Ζόρικοι τίποτες ολίγον έγκυοι...

Γράφει ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ

H εποχή που το καπέλο αποτελούσε ενδυματολογικό αξεσουάρ - ειδικά μάλιστα σε κλειστούς χώρους - έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Σε κλειστούς χώρους μέχρι και οι ένστολοι βγάζουν τα πηλίκια τους

Η μόνη περίπτωση συνεπώς να δεις σοβαρό υποτίθεται άνθρωπο Δυτικής κουλτούρας, να φορά καπελάκι σε κλειστό χώρο είναι είτε να πρόκειται για αποκριάτικό γεγονός, είτε για ταχυδακτυλουργό που ετοιμάζεται για να βγάλει από μέσα λαγούς με πετραχήλια

Βλέποντας τον πρωθυπουργό της Μπουμπουκομάνας (η χώρα που γέννησε τα μεγαλύτερα «μπουμπούκια» της νεότερης πολιτικής ιστορίας) να καταθέτει στεφάνι στο Ισραήλ φορώντας το γνωστό εβραϊκό καπελάκι (δεν ξέρω πως στο διάολο το λένε ούτε με ενδιαφέρει να μάθω) ομολογώ ότι εξεπλάγην

Αρχικά σκέφτηκα μήπως ετεροχρόνισε τις Απόκριες όπως πριν από μερικές δεκαετίες ο πατέρας του από το προεκλογικό μπαλκόνι ομολογούσε ο ίδιος πως ετεροχρόνισε την βροχή (!!!) που απειλούσε την προεκλογική του ομιλία

Μόλις βεβαιώθηκα πως οι Απόκριες παρέμεναν στην θέση τους , αναγκαστικά στράφηκα στην θεωρία των λαγών με τα πετραχήλια

Όπως έταξε προεκλογικά λαγούς με πετραχήλια προκειμένου να καταλάβει την πρωθυπουργία, λογικό πιστεύω ήταν να υποθέσω πως μάλλον θα προετοιμαζόταν να βγάλει διπλωματικούς λαγούς με πετραχήλια απ το καρναβαλίστικο σαρίκι που φόρεσε στο κεφάλι

Η πρόσφατη «μαγική» ανακοίνωση του από τον Πόρο περί σοσιαλιστικής «αναδιανομής του παγκόσμιου πλούτου» (!!!) συνηγορούσε στο γεγονός ότι κάτι μαγικό ετοίμαζε και στο Ισραήλ, που θα έφερνε το χαμόγελο στα χείλη του κάθε πικραμένου

Και το έκανε ο μάγος της διπλωματίας της ζειμπεκιάς.

Ιδού οι μαγικές λέξεις που αναφώνησε απευθυνόμενος στον πρόεδρο του Ισραήλ Σιμον Περες , κάνοντας το μυθικό «αμπρα κατάμπρα» να ωχριά μπροστά στην μοντέρνα μαγεία που Ματζίσιαν Τζέφρι

«Και γνωρίζω ότι αγωνιστήκατε για την ειρήνη, όπως και εγώ, υπό διαφορετικές ιδιότητες»

Ο Πρόεδρους του κράτους – Χασαποταβέρνα που ειδικεύεται δεκαετίες τώρα στον τεμαχισμό Παλαιστινίων βαφτίζεται αγωνιστής της Ειρήνης δια στόματος του ειρηνοποιού της ζεμπεκιάς Ματζίσιαν Τζέφρι

Πάρτε λαγούς, πάρτε πετραχήλια μέσα απ το καρναβαλίστικο εβραϊκό σκουφάκι του μαθητευόμενου μάγου που έχει τις τύχες ενός ολόκληρου λαού στα χέρια του

Μεσολαβητής ειρήνης χαρακτηρίστηκε ο αρχικαρνάβαλος που αδυνατεί να επιβάλλει έστω και στοιχειώδη τάξη στα εσωτερικά της Κυβέρνησης – μαριονέτα του ΔΝΤ (για όσους δεν το γνωρίζουν το ΔΝΤ ανέλαβε την διακυβέρνηση της Μπουμπουκομάνας, εδώ και κάτι μήνες) και του κόμματος Σοσιαλιστικής παρωδίας των οποίων «ηγείται»

Μια διαμεσολάβηση που όπως φαίνεται βασίζεται αφ ενός μεν στο γλείψιμο των μεγαλύτερων συστηματικών καταπατητών του διεθνούς δικαίου που γνώρισε η ανθρωπότητα μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και στο παραμύθιασμα των Παλαιστινίων θυμάτων τους με λόγια του απόλυτου αέρα όμοια με αυτά που τον έφεραν στο Πρωθυπουργικό αξίωμα

ΔΕΝ υπάρχει ούτε ένας , μα ούτε ένας σοβαρός ηγέτης, σοβαρής χώρας που να τάσσεται «και με τον χωροφύλαξ, και με τον αστυφύλαξ» στην εύφλεκτη σκηνή της Μέσης Ανατολής

Όσοι διδάχτηκαν αρχές εξωτερικής πολιτικής μακριά από τις πίστες της ζειμπεκιάς, έχουν πάρει σαφή θέση υπέρ των μεν ή των δε

Ή χαριεντίζονται με τους χασάπηδες ή με τα υποψήφια σφάγια Έχουν σαφώς δηλαδή εκφράσει συμπάθειες, έχουν σαφώς διαλέξει συμμάχους

Και για να σοβαρευτούμε επειδή ειδικά σε περιπτώσεις που άπτονται εθνικών θεμάτων δεν πρέπει να αγνοεί κανείς την βασική αρχή που θέτει το εθνικό συμφέρον της κάθε χώρας υπεράνω ακόμα και του διεθνούς δικαίου θα μπορούσα ενδεχομένως (παρά την αντίθετη προσωπική μου άποψη) να σεβαστώ τα καρναβαλίστικα ξεφτιλίκια δίπλα στους χασάπηδες της Μέσης Ανατολής

Άσχετα από το όποιο συναίσθημα ή τις όποιες επιταγές Διεθνούς Δικαίου, η ψυχρή λογική λέει ότι δεν σηκώνει περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο σκέψης , το ερώτημα σχετικά με το τι είναι αυτό που συμφέρει την Μπουμπουκομάνα.

Ναι, δυστυχώς την συμφέρουν τα κολλητιλίκια με τους κατ επάγγελμα παραβάτες του Διεθνούς Δικαίου και αρχιχασάπηδες της Μέσης Ανατολής

Ναι δυστυχώς το εθνικό της συμφέρον είναι τα κολλητιλίκια με τους Ξεφτίλες

Ενδεχομένως να πήγαινα πάσο σε ένα τέτοιο ξεφτιλίκι έχοντας κουραστεί να βλέπω τα απανωτά χαστούκια που δέχεται η δύστυχη αυτή πατρίδα κάθε φορά που προσπαθεί να πάει μπρός «με τον Σταυρό στο χέρι» αλλά ΌΧΙ, το ξεφτιλίκι του «Ολίγον Έγκυος» δεν το ανέχομαι με τίποτα

Το ταυτόχρονο γλείψιμο Χασάπη και Σφάγιου με γενικολογίες που παραπέμπουν σε πρωτοετή φοιτητή πολιτικών επιστημών που πέρασε στο πανεπιστήμιο εκμεταλλευόμενος την κατάργηση της βάσης και που πάσχει ταυτόχρονα εξ επισήμου ηλιθιότητος ΔΕΝ το δέχομαι

Να μην μπορείς να μονιάσεις τους δύο βασικούς οικονομικούς υπουργούς της κυβέρνησής σου και να το παίζεις διαμεσολαβητής ειρηνοποιός δύο λαών που τους χωρίζει αμοιβαίο θανατηφόρο μίσος δεκαετιών σαν να είσαι προσωπικότητα διεθνούς κύρους ενώ είσαι ο απόλυτος τίποτας, δεν μπορώ να το δεχτώ

Μα οι ισορροπίες είναι λεπτότατες στην Μέση Ανατολή και οι καταστάσεις ζόρικες, θα μπορούσε να πει κανείς υπονοώντας ότι ενδεχομένως να είναι χρήσιμο να κάνει κανείς και τον μαλάκα έχοντάς τα καλά με όλους

Οι «ζόρικες» καταστάσεις είναι όμως αυτές που χωρίζουν τους ικανούς απ τους άχρηστους

"Όταν η συνέχεια γίνεται ζόρικη, οι ζόρικοι συνεχίζουν." Είπε κάποτε ο John Kennedy

«Όταν η συνέχεια γίνεται ζόρικη, οι τίποτες φοράνε το σαρίκι τους και στρίβουν δια του αρραβώνος όντας ολίγον έγκυοι» προσθέτω ταπεινά εγώ…