"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Εξακολουθεί να ζει στον κόσμο του

Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος

Οταν ο Κ. Καραμανλής εδέησε ως πρωθυπουργός, τον Δεκέμβριο του 2008, να αναφερθεί επιτέλους στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, είχε φροντίσει να αποφανθεί ότι δεν υπήρχαν ποινικές αλλά μόνο πολιτικές ευθύνες, τις οποίες έσπευσε και να αναλάβει. Ηταν μια πράξη κραυγαλέας πολιτικής υποκρισίας, ενταγμένη στην πολύπλευρη προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου και αποφυγής απόδοσης ποινικών ευθυνών.

Δεν ήταν, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός ότι οι στρατευμένοι την εποχή εκείνη στην κυβερνητική προπαγάνδα τηλεοπτικοί σχολιαστές είχαν σπεύσει να εγκωμιάσουν τη συμπεριφορά του Κ. Καραμανλή. Σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι διαφορετικά κρίνουν και τον τότε πρωθυπουργό και τη στάση του στη συγκεκριμένη περίπτωση και, λόγω εμπλοκής του Αγγέλου, τον προκαλούν καθημερινά να μιλήσει για όσα γνωρίζει για την υπόθεση.

Ουσιαστικά, όμως, τίποτα δεν έχει αλλάξει σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2008. Οι μαρτυρίες που προέκυψαν έκτοτε (π.χ. Μαντέλη, Δούκα κ.ά.) είναι σημαντικές, αλλά σημαντικότερα, ειδικά για τη σχέση Καραμανλή με την υπόθεση, είναι τα μεγάλα και αναπάντητα όλο αυτό το διάστημα ερωτήματα για τη στάση του τότε πρωθυπουργού.

Από τα τέλη Αυγούστου μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008 το σκάνδαλο του Βατοπεδίου είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, κάλυπτε μόνιμα τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και το μεγαλύτερο μέρος των τηλεοπτικών δελτίων και είχε προκαλέσει τον δημοσκοπικό κατήφορο της κυβερνητικής παράταξης. Σύμφωνα με τις τότε δηλώσεις του Κ. Καραμανλή, τίποτα από όλα αυτά δεν είχε σταθεί ικανό να του αποκαλύψει τη σοβαρότητα του προβλήματος κι ενώ η Ελλάδα κινούνταν στον αστερισμό του Βατοπεδίου, εκείνος ζούσε στον κόσμο του.

Δεν είναι, κατά συνέπεια, περίεργο που αποφεύγει να μιλήσει για το συγκεκριμένο θέμα. Να επαναλάβει ότι δεν είχε καταλάβει τίποτα; Μα το 2010 δεν είναι 2008. Να ισχυριστεί πως ενώ όλα γύρω του κατέρρεαν, δεν φώναξε τους εμπίστους του, τον Αγγέλου και τον Ρουσόπουλο, για να μάθει τι συμβαίνει επιτέλους με αυτήν την υπόθεση; Ποιος στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος δεν θα ζητούσε εξηγήσεις αν κατηγορούσαν την «αυλή» του και τους υπουργούς του για μεθοδευμένη λεηλασία του δημόσιου πλούτου;

Το πρόβλημα του Καραμανλή δεν είναι τι έκανε ή δεν έκανε ο Αγγέλου. Είναι τι (και γιατί) δεν έκανε εκείνος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: