκας μπορεί να παίζει με τα "σπίρτα" μέσα σε μια αποθήκη καυσίμων, επειδή απλά είναι βλάκας. Αν, παίζοντας με αυτά τα "σπίρτα", η φωτιά πάρει —για τυχαίους λόγους— ανεξέλεγκτες διαστάσεις και καεί και ο ίδιος στην προσπάθειά του να διαφύγει, τότε το γεγονός είναι αναμφισβήτητα τυχαίο και είναι καθαρά μια πράξη βλακείας. Αν όμως κάποιος αποδείξει ότι αυτός, ο οποίος παίζει με τα "σπίρτα", φροντίζει η φωτιά να επεκταθεί και να "φουντώσει" και ταυτόχρονα έχει σχέδιο διαφυγής, το οποίο θα του επιτρέψει να επιβιώσει σε κάθε περίπτωση, τότε τα πράγματα αλλάζουν.
Φωτιά μπορεί να βάλει ο καθένας από βλακεία. Από βλακεία, όμως, δεν παίρνεις ένα μπιτόνι με βενζίνη, για να κατευθύνεις τη φωτιά εκεί όπου κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά και καθιστά την πυρόσβεση αδύνατη. Από βλακεία δεν εξασφαλίζεις μόνον για τον εαυτό σου τη μοναδική διέξοδο διαφυγής.
Αυτά ακριβώς αναζητούμε στην περίπτωσή μας. Το πλαίσιο της λογικής μιας εσκεμμένης "εμπρηστικής" ενέργειας από έναν εμφανώς βλάκα, ο οποίος δήθεν παίζει με τα "σπίρτα" και στο μέλλον θα επικαλεστεί το άλλοθι της βλακείας. Τι θέλουμε να πούμε μ' αυτό; Η βλακόφατσα του Γιώργου είναι ένα καλό "άλλοθι", αλλά αυτό δεν θα φτάνει. Έστω ότι από τη βλακεία του Παπανδρέου το ΔΝΤ μπήκε στην Ελλάδα και μπορεί να της βάλει "φωτιά". Μπορεί αυτή η φωτιά να σταματήσει ή μήπως ο Παπανδρέου φρόντισε να μην υπάρχει αυτή η πιθανότητα; Μπορούν οι Έλληνες να τη "σβήσουν" ή ο ίδιος ο Παπανδρέου φρόντισε να "παγιδεύσει" τη χώρα, ώστε κάποιοι να μπορούν να απειλούν τους Έλληνες με "κατάρρευση" της Ελλάδας κάθε φορά που θα επιχειρούν να σωθούν από τη φωτιά;
Το ΔΝΤ δηλαδή ήρθε στην Ελλάδα ως "κυνηγός" για να "σκοτώσει" και όχι ως "πτωματοφάγος" για να μοιράσει "μέλη" σε δανειστές. Ήρθε για να βάλει "φωτιά" και όχι για να ψάχνει στα "αποκαΐδια", όπως κάνει συνήθως. Αυτήν τη "φωτιά" έφερε ο Παπανδρέου στην "εύφλεκτη" πατρίδα μας.
Αυτό όμως δεν έφτανε. Έπρεπε η "φωτιά" του ΔΝΤ να "κάψει" όλη την χώρα σε όλα της τα μήκη και τα πλάτη της. Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν τον δικό τους "πρωθυπουργό" να καταμετρήσει την ακίνητη περιουσία της χώρας, ώστε να "πείσουν" τους λαούς και τα κράτη ότι υπάρχει περιουσία, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την Ελλάδα, για να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους. Αν δεν "μετρούσε" ο Γιωργάκης την ελληνική περιουσία, πώς θα εξασφάλιζε το ΔΝΤ τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών λαών, προκειμένου να "μεταλλάξει" τα ελληνικά χρέη; Προκειμένου να δημιουργήσει συνενόχους για τη μελλοντική πίεση εις βάρος της Ελλάδας; 140 δις θέλουν να πάρουν από τους Ευρωπαίους, για να τα δώσουν στους τοκογλύφους. Η αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας ήταν αυτή, που έκανε τόσο πρόθυμα και "αλληλέγγυα" τα ευρωπαϊκά κράτη. Μέχρι και η κακομοίρα η Ιρλανδία βιάστηκε να δανειστεί χρήματα, για να μας δανείσει.
Αυτή η καταμέτρηση ήταν απαραίτητη, γιατί μόνο του το ΔΝΤ ήταν αδύνατο να τα καταφέρει, εφόσον η χρηματοδοτική του δυνατότητα ήταν κάποια λίγα δεκάδες δις, τη στιγμή που η μετάλλαξη απαιτούσε πάνω από εκατό δις. Όπως είπαμε και πριν πάνω από 140 δις θα κληθούν να δώσουν οι Ευρωπαίοι και έπρεπε να βλέπουν εγγυήσεις μπροστά τους. Άρα;
Άρα ο Γιωργάκης, με την είσοδο του ΔΝΤ στη χώρα, άναψε "φωτιά" σ' αυτήν, αλλά ταυτόχρονα με την καταμέτρηση της δημόσιας περιουσίας τής έδωσε "καύσιμο" για να συνεχίσει να "καίει", γιατί χωρίς "καύσιμο" δεν θα υπήρχαν πρόθυμοι δανειοδότες Eυρωπαίοι. Χωρίς την καταγραφή της δημόσιας περιουσίας και τις ειδικές διατάξεις του μνημονίου, ποιος Ευρωπαίος θα δάνειζε σε μια χρεοκοπημένη χώρα, για να ξεχρεώσει τους "επενδυτές" της; Ποιος θα ήθελε να πάρει τον "μουντζούρη" στα χέρια του; Ο Γιωργάκης, δηλαδή, άναψε το "σπίρτο", αλλά ο ίδιος ήταν αυτός, που πήρε το "μπιτόνι" με τη "βενζίνη" και το περιέχυσε στην Ελλάδα. Σε ολόκληρη την Ελλάδα …απ' άκρη σ' άκρη …Από τα βουνά στις παραλίες και από εκεί στα νησιά …Όπου φτάνει η ΚΕΔ …Όπου φτάνει η δημόσια περιουσία.
Υπήρχε βέβαια και ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο έπρεπε να λυθεί από αυτόν τον "εμπρηστή". Όταν οι τοκογλύφοι θα ξεπληρώνονταν με τα χρήματα των λαών και αυτοί οι λαοί —όπως ήταν φυσικό— θα διεκδικούσαν με τη σειρά τους να πάρουν τα δικά τους δανεικά, θα μπορούσαν και πάλι οι Έλληνες ν' αντιδράσουν. Τι θα έκαναν τότε τα κράτη-δανειστές; Τι μπορούν να κάνουν απέναντι σε έναν λαό, ο οποίος αγωνίζεται για την επιβίωσή του και είναι προφανές ότι δεν έχει τα χρήματα για να τους ξοφλήσει; Τι μπορούν να κάνουν απέναντι σε έναν λαό, που, όταν αγωνίζεται, έχει τη συμπάθεια των άλλων λαών, ακόμα κι όταν αυτοί είναι οι ίδιοι οι δανειστές του;
Αυτό ακριβώς είναι η εθνική ασυλία, την οποία απολαμβάνουν τα κράτη.Αυτή η ασυλία δεν είναι κάτι το περίεργο. Είναι η ανθρώπινη ασυλία, που απολαμβάνουν οι άνθρωποι όταν χρωστάνε και δεν έχουν να ξεπληρώσουν. Υπάρχει νόμος, ο οποίος να επιτρέπει σε κάποιον δανειστή να διεκδικεί το συκώτι του δανειολήπτη, επειδή το ανθρώπινο συκώτι έχει μεγάλη αξία στην αγορά των μοσχευμάτων; Όχι βέβαια. Οι διεκδικήσεις σταματάνε εκεί όπου ξεκινάνε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα κράτη. Διεκδικείς από αυτά μέχρι εκεί που ξεκινάνε τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Διεκδικείς χρήματα και τιμαλφή από τα κράτη, αλλά όχι μέρος της επικράτειάς τους. Αυτή είναι η εθνική ασυλία. Αυτή η ασυλία θα μπορούσε να προστατεύσει την Ελλάδα από τις απαιτήσεις ακόμα και των λαών και αυτή η ασυλία ήταν ανεπιθύμητη από τους τοκογλύφους. Άρα;
Άρα έπρεπε να την παρακάμψουν.Αυτή η παράκαμψη περιγράφεται στο εγκληματικό μνημόνιο, το οποίο πέρασε η κυβέρνηση του προδότη μέσα από τη Βουλή των τριακοσίων ηλιθίων. Το μνημόνιο, εξαιτίας του οποίου η Ελλάδα αποδέχεται το δεδομένο να στερηθεί των θεμελιωδών δικαιωμάτων της σ' ό,τι αφορά την ασυλία της ως χώρα.
Γι' αυτόν τον λόγο τα πάντα τοποθετούνται προς ερμηνεία με βάση το αγγλικό δίκαιο. Το πιο "ανοικτό" δίκαιο στον κόσμο. Το δίκαιο της αποικιοκρατίας, όπου οι λαοί δεν προστατεύονται από κανένα δικαίωμα. Το δίκαιο του ισχυρού, όπου τα πάντα αποτιμώνται σε χρήμα και τα πάντα πωλούνται. Μόνον αυτό το δίκαιο επιτρέπει την απειλή ζωτικών εθνικών συμφερόντων για ασήμαντους λόγους …όπως είναι τα χρήματα και τα χρέη. Αυτό είναι το δίκαιο, το οποίο επέτρεψε στις ΗΠΑ να αγοράσει και όχι να κατακτήσει ένα μεγάλο μέρος της εθνικής της επικράτειας. Αγορασμένη είναι η Καλιφόρνια ή η Αλάσκα και κάποιοι προφανώς ονειρεύονται αγοραπωλησίες και στο Αιγαίο.
Αυτά τα δικαιώματα του ελληνικού λαού τα γνώριζαν οι τοκογλύφοι και γι' αυτό έπρεπε να τα παρακάμψουν. Φοβούνταν την ασυλία που απολαμβάνουν οι λαοί. Φοβούνταν ότι, αν οι Έλληνες έκαναν χρήση αυτού του δικαιώματός τους, ακόμα και οι λαοί που τους δάνεισαν δεν θα τους αγνοούσαν. Κανένας λαός δεν ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για θέματα τα οποία μπορεί να κληθεί ν' αντιμετωπίσει και ο ίδιος. Απλά πράγματα. Κανένας άνθρωπος δεν υπογράφει ν' αφαιρεθεί το συκώτι ενός άλλου ανθρώπου για χρέη, γιατί σε κάποια στιγμή μπορεί να ζητηθεί το μάτι του παιδιού του για χρέη επίσης. Αναγκαστικά θα έπρεπε αυτοί λαοί-δανειστές είτε να σταματήσουν να εκφράζουν απαιτήσεις από το ελληνικό κράτος είτε να στραφούν εναντίον των τοκογλύφων, οι οποίοι μέσω Ελλάδας πήραν τα χρήματά τους, ώστε από εκεί να τα αναζητήσουν.
Αυτός ήταν ο εφιάλτης των τοκογλύφων. Φοβούνταν μήπως γίνουν οι λαοί σύμμαχοι των Ελλήνων εναντίον των κοινών τους εχθρών. Εναντίον των απατεώνων, οι οποίοι πρώτα ξεγέλασαν τους Έλληνες με τους "Σημίτηδες" και στη συνέχεια τους ίδιους με τους "Γιωργάκηδες". Αυτό ήταν το πρόβλημα των τοκογλύφων. Το πρόβλημα που θα είχαν σε περίπτωση που ο ελληνικός λαός θα ξεσηκωνόταν και δεν θα απέδιδε τα χρήματα στους νέους δανειστές του.
Για να απομακρύνουν αυτόν τον κίνδυνο, "παγίδευσαν" το ελληνικό κράτος. Προκειμένου να μην αφήσουν τους Έλληνες να κινηθούν "πυροσβεστικά", "παγίδευσαν" το ίδιο το ελληνικό κράτος. Αν οι Έλληνες επιχειρούσαν να σβήσουν τη "φωτιά", κάποιοι θα τους απειλούσαν με τον "δυναμίτη", ο οποίος θα ανατίναζε τη χώρα. Αν οι Έλληνες αρνούνταν ν' αποδώσουν τις "υποθήκες" στους νέους δανειστές τους, θα έπρεπε οι παλιοί τοκογλύφοι να είχαν τη δυνατότητα να τους απειλούν. Να τους απειλούν πριν οι νέοι δανειστές στραφούν προς το δικό τους μέρος, για ν' απαιτήσουν τα χρήματά τους από αυτούς.
Αυτόν τον ρόλο παίζει ο "Καλλικράτης" και το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση της λαθρομετανάστευσης. Είναι νομοσχέδια-"δυναμίτες", τα οποία φτιάχτηκαν από ξένους λακέδες των ξένων τοκογλύφων και φτιάχτηκαν ειδικά για να "παγιδεύσουν" τη χώρα. Για να την "ανατινάξουν", αν οι Έλληνες δεν υποταχθούν.
Πώς λειτουργεί πρακτικά αυτό; Ας σκεφτεί κάποιος και πάλι απλά. Υπό φυσιολογικές συνθήκες δύσκολα μπορείς ν' αποσπάσεις από έναν λαό —όπως ο ελληνικός— περιουσία τύπου βουνών, αιγιαλών ή νησιών. Δεν σου δίνει αυτός ο λαός έναν Γράμμο ή μια Κρήτη, για να χτίσεις επιχειρήσεις οι οποίες θα λειτουργούν ως "κράτος εν κράτη". Αυτό μπορεί να γίνει μόνον σε μία περίπτωση. Μόνον αν φοβάται για πολύ χειρότερες απώλειες. Θα σου δώσει τον Γράμμο για ιδιοκτησία, μόνον όταν θα απειλείς την ίδια την Ελλάδα με διάσπαση. Θα σου τη δώσει, αν "εγγυάσαι" ότι θα κρατήσεις την ιδιοκτησία και σαν "δώρο" δεν θα αφήσεις τις αποσχιστικές τάσεις να διαλύσουν το κράτος. Όταν θα εμφανίζεσαι ο μόνος "εγγυητής" της ακεραιότητας της χώρας.Θα σου δώσουν τις παραλίες ή τα βουνά της Κρήτης, αν ελέγχεις έναν προβοκάτορα "Κρητικάρχη" και ρυθμίζεις την "αυτονομιστική" συμπεριφορά του. Θα σου δώσουν τα χιονοδρομικά του Γράμμου, αν ελέγχεις έναν προβοκάτορα "Θρακάρχη" και ρυθμίζεις τη φιλοτουρκική συμπεριφορά του. Οι Έλληνες θα βιάζονται μάλιστα να φέρουν τους "επενδυτές", προκειμένου αυτοί να "εγγυηθούν" την ακεραιότητα της χώρας τους, εφόσον —μέσω της ιδιοκτησίας— θα αποκτήσουν δήθεν "συμπλέοντα" συμφέροντα μ' αυτούς.
Υποτίθεται αυτοί οι επενδυτές, θέλοντας να προστατεύσουν τις "επενδύσεις" τους, θα υπόσχονται τη βοήθεια των κρατών από τα οποία οι ίδιοι προέρχονται. Μιλάμε για ολέθριες καταστάσεις, οι οποίες θα μας βυθίσουν σε έναν μεσαίωνα, τον οποίο η ελληνική κοινωνία δεν έχει βιώσει ποτέ. Θα επιστρέψουμε στην εποχή της Ενετοκρατίας. Θα δούμε "βαρόνους" και "δούκες" να ελέγχουν τεράστιες ιδιοκτησίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Εύκολα οι "κατακτητές" της χώρας θα παρουσιάζονται σαν "επενδυτές" και σωτήρες. Όλα τα όρνεα, που θα κατατρώγουν τα ιερά και τα όσια του ελληνισμού, θα εμφανίζονται σαν φανατικοί "Φιλέλληνες" …με το αζημίωτο βέβαια.
Εδώ, όπως αντιλαμβανόμαστε, μπαίνουν στο "κάδρο" και άλλοι συνένοχοι με επίσης νόμιμα δικαιώματα. Όπως οι Παπανδρέου θα ήταν κουτοί, αν δεν ζητούσαν τη "μίζα" για την προδοσία τους, έτσι θεωρούμε ότι θα ήταν κουτοί και κάποιοι άλλοι, αν δεν το έκαναν. Θα ήταν κουτοί ο Παπακωνσταντίνου με τον Λοβέρδο, αν δεν ζητούσαν το "κατιτίς" τους για την "τακτοποίηση" των οικονομικών του ελληνικού λαού με βάση τις εντολές του ΔΝΤ και των τοκογλύφων. Θα ήταν κουτός και ο Ραγκούσης, αν δεν ζητούσε τα ανάλογα για την "παγίδευση" του ελληνικού κράτους.
Σύμφωνα με τις πιο υποτιμημένες εκτιμήσεις μας ο καθένας από αυτούς "δικαιούται" τουλάχιστον 100 εκατομμύρια ευρώ. Το δικαιούται ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος θα μεθοδεύσει την εξόφληση των τοκογλύφων με ζεστό χρήμα και εν συνεχεία θα βγάλει στο "σφυρί" την περίφημη ΚΕΔ. Γνωστά πράγματα γι' αυτόν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο έμπειρος Παπακωνσταντίνου ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του δημόσιου ΟΤΕ, όταν τον παρέδιδαν λεία στους Γερμανούς. Ήταν σύμβουλος του "σπάταλου" Σημίτη, όταν έκανε τα "μαγειρέματα" με την Goldman Sachs.Ανάλογα δικαιώματα έχουν όλοι οι συνένοχοι του "εμπρησμού" της πατρίδας μας.
Τα δικαιούται αυτά τα χρήματα ο Λοβέρδος, ο οποίος θα ληστέψει τους κόπους ζωής του ελληνικού λαού, για να του δώσει "χαρτζιλίκι" επιβίωσης στα "μέτρα" της Ρουμανίας. Τα δικαιούται ο Λοβέρδος, που κινδυνεύει να βρεθεί στον δρόμο απέναντι στον σουγιά κάποιου συνταξιούχου, ο οποίος έγινε ρακοσυλλέκτης εξαιτίας του. Τα δικαιούται, γιατί έχει κόστος η ασφάλεια.
Τα δικαιούται και ο Ραγκούσης, ο οποίος ανέλαβε να βάλει "δυναμίτη" στα θεμέλια της εθνικής μας επικράτειας. Τα δικαιούται ο Ραγκούσης, γιατί, αν εξαιτίας του "Καλλικράτη" αρχίσουν τα διασπαστικά φαινόμενα του ελληνικού κράτους, όλο και κάποιος Έλληνας πατριώτης θα θυμηθεί τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένειά του και θα προσπαθήσει να τους στείλει όλους μαζί στον Δημιουργό τους.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Πάντα οι δωσίλογοι έχουν αυξημένες ανάγκες ασφαλείας. Όλοι αυτοί πραγματικά δικαιούνται αυτά τα τεράστια ποσά, γιατί πραγματικά η προδοσία τους είναι μεγάλη. Θα είναι πραγματικά μεγάλοι βλάκες, αν δεν τα έχουν ήδη πάρει από αυτούς, τους οποίους εξυπηρετούν. Θα είναι ηλίθιοι, αν εξασφάλισαν 250 δις ευρώ στους τοκογλύφους με μόνο δικό τους κέρδος τη δόξα της υπουργοποίησης.
Όμως, αυτό είναι κάτι, το οποίο έχει ελάχιστες πιθανότητες να συμβαίνει. Τζάμπα προδότες δεν υπάρχουν, γιατί δεν υπάρχουν τόσο βλάκες άνθρωποι. Άρα, θεωρούμε εκ των δεδομένων ότι όλοι αυτοί με κάποιον τρόπο σε κάποιο σημείο του Πλανήτη έχουν πληρωθεί προκαταβολικά για τα έργα τους. Δεν χρειαζόμαστε καν πληροφορία για να σιγουρευτούμε. Αν δεν πληρώθηκαν θα περάσουν στην ιστορία ως πρωταθλητές βλακείας. Τζάμπα "Εφιάλτες".
Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, όλος αυτός ο σχεδιασμός θα ήταν ικανός να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό, προκειμένου αυτός να υποταχθεί. Τι θα γινόταν όμως αν αυτός ο λαός δεν υποτασσόταν; Αν αυτός ο διάσημος για τη γενναιότητά του και πολλές φορές για την "τρέλα" του λαός ύψωνε το ανάστημά του και αντιδρούσε στους διεθνείς τοκογλύφους και στην παγκόσμια διακυβέρνηση; Αν αυτός ο λαός γινόταν για ακόμα μια φορά στην ιστορία του το "πρότυπο" της αντίδρασης για όλους τους λαούς που πέφτουν θύματα αυτής της συμμορίας;
Βασική τους μέριμνα λοιπόν ήταν να στερήσουν από τον ελληνικό λαό τη διεθνή συμπαράσταση και αλληλεγγύη. Έπρεπε να τον απομονώσουν, για να μπορέσουν να τον τρομοκρατήσουν εύκολα. Ευκολότερα από το να "μεθύσει" από την αγάπη, τη συμπαράσταση ή ακόμα και τον θαυμασμό των υπολοίπων λαών.Γι' αυτόν τον λόγο δρομολόγησαν έναν ολόκληρο σχεδιασμό εντός και εκτός Ελλάδας.
Εντός Ελλάδας δρομολόγησαν μια άνευ προηγουμένου "πλύση" εγκεφάλου, προκειμένου να πείσουν τους Έλληνες ότι όλοι τα "πήραμε" και άρα τώρα πρέπει όλοι να πληρώσουμε. Όλα τα "παπαγαλάκια" των ΜΜΕ αυτό το "τροπάριο" ψέλνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Προσπαθούν να δημιουργήσουν ενοχές σε έναν περήφανο λαό, προκειμένου να εκμεταλλευτούν εις βάρος του το δικό του φιλότιμο. Να τον βάλουν να σκεφτεί ότι, αφού έσφαλε, πρέπει να πληρώσει …όσο κι αν αυτό του κοστίσει. "Συνένοχη" στη χώρα του διεφθαρμένου Μαντέλη και η γριά, η οποία ζήτησε από τον μανάβη να της διαλέξει "χαριστικά" το καλύτερο μπρόκολο του πάγκου του
Ανάλογος σχεδιασμός ακολουθήθηκε και από τα εκτός Ελλάδας "παπαγαλάκια" των διεθνών ΜΜΕ. Αυτό, το οποίο έκαναν εκτός Ελλάδας, ήταν να δυσφημίσουν με τρόπο πρωτοφανή την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Αυτό, το οποίο έγινε εις βάρος του ελληνικού λαού ήταν κάτι το πρωτοφανές. Κάτι, το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε εις βάρος άλλου λαού. Κι άλλα κράτη στο παρελθόν χρεοκόπησαν, αλλά οι λαοί τους έτυχαν της παγκόσμιας συμπάθειας. Ο ελληνικός λαός, ακόμα πριν χρεοκοπήσει, κατηγορήθηκε με τρόπο όχι απλά άδικο, αλλά ανήθικο. Ένας απλός λαός κατηγορήθηκε συλλήβδην για διαφθορά, τεμπελιά, σπατάλη και ό,τι είναι δυνατόν να προκαλέσει το κοινό ανθρώπινο αίσθημα. Οι Έλληνες, ως σύνολο, παρουσιάζονταν σαν τα παράσιτα, που ζούσαν εις βάρος των άλλων λαών. Μιλάμε για ακραίες καταστάσεις, που αγγίζουν τα όρια της μισαλλοδοξίας. Μιλάμε για πρωτοφανή στην ιστορία έκρηξη μισελληνισμού.
Δεν είναι δυνατόν να δείχνεις το "δάκτυλο" της Αφροδίτης σε έναν ολόκληρο λαό, επειδή απλά χρωστάει χρήματα όπως και ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι λαοί του Πλανήτη.Αυτό έγινε προκαταβολικά, γιατί αυτοί οι "άλλοι" λαοί είναι αυτοί, που μέσω ΔΝΤ θα μας δάνειζαν, για να ξεπληρώσουμε τους τοκογλύφους. Αυτοί οι λαοί θα έπρεπε εξ’ αρχής να έχουν μια σαφή και αρνητική άποψη για τους Έλληνες, πολύ πριν οι Έλληνες αρνηθούν να τους ξεπληρώσουν τα χρέη λόγω ΔΝΤ με το επιχείρημα της εθνικής επιβίωσης.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Παρουσίασαν τους Έλληνες σαν απατεώνες και την "επένδυση" στην Ελλάδα σαν ευκαιρία των λαών όχι απλά να επωφεληθούν, αλλά να "τιμωρήσουν" αυτόν τον απατεώνα. Προκαταβολικά εμφάνισαν τους Έλληνες σαν απατεώνες, για να μην έχουν τη δυνατότητα ν' αντιδράσουν την κρίσιμη γι' αυτούς ώρα, που θα λεηλατούνταν η πατρίδα τους από τους τοκογλύφους.Εδώ καταλαβαίνει κάποιος και την "αντιδιαστολή", που υπάρχει στην εμφάνιση των φαινομένων.
Την ώρα που οι Έλληνες παρουσιάζονταν σαν η πιο άπληστη και παρασιτική "συμμορία" του Πλανήτη, δεν συνέβαινε το ίδιο με τον ηγέτη" τους. Κανένας δεν θυμόταν ότι με ψέματα έκλεψε στην ουσία την εξουσία στην Ελλάδα. Κανένας δεν θυμόταν ότι ήταν υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις της διαφθοράς. "Παρθενογένεση" κανονική. Τον έφερε ο "πελαργός" και δεν γνώριζε τίποτε από τα εγκλήματα που συνέβαιναν στην Ελλάδα. Γι' αυτόν όλες οι "πόρτες" ήταν ανοικτές. Από την Καγκελαρία στον Λευκό Οίκο και από εκεί στον ΟΗΕ πήγαινε ο Giorgo, για να παρουσιάσει τις θέσεις του.Ο "καλός" ο Giorgo, ο οποίος υποσχόταν σε όλους τους λαούς ότι οι Έλληνες θα ξεπληρώσουν στο ακέραιο τα χρέη τους. Ο "καλός" ο Giorgo, ο οποίος μιλούσε μεν στους ξένους, αλλά με προφανή στόχο να τον ακούνε πρωτίστως οι Έλληνες.
Λογικό είναι αυτό, εφόσον οι ξένοι ήταν τα αφεντικά του. Οι ξένοι γνώριζαν τι θα έλεγε, εφόσον αυτοί τού έδιναν τα "σκονάκια". Οι ξένοι μέσω αυτού δημοσιοποιούσαν τις προθέσεις τους στους Έλληνες. Ακόμα και σήμερα αυτό γίνεται. Ο Giorgo εξακολουθεί να παρουσιάζεται σαν το "καλό" παιδί, που μπήκε επικεφαλής ενός άθλιου λαού. Ο ανύποπτος άνθρωπος, ο οποίος βρέθηκε να ηγείται μιας εθνικής "αγέλης" εγκληματιών. Ο μόνος "καλός" άνθρωπος στην Ελλάδα, που θέλει να είναι "τίμιος" απέναντι στους απατεώνες του Πλανήτη. Απέναντι στους εργοδότες του της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.Αυτή η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι υπεύθυνη γι' αυτά που βλέπουμε σήμερα και αφορούν τον Παπανδρέου.
Ποτέ ένα τόσο μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει προβληθεί τόσο συστηματικά από τα διεθνή ΜΜΕ όσο αυτός. Μέχρι και Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τον έκαναν. Τον άχρηστο άνθρωπο. Τον άνθρωπο, ο οποίος τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι υψηλόμισθος αξιωματούχος του ελληνικού κράτους και ακόμα δεν έμαθε ελληνικά.Μιλάει χειρότερα ελληνικά και από τον αδερφό του, ο οποίος δηλώνει μεταμφιεσμένος "Αμερικανός" που παριστάνει τον Έλληνα και βέβαια τον συγγραφέα. Το Κολέγιο Αθηνών τελείωσε ο Γιωργάκης και αναρωτιέται κάποιος ποια λίγα χρόνια της ζωής του έζησε στο εξωτερικό, ώστε να μπορεί ανερυθρίαστα να παριστάνει τον Έλληνα της Διασποράς.
Αυτό είναι το φαινόμενο Παπανδρέου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος ποτέ δεν είχε να πει τίποτε απολύτως και εν τούτοις δεν άφησε μικρόφωνο στον κόσμο που να μην μιλήσει. Ένας άνθρωπος, τον οποίο κανείς ποτέ δεν θέλησε ν' ακούσει και εν τούτοις τον έχει ακούσει ολόκληρος ο Πλανήτης
Μιλάμε για πραγματικό φαινόμενο. Ένας από γεννησιμιού του κακομοίρης άνθρωπος, που, αν δεν τον έλεγαν Παπανδρέου, δεν θεωρούμε βέβαιο ότι θα τα έβγαζε "πέρα", εξαιτίας της σημερινής οικονομικής κρίσης. Είναι βέβαιο δηλαδή ότι κάποιοι γελάνε μέχρις δακρύων, κάθε φορά που ο Γιωργάκης παίρνει θέση μπροστά στο μικρόφωνο. Είναι βέβαιο ότι κάποιοι ξεκαρδίζονται, όταν ο σχεδόν "μουγκός" Giorgo ανεβαίνει με το άπειρο θράσος του βλάκα στα πιο γνωστά podium του Πλανήτη. Κάποιοι τοκογλύφοι πρέπει να τα έκαναν πάνω τους από τα γέλια, όταν ο Giorgo φώναξε με τη στεντόρεια φωνή της γριάς Μαργαρίτας …"τοκογλύφοι αφήστε μας ήσυχοι".
Συκώτι δεν πρέπει να τους είχε μείνει με τις απειλές του υπαλλήλου τους ……Δεν πήγαν τζάμπα τα χρήματα που έδωσαν
2 σχόλια:
Αθλιο κειμενο!
Ο συγγραφεας, ειτε εχει "καψει φλαντζα" ή εχει κρυφη ατζεντα.
Ειπαμε, βλακας και ανικανος ο Γιωργακης αλλα μη διαβαζουμε και αρρωστημενες θεωριες!
ΕΝΑΣ ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥΛΗΣΕ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ, ΕΝΑΣ ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΝΑΣ ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΠΟΥ ΡΟΥΦΗΞΕ ΧΩΡΙΣ ΔΙΣΤΑΓΜΟ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΙΧΝΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΕΝΑΣ ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕ ΠΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΕ ΠΟΤΕ ΩΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ.
ΕΝΑΣ ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΚΛΕΧΤΗΚΕ, ΕΛΙΩΣΕ ΤΩΝ ΚΩΛΟ ΤΟΥ ΣΕ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΤΑΞΙΔΙΑ, ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ, ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ, ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ....
ΚΙ ΟΜΩΣ, ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΙΜΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΝΙΚΙΑ ΣΗΚΩΜΕΝΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΕΛΕΗΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΑΚΙ, ΚΑΙ ΕΦΕΡΝΕ ΜΙΑ ΤΑΣΗ ΕΜΕΤΟΥ ΣΤΑ ΣΤΟΜΑΧΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΗ Η ΕΙΚΟΝΑ!!
ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ....
Δημοσίευση σχολίου